Van de ongeveer 600 soorten sprinkhanen in de VS veroorzaken ongeveer 30 soorten ernstige schade aan landschapsplanten en groenten. Een grote groep insecten die behoren tot de onderorde Caelifera , sprinkhanen zijn herbivore, kauwende insecten die aanzienlijke schade kunnen toebrengen aan planten, met name aan granen en groenten. In grote aantallen vormen sprinkhanen een ernstig probleem voor boeren en hobbytuinders. De meeste landschappen hebben af en toe last van sprinkhanen, waarvoor zowel natuurlijke, organische oplossingen als chemische bestrijdingsmiddelen bestaan.
Voordat u overgaat tot grootschalige uitroeiing, moet u zich ervan bewust zijn dat sprinkhanen ook enig voordeel bieden aan het milieu. De sprinkhanen zelf dienen als voedsel voor vogels, hagedissen, spinnen en andere geleedpotigen en insecten, en hun uitwerpselen leveren voedingsstoffen om planten te bemesten. Een handvol sprinkhanen in uw tuin is geen reden tot paniek en kan zelfs een teken zijn van nuttige diversiteit. Pas als de schade aan de planten wijdverspreid raakt, moeten serieuze bestrijdingsmaatregelen worden overwogen.
Inhoudsopgave
Het identificeren van schade door sprinkhaanplanten
Sprinkhanen zijn herbivoren die zich voeden met grassen en de bladeren en stengels van planten. Het symptoom van sprinkhaanschade is vrijwel hetzelfde als bij andere knagende insecten: rafelige en gekauwde gaten in de bladeren, stengels en vruchten van planten.
Hoewel sprinkhanen zich voeden met veel verschillende planten, geven ze vaak de voorkeur aan (en veroorzaken ze de meeste schade aan) kleine granen, maïs, alfalfa, sojabonen, katoen, rijst, klaver, grassen en tabak. Ze kunnen ook sla , wortels , bonen , zoete maïs en uien eten. Sprinkhanen voeden zich minder snel met planten zoals pompoen, erwten en tomatenbladeren. Hoe meer sprinkhanen er aanwezig zijn, hoe waarschijnlijker het is dat ze zich voeden met plantensoorten buiten de voorkeursgroep.
Sprinkhanen veroorzaken het meest schade in het centrale deel van de VS, van Montana en Minnesota tot New Mexico en Texas.
Sprinkhanen identificeren
Jonge sprinkhanen zijn kleiner dan volwassenen en hebben geen vleugels. Wanneer ze net uit het ei zijn gekomen, zijn deze nimfen wit. Naarmate ze groeien, nemen ze de kleur aan van volwassenen van hun soort en beginnen de vleugels te verschijnen als kleine kussentjes. Volwassen sprinkhanen zijn roodbruin tot olijfgroen, afhankelijk van de soort. Ze hebben smalle lichamen en kunnen wel 3 inch lang zijn, hoewel de meeste 1 3/4 of korter zijn. De meeste sprinkhanen hebben opvallend lange, hoekige achterpoten waardoor ze sterke springers kunnen zijn. Ze hebben uitstekende koppen die worden gedomineerd door grote ogen en kauwende monddelen. Volwassen sprinkhanen hebben vleugels en kunnen vliegen.
Sprinkhanen verschijnen voor het eerst in het vroege voorjaar, met de grootste aantallen over het algemeen in de midzomer. De populaties van sprinkhanen zijn waarschijnlijk het hoogst als het weer warm en droog is. Sprinkhanen zijn hemimetabolische insecten, wat betekent dat ze geen metamorfose ondergaan, zoals vlinders en veel andere insecten. In plaats daarvan komen ze uit eieren en worden nimfen (“hoppers”) die vijf vervellingen ondergaan en geleidelijk het uiterlijk en de grootte van volwassenen aannemen.
Wanneer de bevolkingsdichtheid erg hoog wordt, kunnen omgevingsomstandigheden ervoor zorgen dat sommige soorten van kleur veranderen en zwermen vormen. Op dit punt worden ze vaak sprinkhanen genoemd.
De spar / Adrienne Legault
9 manieren om van sprinkhanen af te komen
Omdat sprinkhanen erg mobiel zijn, zijn ze ook erg moeilijk te bestrijden. De beste manier om sprinkhaanschade te bestrijden is om de groei van populaties te voorkomen. Er kunnen een aantal natuurlijke oplossingen worden gebruikt en deze moeten worden geprobeerd voordat u synthetische chemische bestrijdingsmiddelen gebruikt.
Stimuleer natuurlijke roofdieren
Veel insectenetende vogels, zoals zwaluwen, zijn opvallende roofdieren van sprinkhanen. Andere diersoorten eten ook sprinkhanen, zoals bidsprinkhaaninsecten, kleine slangen en padden. Alle tuinpraktijken die deze natuurlijke vijanden aanmoedigen, zullen effectief zijn bij het verminderen of elimineren van sprinkhaanplagen.
