Gele forellenlelie (Erythronium americanum) is een inheemse Noord-Amerikaanse bosplant met knikkende gele bloemen die verschijnen tussen maart en mei. Deze kortstondige lentebloeier kan een paar seizoenen nodig hebben om bloemen te produceren, maar als hij eenmaal is gevestigd, bloeit hij prachtig en vormt hij kolonies als hij de juiste groeiomstandigheden krijgt. Het gevlekte blad van de plant lijkt op de markeringen van een beekforel (vandaar de algemene naam) en maakt forellenlelie een aantrekkelijke seizoensgebonden bodembedekker. Het blad vervaagt nadat de plant bloeit, maar het is een langlevende plant die zich in de loop van de tijd verspreidt in grote kolonies. Het is ook een goede aanvulling op bos- en bestuiverstuinen, omdat het mijnbijen ( Andrena erythronii ) aantrekt die andere in de lente bloeiende bollen, sierplanten, bomen en struiken bestuiven.
Gele forellenlelie wordt normaal gesproken in de herfst geplant uit knollen, of door zaden die in de late lente of vroege zomer worden gezaaid. Het is een relatief langzaam groeiende plant; wortelafdelingen bloeien mogelijk pas in hun tweede jaar, en zaailingen kunnen wel vijf of zes jaar nodig hebben voordat ze bloeien.
De langwerpige knollen van de gele forel lelie, net als andere tuinlelies, hebben geen harde buitenste schil, waardoor ze snel uitdrogen. Daarom is het belangrijk om de knollen te planten zodra u ze koopt of bestaande planten te delen. De gebogen, langwerpige vorm van de knollen is de bron van de andere algemene naam voor deze plant: dogtooth violet.
Forel lelie kan het beste worden geplant op een plek waar het zich kan verspreiden en naturaliseren. Plant ze ongeveer 5 inch diep en 4 tot 5 inch uit elkaar voor een kolonie-effect. Zorg ervoor dat u bij het wieden eromheen de uitlopers die zich ontwikkelen niet beschadigt, aangezien deze de bron zijn van nieuwe planten. Veel mieren in of rond de planten zijn een welkom teken, omdat forel lelie een symbiotische relatie heeft met mieren: ze verspreiden de zaden en helpen de plant te naturaliseren. Nadat het blad in de zomer is afgestorven, laat u het de hele winter als natuurlijke mulch liggen.
De spar / Leticia Almeida
De spar / Leticia Almeida
De spar / Leticia Almeida
De spar / Herfstbos
Forellenlelie heeft een enkele, knikkende bloem Ed Reschke / Getty Images
De gevlekte bladeren die op een beekforel lijken, gaven de forellenlelie zijn naam bkkm / Getty Images
Licht
De beste plek om forellelie te kweken is een locatie op het oosten met ochtendzon. In zijn natuurlijke habitat groeit forellelie onder bladverliezende bomen, zoals eiken en esdoorns. In het vroege voorjaar, voordat de bomen uitlopen, biedt deze omgeving voldoende zonlicht, wat de planten nodig hebben om te gedijen en bloeien. Later, in de zomer, is een ideale plek gevlekt tot volledige schaduw om de plant te beschermen tegen de hete middag- en middagzon.
Bodem
Forellenlelie kan groeien in elke lichte, vochtige grond die rijk is aan humus, vergelijkbaar met de grond in zijn natuurlijke habitat. Dichte tuingronden moeten zwaar worden verbeterd met compost om een ideale omgeving te creëren. De pH van de grond moet aan de zure kant zijn, onder de 6,8.
Water
De plant heeft vocht nodig tijdens de groeiperiode in de lente, ongeveer 2,5 cm water per week door regen of irrigatie. In de zomer, nadat de forellenlelie in rust is gegaan , heeft hij drogere omstandigheden nodig en is er geen water nodig.
Temperatuur en vochtigheid
Gele forellenlelie is winterhard in zones 3 tot 8 en overleeft gemakkelijk temperaturen tot -30 graden Fahrenheit. Deze plant is afkomstig uit bossen en vochtige weilanden en kan goed tegen vochtige omstandigheden, maar verdraagt geen extreme droge hitte.
Kunstmest
Deze plant heeft geen extra meststof nodig als hij in rijke, humusrijke grond wordt geplant. Bemest hem in plaats daarvan elke lente met meer organisch materiaal voordat de nieuwe groei begint.
Soorten forellelie
De gele forel lelie heeft geen algemeen beschikbare benoemde cultivars, maar het geslacht Erythonium omvat verschillende extra soorten die gezamenlijk bekend staan als forel lelies. Onder de soorten die vaak worden gekweekt voor gebruik in de tuin:
Erythonium almidum (witte forellenlelie of witte dogtooth violet) heeft witte bloemen met lavendelkleurige vlekken. Het is ook inheems in het oosten van de VS en is winterhard in zones 4 tot 9.
Erythonium dens-canis (hondstandviooltje) is afkomstig uit Zuid-Europa. Het heeft roze violette bloemen en bloeit in de late lente. Het is winterhard in zones 3 tot 8. Er zijn verschillende benoemde cultivars beschikbaar, waaronder ‘Lilac Wonder’, ‘Pink Perfection’ en ‘Purple King’.
Erythonium grandiflora (gele gletsjerlelie) is een aanzienlijk hogere plant, die bijna 60 cm hoog wordt. Oorspronkelijk afkomstig uit het noordwesten, bloeit hij in de late lente en is hij winterhard in de zones 4 tot en met 8. Hij heeft niet de gevlekte bladeren die je bij de andere soorten ziet.
