Van de meer dan 70 soorten van het geslacht Amaranthus wereldwijd worden er slechts een dozijn gekweekt, hetzij als sierplanten of als eetbare planten vanwege hun graan of bladeren. Er zijn echter veel populaire cultivars binnen die twaalf.
De meeste soorten worden beschouwd als onkruid en staan ver af van de planten met aantrekkelijke bronzen of paarse bladeren en grote, kwastvormige bloemen in opvallende kleuren. Amarant is daardoor een favoriet in boeketten en snijbloemen.
De twee doelen van het kweken van amarant zijn niet wederzijds exclusief. De soorten die gekweekt worden om hun grote zaadkoppen kunnen net zo opvallend zijn als die welke puur gekweekt worden om hun opvallende bloemen.
De vijf meest gekweekte amarantsoorten in Noord-Amerika zijn:
Rode amarant (Amaranthus cruentus), afkomstig uit Guatemala, Mexico
Vossenstaartamarant of liefdesbloeding ( Amaranthus caudatus ), afkomstig uit Bolivia, Peru, Ecuador
Prins van Wales veer (Amaranthus hypochondriacus), afkomstig uit Mexico
Joseph’s coat (Amaranthus tricolor), afkomstig uit tropisch Azië
Amarant is een plant voor warm weer die volle zon nodig heeft . Hij kan als eenjarige worden gekweekt in zone 2 (VS) . In koele klimaten zijn de zomers echter te kort voor amarantzaden om volledig volwassen te worden. De meeste variëteiten hebben ongeveer 65 tot 75 dagen nodig om te bloeien en dan nog eens 30 dagen of langer voordat de zaden rijp zijn. Als u zowel op de bloemen als op de zaden rekent, moet u zich in zone 5 of warmer bevinden.
De tien populaire Amaranthus-planten die hieronder worden beschreven, zijn allemaal cultivars van de hierboven genoemde soorten.
De wollige bloemen vallen als een waterval naar beneden. Een erfstuk Amaranthus-variëteit, bloeit van midden tot laat in de zomer tot de eerste vorst. Het is een favoriet voor boeketten. De zaden en bladeren zijn eetbaar.
Hoogte: 3 tot 5 voet
Blootstelling aan de zon : Volle zon
USDA-groeizone : 2 tot 11
Bloemkleur: Goud, bordeauxrood
Amaranthus caudatus ‘Dreadlocks’
skhoward / Getty Images
Dit is een van de kortere amarantsoorten. Hij heeft stevige stengels. Van de late zomer tot de herfst vertoont hij opvallende geknoopte bloemtrossen.
Hoogte: 2 tot 4 voet
Blootstelling aan de zon : Volle zon
USDA-groeizone : 2 tot 11
Bloemkleur : Magenta
Amaranthus cruentus ‘Autumn’s Touch’
Martha Bunim Moss / Flickr / CC BY-SA 2.0
Deze variëteit heeft donkergroen blad en tweekleurige groene en bronzen bloemen die in de late zomer verschijnen en tot laat in de herfst aan de plant blijven zitten. Ondanks dat de pluimen tot wel twee voet groot zijn, heeft de plant geen steun nodig vanwege de dikke stelen. Het is een goede snijbloem.
De grote, veerachtige bloemhoofdjes beginnen te verschijnen op deze vroegrijpende variëteit in de midzomer. Zodra ze in zaden veranderen, krijgen ze een koperen of gouden gloed, waaraan deze variëteit zijn naam ontleent.
De ongewone kleur maakt het een favoriet voor snijbloemen en boeketten. Zowel de jonge bladeren als de zaden zijn eetbaar.
Hoogte: 4 tot 5 voet
Blootstelling aan de zon : Volle zon
USDA-groeizone : 3 tot 11
Bloemkleur : Oranje, bruin
Ga door naar 5 van 10 hieronder
Amaranthus cruentus ‘Hopi Red Dye’
ClaireLucia / Getty Images
De Hopi indianen gebruikten de zaailingen van deze amaranthus variëteit als kleurstof. De rijke kleur van de bloemen compenseert hun formaat, dat kleiner is dan bij andere amarant variëteiten. Het bloeit van de zomer tot de herfst. Zowel de jonge bladeren als de zaden zijn eetbaar.