De spar / Adrienne Legault
Tot de grond
Spit de tuingrond om van midden tot laat in de zomer om plekken te verwijderen waar vrouwtjes hun eieren leggen. Deze eieren overwinteren in de grond en komen in de lente uit. Spit de grond opnieuw om in de late herfst en vroege lente om de eieren te vernietigen die de vorige zomer zijn gelegd.
Onkruid verwijderen
Verwijder onkruid, zelfs in gebieden waar geen tuinplanten staan, om de beschikbaarheid van voedsel voor pas uitgekomen nimfen te verminderen. Een goede onkruidbestrijding draagt in hoge mate bij aan het verminderen van de algehele sprinkhaanpopulatie.
Tip
Als uw tuin grenst aan een weide, weiland of bosgebied, maai dan een kort gemaaid bufferstrookje van ongeveer 6 voet breed rondom uw tuin. Het lage gras biedt geen voedsel of dekking aan de sprinkhanen en stelt hen bloot aan vogels en andere natuurlijke vijanden.
De spar / Adrienne Legault
Kwetsbare planten afdekken
Bedek kwetsbare planten met kaasdoek of gewasafdekkingen om ze te beschermen tegen sprinkhanen. Deze methode beschermt planten tegen aankomende insecten, maar moet mogelijk worden gebruikt in combinatie met andere methoden die gericht zijn op het elimineren van sprinkhanen die al aanwezig zijn.
Knoflookspray aanbrengen
Meng twee kopjes knoflook met 10 kopjes water, kook het mengsel en laat het een nacht staan. Meng vervolgens een deel van deze oplossing met 3 delen water in een spuitfles en bevochtig de bladeren van kwetsbare planten met de spray. Deze spray zal sprinkhanen en andere voedende insecten afschrikken.
Meel op planten aanbrengen
Het bestrooien van plantenbladeren met bloem zal de monden van sprinkhanen verstoppen als ze eten. Deze remedie moet opnieuw worden toegepast wanneer de regen de bloem wegspoelt.
De spar / Adrienne Legault
Kippen houden
Kippen kunnen enorme hoeveelheden sprinkhanen eten, dus als uw omgeving en omstandigheden het toelaten, kunnen twee of drie kippen die door uw tuin zwerven, bijna volledige controle over sprinkhanen en andere insecten bieden. Andere gedomesticeerde vogels, zoals eenden en ganzen, vervullen ook deze functie.
Biologische controles toepassen
Tot de preventieve maatregelen die werken voor sprinkhanen behoren Nosema locustae en Beauveria bassiana, schimmels die de spijsvertering van sprinkhanen beïnvloeden; azadirachtin, een natuurlijk biologisch middel dat wordt aangetroffen in neemolie; en organische pyrethrines. Als organische bestrijding uw doel is, vermijd dan verbindingen die als pyrethroïden zijn gelabeld. Deze pesticiden voegen synthetische chemische verbindingen toe aan natuurlijke pyrethrines en kunnen daarom niet als organische pesticiden worden beschouwd.
Gebruik chemische pesticiden
Indien nodig kunnen chemische lokaas- en spraypesticiden die zijn gelabeld voor sprinkhaanbestrijding ook worden gebruikt, lees en volg alle aanwijzingen op het etiket. Lokaas en sprays moeten echter worden toegepast op de ontwikkelingsstadia van sprinkhanen en geconcentreerd op plekken waar eieren worden gelegd, omdat het vermogen om sprinkhanen te bestrijden afneemt naarmate ze zich ontwikkelen en migreren.
Carbaryl is het meest effectieve chemische bestrijdingsmiddel tegen sprinkhanen, maar helaas is deze chemische stof ook zeer giftig voor nuttige insecten. Lokaas met carbaryl is veiliger dan sprays als het gaat om het beschermen van bijen en andere nuttige insecten, maar zelfs lokaas moet zeer voorzichtig worden gebruikt en alleen in gebieden waarvan u weet dat sprinkhanen zich voeden.
Wanneer chemische behandelingen worden gebruikt om sprinkhanen te doden, moeten deze gericht zijn op jonge sprinkhanen en broedplaatsen in de lente en vroege zomer, afhankelijk van het geografische gebied. Het toevoegen van canola-olie aan een insecticidespray kan de bestrijding verbeteren door de behandelde planten aantrekkelijker te maken voor de sprinkhanen.
Leuk weetje
Sprinkhanenplagen hebben de neiging om in meerjarige cycli te verlopen, dus na een jaar waarin sprinkhanen veel voorkwamen, moet u zich voorbereiden op soortgelijke problemen het jaar erna. Sprinkhanenpopulaties zullen geleidelijk afnemen, maar over het algemeen kunt u verwachten dat een jaar met een zware plaag wordt gevolgd door een ander jaar.