Erythronium revolutum (roze fawn lelie of mahonie fawn lelie) heeft roze bloemen op 12- tot 14-inch planten. Oorspronkelijk afkomstig van de Pacifische kust van Noord-Californië tot Brits-Columbia, is het winterhard in zones 5 tot 8. ‘Pagota’ is een hybride vorm met felgele bloemen.
Het vermeerderen van forellenlelie
Forellenlelie is erg kieskeurig om uit zaad te kweken, dus het is het beste om het te vermeerderen door deling van de uitlopers. Na een aantal jaar, wanneer de planten zijn uitgegroeid tot bladrijke klonters, is het tijd om ze te delen. Dit is hoe:
Markeer in het voorjaar de locatie van de planten, zodat u in de nazomer weet waar u de knollen moet uitgraven.
Graaf de planten aan het einde van de zomer uit en scheid de uitlopers voorzichtig van de moederknollen.
Plant de knollen opnieuw op een diepte van ongeveer 10 cm en bedek ze met een goede mulchlaag.
Hoe je gele forellenlelie uit zaad kweekt
Het kan wel vijf of zes jaar duren om volwassen bloeiende planten te produceren bij het vermeerderen van gele forellenlelie uit zaden, dus het wordt zelden gedaan, behalve door ontwikkelaars die op zoek zijn naar hybriden of door zeer serieuze amateurs die willen experimenteren. Als u echter voldoende ruimte hebt om een kolonie gele forellenlelies te ontwikkelen, kunt u zaden direct zaaien zodra de zaaddozen in de zomer openbarsten. Zaai zaden onmiddellijk, omdat de zaden snel hun levensvatbaarheid verliezen. In het eerste seizoen zullen er geen zaailingen zichtbaar zijn, maar de volgende lente zult u waarschijnlijk de grasachtige zaailingen zien verschijnen. Maar het zal minstens twee jaar duren voordat de planten herkenbaar zijn, en nog eens twee of drie jaar voordat de planten bloeien.
Potten en verpotten van gele forellenlelie
Deze plant is het meest geschikt om te koloniseren in halfschaduwrijke bos- en weidetuinen. Het is een voorjaars-efemere plant die zich niet goed leent voor containercultuur.
Hoe je de gele forellenlelie laat bloeien
Deze plant produceert doorgaans één hangende bloem per stengel, met een bloeiperiode die ongeveer twee weken duurt. Het exacte venster voor bloei varieert per regio, maar valt meestal ergens tussen maart en mei. Niet elke plant produceert bloemenstelen in een bepaald jaar.
Een kolonie gele forellenlelies zal over het algemeen betrouwbaar bloeien als ze worden geplant in humusrijke grond op een gedeeltelijk schaduwrijke locatie, maar de planten reageren niet goed op droge grond of te veel zon. Als de bloei sporadisch is, maar de plantenkolonie overvloedig blad produceert, is het misschien tijd om de planten te delen om een betere bloei te produceren.
Veelvoorkomende problemen met gele forellelie
Een veelgehoorde klacht van tuinders die niet bekend zijn met deze plant is dat hij vrij snel verdwijnt nadat de bloeiperiode voorbij is. Dit is een veelvoorkomend kenmerk van alle voorjaarsefemere planten, waardoor de tuinier voor de uitdaging staat om het lege gebied van de tuin op te vullen. Deze soort wordt vaak geplant samen met varens, zomerse sneeuwvlokjes, sleutelbloemen en andere planten die van schaduw houden en die de lelies kunnen opvullen nadat ze zijn verwelkt. Zorg ervoor dat u het blad niet voortijdig verwijdert na de bloei, omdat het voedingsstoffen en zonlicht absorbeert om de knol te voeden. Laat het blad op natuurlijke wijze afsterven.
FAQ
Hoe kan ik deze plant in de tuin gebruiken?
Gele forel lelie gedijt het beste als het genaturaliseerd is in schaduwrijke gebieden met vochtige grond. Schaduwrijke gebieden van inheemse plantentuinen, schaduwtuinen, bostuinen, vijvers en beekruggen, en schaduwrijke rotstuinen zijn allemaal geschikte plekken voor gele forel lelie.
Kan ik wilde exemplaren in mijn tuin verplanten?
Gele forel lelie is een overvloedige wilde bloem in de bossen en vochtige weilanden van oostelijk Noord-Amerika, met name Canada en het noordoosten van de VS. Maar het is geen goed idee om wilde bloemen uit hun natuurlijke habitat te verwijderen, en kan in sommige gebieden zelfs illegaal zijn. Gele forel lelie is ook niet goed te verplanten. Als u forel lelie aan uw tuin wilt toevoegen, zorg er dan voor dat u deze koopt bij een commerciële kwekerij die de ethiek van wilde bloemen volgt in zijn voortplantingsmethoden.
Hoe lang leeft de gele forellenlelie?
Wanneer ze zich geleidelijk mogen verspreiden op een geschikte locatie, kan een kolonie gele forellenlelies meer dan een eeuw overleven. Er zijn wilde kolonies waarvan men denkt dat ze meer dan 1000 jaar oud zijn.
Is gele forellenlelie eetbaar?
Ja. De knollen van de gele forel lelie werden vaak gekookt en gegeten als groente door Noord-Amerikaanse Indiaanse culturen. De knollen kunnen ook rauw gegeten worden; de smaak lijkt op die van komkommer.
