De pawpaw is een kleine, bladverliezende boom die de grootste vrucht produceert die inheems is in Noord-Amerika. Het is onderdeel van de Annonaceae-familie, de grootste familie van de magnolia-orde en bestaat voornamelijk uit tropische planten. Asimina triloba is echter inheems in het oosten van de Verenigde Staten; het is te vinden in 26 staten, met uitzondering van Florida en de meeste noordoostelijke staten.
Pawpaw-bomen kunnen tot een hoogte van ongeveer 25 voet groeien en hebben in de lente kastanjebruine bloesems met 6 bloemblaadjes. Wanneer ze in schaduwrijke en beschermde gebieden van gevestigde bossen worden gekweekt, worden ze slechts 2 tot 12 voet hoog. De bladeren zijn donkergroen, glanzend en ovaalvormig met puntige uiteinden. Ze kunnen tot 12 inch lang worden. In de herfst verandert het gebladerte in verschillende tinten geel.
Deze bomen zijn beroemd om hun fruit, dat rijpt in de herfst. De pawpaw-vrucht wordt vaak beschreven als custard-achtig met een smaak die een kruising is tussen een banaan en een mango (hoewel sommigen vinden dat het saaier smaakt, meer als een rauwe aardappel). Let op: hoewel de vrucht eetbaar is, mag je nooit de schil of zaden van deze vrucht eten. Pawpaw bevat annonacine, wat giftig is voor zenuwcellen.
Met basiskennis over de groeivereisten kan de pawpawboom succesvol worden gekweekt als een tropisch ogende toevoeging aan uw tuin of voor zijn heerlijke fruit. Pawpawbomen hebben voldoende irrigatie nodig, maar moeten in goed drainerende grond staan om wortelrot en schimmel te voorkomen. Zorg ervoor dat u jonge bomen beschermt tegen te veel blootstelling aan de zon en wind.
Deze bomen hebben een uitlopergewoonte en zullen uitgroeien tot een stand van pawpawbomen. Als u echter hoopt vruchten te krijgen van een pawpawboom, zorg er dan voor dat u meerdere genetisch verschillende bomen dicht bij elkaar plant.
Licht
In zijn natuurlijke habitat wordt de pawpawboom aangetroffen in de ondergroei van bossen. Hierdoor gedijen deze bomen in halfschaduw. Jonge bomen profiteren vooral van schaduwrijke omstandigheden, omdat fel, direct zonlicht de bladeren kan verschroeien. Na het volgroeien kunnen pawpawbomen worden gekweekt in volle zon, wat vaak het geval is als ze in boomgaarden worden geplant. Deze bomen hebben een meer piramideachtige vorm, terwijl pawpaws in de schaduw spreidende takken en minder onderste ledematen hebben.
Bodem
De grondcondities voor de pawpaw moeten rijk en goed drainerend zijn. Voeg voor voedingsarme grond compost toe om de grondkwaliteit te verbeteren. De pawpaw kan groeien in zware kleigrond, maar alleen als er voldoende drainage is. Een licht zure tot neutrale pH-waarde van de grond is het beste voor deze boom.
Water
Jonge pawpawbomen hebben regelmatig water nodig. Het is echter belangrijk om ervoor te zorgen dat de grond goed draineert en dat u niet toestaat dat deze boom te veel water krijgt. Volwassen, gevestigde pawpawbomen in de buurt van een waterbron of die regelmatig regen krijgen, hebben over het algemeen heel weinig extra water nodig. Pawpawbomen die in een boomgaard of op een plek in de volle zon in uw tuin zijn geplant, kunnen baat hebben bij extra irrigatie om droge grond te voorkomen.
Temperatuur en vochtigheid
Een winterharde fruitboom, de pawpaw is winterhard tot USDA zone 5 en kan temperaturen van -20 graden Fahrenheit weerstaan. Tegelijkertijd bieden de warme, vochtige zomers van zijn natuurlijke habitat deze boom de juiste omstandigheden voor groei en fruitproductie.