Wat veroorzaakt sprinkhanen in de tuin?
Sprinkhanen vormen waarschijnlijk een probleem in uw tuin wanneer de regionale populaties toenemen. Uw tuin is vooral gevoelig voor schade als u favoriete voedingsmiddelen kweekt, zoals maïs, sla en bonen. Maar tijdens piekjaren eten sprinkhanen bijna alle tuingewassen en sierplanten. In piekjaren is bekend dat sprinkhanenplagen hele landbouwvelden vernietigen of opeten. In sommige gebieden gaat tot 25 procent van de gewassen routinematig verloren aan sprinkhanen.
Hoe voorkom je sprinkhanen in de tuin?
Om sprinkhanen te voorkomen in jaren waarin de regionale populaties hoog zijn, zijn meerdere strategieën nodig, aangezien vrijwel geen enkele tuin immuun zal zijn. Voor de jaren waarin sprinkhanen het meest voorkomen, kunt u de plantensoorten die sprinkhanen prefereren, vermijden, terwijl u tegelijkertijd natuurlijke vijanden aanmoedigt en andere methoden voor onkruidbestrijding en organische afweermiddelen gebruikt. Maar de realiteit is dat het erg moeilijk is om sprinkhanen volledig te voorkomen in die jaren waarin de regionale plagen hoog zijn.
Sprinkhanen versus kevers
Veel soorten kevers, waaronder de beruchte Japanse kever, eten ook bladeren van planten, dus het identificeren van de schuldige insecten kan soms lastig zijn. Sprinkhanen veroorzaken echter doorgaans een kenmerkend type schade aan planten, waarbij ze grote delen van de bladeren wegvreten. De gaten zijn over het algemeen groot met rafelige randen. En sprinkhanen beginnen hun besmetting van planten meestal in de lente, terwijl de insecten nog jong zijn. Kevers beginnen de aanval van voedsel meestal later in de zomer, nadat ze zijn geëvolueerd van de larvefase naar volwassenen.
Kevers verslinden bijna het hele blad, maar laten meestal een dun skelet van bladnerven achter. Ze kunnen bijna een hele plant ontbladeren, terwijl sprinkhanen meer willekeurige eters zijn. Kevers blijven vaak brutaalweg eten van de plant terwijl je ze observeert, terwijl sprinkhanen voorzichtiger zijn en meestal springen of wegvliegen als je nadert.
Steven Depolo / Flicker
FAQ
Bijten of steken sprinkhanen?
Sprinkhanen bijten normaal gesproken niet, maar ze hebben wel krachtige kaken en een kleine beet is mogelijk als het insect zichzelf verdedigt. Maar er zit geen gif in de beet en sprinkhanen worden niet als gevaarlijke insecten beschouwd. Beten, als ze voorkomen, moeten worden schoongemaakt en eventuele resterende jeuk kan worden behandeld met een calamine- of cortisonelotion. Het huidgevoel dat wordt veroorzaakt door de plakkerige, stekelige achterpoten van een sprinkhaan wordt soms aangezien voor een beet, maar dit stekelige gevoel is over het algemeen volkomen ongevaarlijk.
Wat is sprinkhaan-“tabaksap”?
Insecten staan erom bekend een bruine vloeistof, in de volksmond bekend als “tabaksap”, uit te spugen als je er een in je handen krijgt. Deze vloeistof is een mengsel van gedeeltelijk verteerde plantensappen en maagenzymen, en het oprispen is waarschijnlijk een verdedigingsdaad. Deze vloeistof is ongevaarlijk, maar kan vlekken veroorzaken die moeilijk te verwijderen zijn.
Kun je sprinkhanen eten?
Hoewel het idee voor sommige mensen weerzinwekkend is, worden sprinkhanen routinematig gekookt en gegeten in Azië, Nieuw-Guinea, Afrika, het Midden-Oosten en Mexico. Dit moet niet lichtvaardig worden geprobeerd, aangezien er enkele felgekleurde sprinkhanen zijn die giftig zijn. De meeste soorten die echter gewoon gekleurd zijn om op te gaan in plantaardig materiaal, zijn behoorlijk eetbaar en hebben in feite een hoog eiwitgehalte. De eetbare soorten sprinkhanen worden over het algemeen gebakken, of gekookt en vervolgens gebakken, met smaakstoffen die worden toegevoegd naar lokale smaak. In Mexico worden gekookte sprinkhanen bijvoorbeeld chupullines genoemd en worden ze bereid door ze te koken, vervolgens te drogen en te roosteren met kruiden. Maar probeer dit niet tenzij het onder toezicht van een expert is.
