Do wierzb należy ponad 400 drzew i krzewów z rodzaju Salix — grupy roślin lubiących wilgoć, które pochodzą z umiarkowanych i zimnych regionów półkuli północnej. Rodzaje wierzb różnią się wielkością od niskich krzewów przylegających do ziemi po wysokie olbrzymy o wysokości 90 stóp lub więcej.
Wierzby wolą żyć w wilgotnych obszarach i podmokłych warunkach, ale niektóre są wystarczająco przystosowalne, aby dobrze radzić sobie w suchych glebach. Większość ma liście w kształcie lancetu, chociaż niektóre mają węższe liście (te gatunki są znane jako „osiers”), podczas gdy inne mają liście okrągłe (większość tych gatunków jest znana jako „sallows”). Drewno wierzb ma tendencję do kruchości, więc ozdobne wykorzystanie krajobrazu jest ograniczone do stosunkowo niewielu gatunków.
W krajobrazach wierzby są często sadzone wzdłuż strumieni, gdzie przeplatające się korzenie będą zatrzymywać glebę i zapobiegać erozji. Wierzby mogą być również używane do tworzenia żywych ogrodzeń , a nawet rzeźb, a gałęzie są powszechnie używane w koszykarstwie i tkactwie, ponieważ drewno jest wystarczająco elastyczne, aby można je było zginać po namoczeniu w wodzie.
Spis Treści
Ostrzeżenie
Większość gatunków wierzby to rośliny lubiące wilgoć, które będą szukać podziemnych rur transportujących wodę. Korzenie wierzby mogą przeniknąć do głównego wodociągu lub kanalizacji i kosztować tysiące dolarów w kosztach naprawy i wymiany.
Oto drzewa i krzewy wierzbowe lubiące wodę, które warto wziąć pod uwagę.
Wierzba płacząca ( Salix babylonica) jest prawdopodobnie najbardziej znanym ze wszystkich drzew ogrodowych o płaczącym pokroju . Dobrze sprawdza się jako ozdoba brzegów stawu lub jeziora, ale może być również używana jako okazowe drzewo ogrodowe w większych ogrodach. Gałęzie kołyszą się na wietrze, chociaż silniejszy wiatr może łamać niektóre łodygi i zaśmiecać ziemię.
Zaplanuj jego wymianę za około 30 lat, ponieważ wierzby płaczące nie są długowieczne, ale szybko rosną, zyskując około 10 stóp rocznie.
Wierzba kozia ( Salix caprea ) jest czasami nazywana wierzbą iwową. Wierzba kozia jest często uprawiana ze względu na atrakcyjne, puszyste kotki. Jest utrzymywana w stanie ścisłego przycinania i czasami używana do żywopłotów i ekranów lub jako roślina wypełniająca na terenach podmokłych. W przeciwieństwie do innych wierzb, nie rozmnaża się łatwo z sadzonek, więc do zapylania i produkcji nasion potrzebna będzie roślina męska i żeńska.
Inne popularne nazwy tej rośliny to wierzba olbrzymia, wierzba europejska i wierzba francuska.
Nazwa: Koza, wierzba wielka, wierzba europejska lub francuska ( Salix caprea )
Obszar pochodzenia : Azja Zachodnia i Środkowa, Europa
Strefy uprawy USDA : od 5 do 8
Wysokość : 12 do 30 stóp
Nasłonecznienie: od pełnego słońca do częściowego cienia
Wierzba iwa ( Salix discolor ) jest powszechnie uprawiana do użytku w branży florystycznej. W krajobrazach czasami pojawia się w żywopłotach i ogrodach deszczowych . W przeciwieństwie do wierzby koziej, która ma gęsto przypominające liczne łodygi wyrastające z ziemi, S. discolor można uformować w małe drzewo lub krzew z centralną łodygą.
Inne popularne nazwy tej rośliny to: wierzba amerykańska, wierzba sina, wierzba duża i wierzba amerykańska.
Nazwa: Wierzba sina, duża lub amerykańska ( Salix discolor )
Obszar występowania : Ameryka Północna, Kanada i środkowa część Stanów Zjednoczonych.