U zult het meest succesvol zijn met het kweken van de pawpawboom als het klimaat in uw land de seizoenswisselingen biedt waaraan deze bomen gewend zijn. De winterrust bereidt de boom namelijk voor op een productief groeiseizoen.
Kunstmest
Voedingsrijke grond is belangrijk voor een gezonde groei en fruitproductie, dus het wordt over het algemeen aanbevolen om pawpawbomen ten minste twee keer per jaar te bemesten, een keer in de lente en nog een keer in de vroege zomer. U kunt een goed uitgebalanceerde meststof gebruiken, zoals een 10-10-10-formule, aangebracht met korrels of in een vloeibare formule. Uw beste optie is echter om organische stof aan de grond toe te voegen met behulp van compost, visemulsie, mest of een combinatie van alle drie.
De spar / Adrienne Legault
Het vermeerderen van papajabomen
Pawpaw-bomen kunnen worden vermeerderd door enten en stekken. Veel kwekerijen enten enten enten van slapende bomen die minstens een paar jaar oud zijn. De enten worden geënt op pawpaw-onderstammen. Deze methode levert goed succes op, maar is een geavanceerdere methode van vermeerdering.
Voortplanting door stekken is ook mogelijk voor pawpawbomen, maar heeft een hoog mislukkingspercentage. Het wordt niet beschouwd als de meest zekere manier om deze bomen te vermeerderen.
Over het algemeen is het vermeerderen van papajabomen door middel van zaad de meest succesvolle manier.
Hoe je Paw Paw uit zaad kunt laten groeien
Pawpaw kweken uit zaad is doorgaans de makkelijkste manier om deze bomen te starten. Een eenvoudige manier is om een hele pawpawvrucht in de grond te planten in de herfst. Deze zal vaak scheuten sturen tijdens het volgende voorjaar.
Maar als u liever van de smakelijke vrucht geniet in plaats van deze in de grond te planten, kunt u de zaden van de pawpaw-vrucht oogsten en in de grond zaaien. Volg deze stappen om pawpawbomen uit zaad te laten groeien:
Schep de zaden uit een rijpe papajavrucht.
Scarificeer vervolgens de zaden. Dit houdt in dat je de schil van het zaad krast, maar niet het zaad zelf. Gebruik schuurpapier of een vijl.
In de herfst kunt u de zaden direct buiten zaaien, waar ze op natuurlijke wijze in de winter zullen stratificeren en de volgende zomer zullen ontkiemen. U kunt de zaden ook binnenshuis stratificeren door ze 90 tot 120 dagen op een koude plek te leggen. Als u voor stratificatie binnenshuis kiest, raadt Perdue University aan om de zaden in een plastic zak met vochtig veenmos te doen om schimmelgroei te voorkomen.
Plant de zaden zodra de bodemtemperatuur tussen de 24 en 29 graden Celsius ligt.
De spar / Adrienne Legault
Overwinteren
Pawpawbomen zijn geen vreemde voor winterweer en het koude seizoen biedt een periode van rust die nodig is voor de fruitproductie in het volgende jaar. Omdat deze bomen winterhard zijn tot -20 graden Fahrenheit, is er meestal geen extra verzorging nodig voor succesvolle overwintering van volwassen pawpawbomen. Er is geen noodzaak om de boom water te geven tijdens de rustperiode.
Een jonge pawpawboom in een pot moet echter alleen in het voorjaar worden geplant. Om een jonge boom succesvol te laten overwinteren, plaatst u hem op een beschutte plek waar de temperatuur boven het vriespunt blijft.
Veel voorkomende plagen en plantenziekten
Relatief winterhard en ongediertevrij, af en toe kunnen schimmelziekten zoals echte meeldauw of zwarte vlekken pawpawbomen aantasten die een hoge luchtvochtigheid of zeer vochtige omstandigheden ervaren. In het geval van zwarte vlekken is het fruit nog steeds eetbaar en is het alleen een esthetisch probleem.
