Znajomy widok na łąkach i przy drogach przez całe lato, koronka królowej Anny to bardzo ładny dziki kwiat. Pochodząca z Europy i Azji koronka królowej Anny jest inwazyjna w Ameryce Północnej i niektórzy mogą uważać ją za chwast. Liście są delikatne i nitkowate, przypominają wyglądem nieco paproć. Płaskie wierzchołki kwiatów to kremowo-białe dyski drobnych kwiatów, które z daleka wyglądają trochę jak dziki krwawnik. Kwiaty są również podobne do kwiatów podagrycznika , znanego również jako ziele biskupa ( Aegopodium podagraria) .
Chociaż ma swoje miejsce w krajobrazie jako źródło pożywienia dla zapylaczy i jest trwałym kwiatem ciętym w kompozycjach kwiatów polnych, koronka królowej Anny ( Daucus carota ) jest zasadniczo pospolitym chwastem. Jest również powszechnie nazywana dziką marchewką, ponieważ korzeń wygląda jak smukła, blado pomarańczowa marchewka i ma zapach przypominający marchewkę. Młody korzeń jest jadalny i można go jeść jak marchewkę , na surowo, w sałatce lub gotować w zupie.
Spis Treści
Ostrzeżenie
Koronka królowej Anny rozprzestrzenia się agresywnie, rozsiewając się. Łatwo przystosowuje się do złych warunków glebowych i ma tendencję do wzrostu tam, gdzie wiele rzeczy nie chce. Aby ograniczyć rozprzestrzenianie się, dobrym pomysłem jest obcięcie główek kwiatów, zanim pójdą na nasiona. Rośliny można również wykopać za korzenie palowe, zanim pójdą na nasiona.
Popularne imiona
Koronka królowej Anny, marchew dzika
Nazwa botaniczna
Marchew pospolita
Rodzina
Selerowate
Typ rośliny
Dwuletni
Dojrzały rozmiar
1-4 stopy wysokości
Ekspozycja na słońce
Pełne lub częściowe nasłonecznienie
Typ gleby
Przystosowuje się do wielu gleb, suchych, piaszczystych
pH gleby
Neutralny do zasadowego
Czas kwitnienia
Lato
Kolor kwiatu
Biały
Strefy mrozoodporności
4a-11b (USDA)
Obszary rodzime
Azja, Europa
Toksyczność
Lekko toksyczny dla niektórych osób
Pielęgnacja koronek królowej Anny
Będąc bardzo silną rośliną, koronka królowej Anny potrzebuje bardzo mało opieki, aby się rozwijać i poradzi sobie dobrze, jeśli zostanie sama. Aby kontrolować rozprzestrzenianie się, obetnij główki kwiatów, zanim pójdą na nasiona późnym latem.
Świerk / Evgeniya Vlasova
Świerk / Evgeniya Vlasova
Świerk / Evgeniya Vlasova
Świerk / Evgeniya Vlasova
Światło
Koronka królowej Anny lubi suche, słoneczne miejsca, takie jak łąki i pobocza dróg, ale rośnie także w miejscach półcienistych.
Gleba
Roślina ta nie ma żadnych wymagań co do gleby i można ją znaleźć rosnącą w ubogich warunkach glebowych, takich jak puste działki, krawężniki i parkingi.
Woda
Koronka królowej Anny jest zazwyczaj bardzo odporna na suszę i świetnie rośnie w gorące lata, rosnąc wysoko na łące nawet wtedy, gdy od tygodni nie padał deszcz.
Temperatura i wilgotność
Bardzo odporna na ekstremalne temperatury, koronka królowej Anny przetrwa palące letnie słońce i będzie się rozsiewać nawet po bardzo zimnej zimie. Nie szuka wilgotnych miejsc i zwykle rozsieje się sama w miejscach z dużą ilością światła słonecznego i cyrkulacją powietrza, co sugeruje, że nie przystosowałaby się dobrze do wilgotnych warunków.