Strefy uprawy USDA : od 4 do 8
Wysokość : od 2 do 25 stóp, w zależności od odmiany
Nasłonecznienie: od pełnego słońca do częściowego cienia
Bebb Willow
Matt Lavin/Flickr/CC By 2.0
Wierzba bebba ( Salix bebbiana ) to krzew lub małe drzewo o wielu pniach, które naturalnie rośnie w zaroślach wzdłuż strumieni, jezior i bagien. Jest to dominujący gatunek naturalny na terenach podmokłych w północnej części Ameryki Północnej, ale rzadko występuje na południe od strefy USDA 4.
Drewno wierzby Bebb jest często używane do rzeźbienia, obróbki drewna i zabezpieczania brzegów rzek. Jednak rzadko jest używane w krajobrazie, ponieważ jest krótkotrwałe i podatne na uszkodzenia przez owady i choroby. Po zadomowieniu się gatunek ten jest stosunkowo odporny na suszę .
Inne popularne nazwy tej rośliny to wierzba o dziobie, wierzba szara, wierzba diamentowa lub wierzba o długim dziobie.
Ta odmiana korkociągu ( Salix matsudana ‘ Tortuosa’) jest preferowana ze względu na swoje skręcone gałęzie, które mogą dodać uroku zimą. Jest to prawdziwe drzewo, a nie krzewiasta roślina o wielu pniach. Wierzba korkociągowa jest również używana jako akcent w kompozycjach kwiatowych i jako bonsai.
Inne popularne nazwy tej rośliny to wierzba kędzierzawa, wierzba kulista, wierzba pekińska i wierzba skręcona. Jest blisko spokrewniona z wierzbą płaczącą, a ‘ Tortuosa’ jest jedną z najpopularniejszych odmian o skręconych gałęziach; inne to ‘Golden Curls’ i ‘Scarlet Curls’.
Nasłonecznienie: od pełnego słońca do częściowego cienia
Wierzba wąskolistna
Andrey Zharkikh/Flickr/CC By 2.0
Wierzba wąskolistna lub wierzba kojota ( Salix exigua ) to krzewiasta wierzba, często używana do produkcji giętkich słupów lub materiałów budowlanych. Rustykalne meble są zwykle wykonywane z gałęzi tej rośliny, która ma atrakcyjną szarą, bruzdowaną korę. Roślina ta ma szeroki naturalny zasięg w większości Ameryki Północnej, ale jest uważana za zagrożoną lub narażoną na wyginięcie w niektórych częściach wschodnich Stanów Zjednoczonych
Inne popularne nazwy tej rośliny to wierzba ciemna i wierzba szara. Czasami jest sadzona i przycinana jako małe drzewo ozdobne i ma niezwykłą tolerancję na warunki suszy i długotrwałe powodzie.
Obszar pochodzenia : cała Ameryka Północna, od Alaski do Luizjany
Strefy uprawy USDA : od 2 do 9
Wysokość : od 6 do 15 stóp
Nasłonecznienie: od pełnego słońca do częściowego cienia
Wierzba cętkowana
Świerk / Evgeniya Vlasova
Ten pstrokaty krzew wierzby ( Salix integra ‘Hakuro-nishiki’) ma pstre liście w odcieniach różu, zieleni i bieli. Najpierw pojawia się róż, a następnie w miarę upływu sezonu przechodzi w zieleń i biel. Gałęzie zimą przybierają atrakcyjną czerwień. Dobrze sprawdza się na obrzeżach krzewów lub w ogrodach deszczowych rosnących z wielu łodyg.
Inne popularne nazwy tej rośliny to: wierzba pstrokata, wierzba Nishiki, japońska wierzba pstrokata, japońska wierzba pstrokata, wierzba trójkolorowa i ‘Albomaculata’, popularna odmiana. Jest również blisko spokrewniona z Salix integra ‘ Flamingo ‘, innym rodzajem wierzby japońskiej.
Obszar ojczysty : Rosja, Japonia, Korea, północno-wschodnie Chiny
Strefy uprawy USDA : od 4 do 9
Wysokość : od 4 do 6 stóp
Nasłonecznienie : Pełne słońce do półcienia
Wierzba brzoskwiniowo-liściasta
Andrey Zharkikh/Flickr/CC By 2.0
Podobnie jak jej potoczna nazwa, liście wierzby brzoskwiniowej ( Salix amygdaloides ) przypominają liście drzewa brzoskwiniowego . Ponieważ sadzonki nie ukorzeniają się łatwo, rozmnażanie odbywa się za pomocą nasion. Jest to dość duże drzewo, które szybko rośnie, ale nie żyje długo. Może być używane do szybkiego wypełniania pustych obszarów i kontrolowania erozji . W naturalnych warunkach często można je znaleźć rosnące obok drzew topoli.