De pawpaw peduncle borer (Talponia plummeriana) dringt af en toe bomen binnen en zorgt ervoor dat de bloesems voortijdig afvallen, wat de vruchtopbrengst aanzienlijk beïnvloedt. Bovendien voeden de larven van zebrazwaluwstaartvlinders zich met de bladeren van de pawpawboom, maar dit vormt zelden een ernstige bedreiging voor de gezondheid van de boom.
Veelvoorkomende problemen met pawpawbomen
Pawpaw-bomen hebben relatief weinig problemen en zijn winterhard genoeg om onbeheerd in het wild te groeien. Wanneer u ze echter in uw tuin plant, kunt u verschillende problemen tegenkomen. Vochtbeheer is een van de belangrijkste problemen waar kwekers tegenaan lopen, omdat deze bomen van vochtige maar goed drainerende omstandigheden houden. Bovendien is de pawpaw geen zelfbestuivende boom en heeft hij geen overvloedige natuurlijke bestuivers, wat problemen met de fruitproductie veroorzaakt.
Vergelende bladeren
Dit is een teken van overbewatering of slecht drainerende grond. Controleer de grond om er zeker van te zijn dat deze goed draineert. Mogelijk moet u compost of veenmos toevoegen om de drainage te verbeteren. Als overbewatering het probleem is, onthoud dan het water zodat de grond kan uitdrogen. Zorg ervoor dat u slechts één of twee keer per week water geeft, afhankelijk van de temperatuur en vochtigheidsomstandigheden.
Gebrek aan fruitproductie
Zelfs als je genetisch verschillende bomen dicht bij elkaar hebt geplant, kan het moeilijk zijn om bestuivers naar pawpawbomen te lokken. Als gevolg hiervan worden de bloemen mogelijk niet bestoven en dragen ze dus geen vrucht . Om dit probleem op te lossen, is een suggestie om pawpawbomen met de hand te bestuiven. Zoek de mannelijke bloemen, die wijd open en diep kastanjebruin van kleur zullen zijn. De meeldraden zullen zichtbaar zijn en zouden bedekt moeten zijn met stuifmeel. Plaats een klein plastic zakje onder de bloem en tik zachtjes op de achterkant van de bloem om stuifmeel in het zakje te laten vallen.
Zoek meteen een vrouwelijke bloesem op een andere pawpawboom. Volwassen vrouwelijke bloesems zijn ook kastanjebruin, maar kunnen nog steeds gedeeltelijk groen zijn en zullen altijd maar gedeeltelijk open zijn. Open de bloesem voorzichtig met je vingers, net genoeg om het penseel erin te bereiken. Bestrooi het penseel vervolgens met geoogst stuifmeel en dep de stempel in de bloem.
FAQ
Zijn er twee papajabomen nodig om vruchten te produceren?
Ja, pawpawbomen zijn over het algemeen niet zelfbestuivend en er zijn in de meeste gevallen minstens twee bomen nodig voor fruitproductie. De bomen moeten echter genetisch van elkaar verschillen om te kunnen bestuiven. Met andere woorden, je kunt niet één pawpawboom planten en verwachten dat de uitlopers die uit de uitlopers van de boom groeien, elkaar kruisbestuiven.
Wanneer gaan papajabomen vrucht dragen?
Het hangt ervan af of de boom geënt is of uit zaad is gegroeid. Geënte pawpawbomen, zoals die u bij een kwekerij kunt kopen, zullen doorgaans binnen 3 tot 4 jaar vruchten dragen. Voor pawpawbomen die uit zaad zijn gegroeid, moet u 5 tot 8 jaar wachten op vruchtproductie.
Stinken papajabomen?
De bast, twijgen, bladeren en bloesems van pawpawbomen hebben een waarneembare geur. In het geval van de bloesems is de geur zwak en mogelijk niet merkbaar, tenzij u er opzettelijk aan ruikt. De bladeren geven een geur af wanneer ze worden geplet of gescheurd. De geur is afhankelijk van de variëteit van de boom en is ook subjectief. Sommige mensen beschrijven het als vergelijkbaar met rottend vlees, terwijl anderen zeggen dat het ruikt naar paprika of zelfs gistbrood.