Hoogte: 4 tot 6 voet
Blootstelling aan de zon : Volle zon
USDA-groeizone : 5 tot 11
Bloemkleur : Magenta
Amaranthus cruentus ‘Hot Biscuits’
Gordon en Doris Strathy / Flickr / CC BY-NC 2.0
Deze middelgrote variëteit bloeit van midzomer tot herfst. Als de pluimen van bloemen in zaden veranderen, worden ze brons, wat ze een favoriet maakt voor herfstboeketten en droogbloemarrangementen. De zaden zijn eetbaar.
Hoogte: gemiddeld 4 voet
Blootstelling aan de zon : Volle zon
USDA-groeizone : 3 tot 11
Bloemkleur : Oranje, brons
Amaranthus hybridus ‘Opopeo’
Josephine St. John MacDonagh / Flickr / CC BY-SA 2.0
Deze hoge variëteit wordt vaak gekweekt vanwege de eetbare groenten en zaden, maar de bloemen, die van de zomer tot de herfst aan de plant verschijnen, maken hem ook een aantrekkelijke toevoeging aan bloemperken .
Hoogte: 5 tot 7 voet
Blootstelling aan de zon : Volle zon
USDA-groeizone : 5 tot 12
Bloemkleur : Magenta, paars
Amaranthus hypochondriacus ‘Groene Duim’
Dinesh Valke / Wikimedia Commons / CC BY-SA 2.0
Met zijn intens groene bloemen is deze compacte, bossige variëteit aantrekkelijk op zichzelf of in combinatie met andere, kleurrijkere amarantvariëteiten. Hij bloeit de hele zomer lang en is een goede snijbloem.
Hoogte: 1 tot 2 voet
Blootstelling aan de zon : Volle zon
USDA-groeizone : 3 tot 10
Bloemkleur : Groen
Ga verder naar 9 van 10 hieronder
Amaranthus hypochondriacus ‘Pygmy Torch’
Amaranthus hypochondriacus
Erica Gomez / Getty Images
Dit is een van de kortste amarantsoorten, waardoor het geschikt is voor borders, bloembedden, containers en hangmanden. Het bloeit van de zomer tot de herfst en is een aantrekkelijke snijbloem of een voor droge arrangementen .
Hoogte: 1 tot 2 voet
Blootstelling aan de zon : Volle zon
USDA-groeizone : 3 tot 10
Bloemkleur : donkerrood, bordeauxrood
Amaranthus tricolor ‘Joseph’s Coat’
Amaranthus driekleur ‘Perfecta’
Karin de Mamiel / Getty Images
In tegenstelling tot andere amarantvariëteiten wordt Amaranthus tricolor gekweekt om zijn bladeren, niet om zijn bloemen. En er is geen twijfel over mogelijk waarom deze plant ook wel Summer poinsettia wordt genoemd : de felgekleurde rode en gele bladeren lijken op een neef van de populaire feestdagplant. Deze variëteit heeft een smalle groeiwijze en komt het beste tot zijn recht in massabeplantingen.
Hoogte : 1,5 tot 5 voet
Blootstelling aan de zon : Volle zon
USDA-groeizone : 2 tot 11
Bloemkleur : Onopvallend
Waarschuwing
De ongewenste amarantsoorten staan ook bekend als varkenskruid. Wanneer het in uw tuin opduikt, is het hoogstwaarschijnlijk gewone of rodewortelamarant ( Amaranthus retroflexus ) of palmamarant ( Amaranthus palmeri ). Deze onkruiden kunnen erg hoog worden en een diepe penwortel hebben. Het is een uitdaging om ze permanent uit te roeien, vooral palmamarant, waarvan de resistentie tegen het herbicide glyfosaat het de reputatie van superonkruid heeft opgeleverd.