Propagowanie koronki królowej Anny
Możesz wykopać koronkę królowej Anny, gdy jest młoda i zasadzić bulwy przypominające marchewkę w swoim ogrodzie, ale ta roślina rozmnaża się najskuteczniej przez nasiona. Nasiona można zbierać, delikatnie muskając dłonią baldachy kwiatów późnym latem, gdy roślina wydaje nasiona. Rozrzuć je w wybranym miejscu i delikatnie wciśnij nasiona w glebę. W końcu zapuszczą korzenie i wyrosną w następnym roku.
Koronka królowej Anny kontra trujący cykut
Chociaż zbieracze lubią koronkę królowej Anny jako dzikie źródło pożywienia, bardzo ważne jest, aby móc odróżnić ją od jej sobowtóra, trującej cykuty ( Conium maculatum ). Trująca cykuta jest niezwykle toksyczna dla ludzi i zwierząt. Te dwie rośliny często można znaleźć rosnące na podobnych obszarach i obie są dość inwazyjne w większości Ameryki Północnej. Niektóre różnice mogą pomóc uniknąć pomyłek.
Choć koronka królowej Anny zwykle nie osiąga wysokości większej niż 4 stopy, to szalej jadowity osiąga wysokość od 3 do 8 stóp.
Jadowity szczaw ma baldachy drobnych, białych kwiatów, podobnie jak koronka królowej Anny, jednak kwiaty te rosną w oddzielnych, rozgałęzionych kępach, a nie w jednym płaskim koszyczku, jak u koronki królowej Anny.
Łodygi szaleju jadalnego są gładkie, puste i mają małe fioletowe plamki, natomiast łodygi szaleju pospolitego są lekko owłosione.
Te dwie rośliny mają zupełnie różne zapachy. Korzeń koronki królowej Anny pachnie jak marchewka, a trujący cykuta ma ostry, stęchły zapach, który niektórzy twierdzą, że pachnie jak mocz myszy.
Typowe problemy z koronką królowej Anny
Koronka królowej Anny nie jest atakowana przez żadne powszechne szkodniki ani choroby, ale często ukrywa owada, który jest dość problematyczny dla ludzi: roztocza . Te małe czerwone owady są prawie niewidoczne gołym okiem i mogą powodować drażniącą wysypkę, która strasznie swędzi. Wysypkę można leczyć lodem lub dostępnymi bez recepty kremami przeciwświądowymi. Dobrym pomysłem jest wzięcie prysznica lub kąpieli po spędzeniu czasu na polu, na którym koronka królowej Anny jest liczna, aby uniknąć kontaktu z roztoczami.
Często zadawane pytania
Czy koronka królowej Anny nadaje się do czegoś?
Ten dziki kwiat przyciąga zapylacze, w tym motyle i pszczoły. Korzeń jest jadalny, gdy jest młody. Suszone i prażone korzenie można zmielić do zaparzania kawy.
Czy koronka królowej Anny to w rzeczywistości marchewka?
Nie, ale jest spokrewniona z rodziną marchwi.
Jak odróżnić bluszcz pospolity od szaleju jadalnego?
Łodyga koronki królowej Anny jest pokryta drobnymi, puszystymi włoskami, podczas gdy łodyga cykuty jadowitej jest gładka. Cykuta jadowita rośnie znacznie większa, od 3 do 10 stóp wysokości. Ponadto korzeń koronki królowej Anny pachnie jak marchewka, podczas gdy korzeń cykuty jadowitej ma stęchły, nieprzyjemny zapach.
Dlaczego nazywa się ona koronką Królowej Anny?
Nazwa koronki królowej Anny ma nieco niejasne pochodzenie. Niektóre źródła twierdzą, że roślina przypomina koronkę, którą powszechnie widywano na wytwornych ubraniach damskich w XVII wieku, za czasów panowania brytyjskiej królowej. Mówi się również, że królowa Anna była utalentowaną koronkarką i że roślina została nazwana na jej cześć.