Inne popularne nazwy tej rośliny to wierzba migdałowa i wierzba Wrighta.
Obszar pochodzenia : Ameryka Północna, USA do południowej Kanady
Strefy uprawy USDA : od 3 do 5
Wysokość : od 30 do 50 stóp
Nasłonecznienie: od pełnego słońca do częściowego cienia
Przejdź do 9 z 12 poniżej
Wierzba fioletowa
Martin Siepmann / Getty Images
Purpurowa wierzba ( Salix purpurea ) to krzew o fioletowych łodygach i niebieskozielonych liściach. Może rosnąć w cieniu i suchej glebie. Pomaga kontrolować erozję wzdłuż strumieni i jezior i może być sadzona jako żywopłot. Purpurowa wierzba może wymagać przycinania do ziemi co trzy do pięciu lat, aby roślina była silna i zachowała właściwy ozdobny kształt.
Atrakcyjne kwiaty i łodygi można wykorzystać w rękodziele. Ta wierzba była używana do leczenia bólu z powodu salicyny, substancji podobnej do aspiryny, w korze.
Inne popularne nazwy tej rośliny to wierzba koszykowa, wierzba alaskańska, wierzba purpurowa i wierzba arktyczna niebieska.
Biała wierzba ( Salix alba ) może czasami zostać zainfekowana przez grzyby powodujące charakterystyczną dla wierzby diamentowej barwę liści, co oznacza, że ich spodnie liście są białe. Jest to duże i szybko rosnące drzewo , dlatego należy je posadzić w miejscu zapewniającym dużo przestrzeni.
Nie jest to dobre drzewo w większości krajobrazów ze względu na słabe drewno i ogromne rozmiary, ale czasami jest używane do wypełniania niskich, wilgotnych miejsc. Jedna popularna odmiana, Salix alba ‘Tristis’, jest sprzedawana jako złota wierzba płacząca. Łodygi są często używane do wyplatania koszyków.
Nazwa: Biała wierzba ( Salix alba )
Obszar pochodzenia : Azja Zachodnia i Środkowa, Europa
Strefy uprawy USDA : od 4 do 9
Wysokość : 50 do 100 stóp
Nasłonecznienie: od pełnego słońca do częściowego cienia
Wierzba Scoulera ( Salix scouleriana ) to drzewo o wielu pniach, które toleruje suchsze warunki niż wiele wierzb. Ta diamentowa wierzba jest popularna w rzeźbie. Czasami jest sadzona jako żywopłot, aby kontrolować erozję wzdłuż zbiornika wodnego. Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ roślina ta może rosnąć inwazyjnie i wyprzedzać inne rośliny, często pojawiając się w lasach mieszanych. Wierzba Scoulera jest ważnym źródłem roślinności żerującej dla jeleni, łosi i innych dzikich zwierząt.
Inne popularne nazwy tej rośliny to wierzba ognista, wierzba czarna i wierzba zachodnia.
Obszar pochodzenia : zachodnia Ameryka Północna, od Alaski do północnych stanów górskich USA
Strefy uprawy USDA : od 3 do 9
Wysokość : 20 do 50 stóp
Nasłonecznienie: od pełnego słońca do częściowego cienia
Żółta wierzba
Matt Lavin/Flickr/CC BY 2.0
Wierzba żółta ( Salix lutea ) to krzewiasta forma, która może osiągać rozmiary wyprostowanego drzewa. Jest ulubionym pożywieniem łosi, jeleniowatych, owiec i bobrów. Występuje naturalnie w zachodniej i środkowej Ameryce Północnej i czasami jest sadzona w celu naprawy obszarów dotkniętych powodziami, erozją lub innymi problemami. Łatwo rozmnaża się zarówno przez sadzonki , jak i nasiona.
Nazwa: Wierzba żółta ( Salix lutea )
Obszar występowania : Ameryka Północna, od środkowej Kanady do zachodniej i środkowej części USA
