De spar / Illustratie door Amy Sheehan / Huda Hashim
Sommige dingen zijn moeilijk in woorden uit te leggen, zoals wanneer Huda Hashim wordt gevraagd waar ze vandaan komt. Geboren in Engeland , woonachtig in de VS en Soedanees, is de identiteit van de kunstenaar en ontwerper niet gebonden aan één plek. In plaats daarvan drukt Hashim haar achtergrond uit via haar huis. Marmeren tafels die doen denken aan haar jeugd worden omringd door Scandinavische stoelen, haar eigen abstracte schilderijen van Soedan sieren de muren, terwijl vijzels en stampers op mid-century dressoirs staan.
Maar meer dan de esthetiek is het het gevoel van Hashims huis dat het meest opvalt: een gevoel van warmte en welkom. Ze zocht het zo vaak tijdens haar reizen over de hele wereld. Dus haar huis in Plano, Texas, dat ze deelt met haar man en twee peuters, is het antwoord: een toevluchtsoord voor iedereen, klaar om gasten zich op hun gemak te laten voelen. Hieronder vertelt Hashim meer over haar favoriete kamers, nostalgische eettafel en internationale designaanpak.
Hoe ontdekte je je huis voor het eerst? Wat sprak je er zo aan?
Het was 2020 en het hoogtepunt van de pandemie. Ik was acht maanden zwanger en we verhuisden terug van Oklahoma City naar Dallas voor de baan van mijn man, en ook om dichter bij familie te zijn. Ons huis stond 20 minuten op de markt en zodra ik de ruime achtertuin zag , wist ik dat we dit huis nodig hadden. Het was de eerste keer dat we een bod deden en het werd geaccepteerd!
Mijn stijl is doordrenkt van de kunst van cultureel vertellen. Als jong meisje onderscheidde ik het land waar ik was op basis van de architecturale stijl. Ik wist dat ik in Soedan was toen ik de huizen met platte daken, droge klei of stucwerk zag. En ik wist dat ik in het Verenigd Koninkrijk was toen ik de hellende daken en symmetrie zag. Naarmate ik ouder werd, leidde mijn fascinatie voor ontwerpstijlen op basis van mijn reizen , ervaringen en de mensen die erin woonden ertoe dat ik mijn opleiding voortzette met een masterdiploma in Design en 3D Visualisatie.
Mijn persoonlijke verhaal als derde-cultuurkind – geboren in Liverpool, Engeland; woonachtig in de VS; en afkomstig uit Khartoem, Soedan – definieert mijn beslissing om me te richten op verheven, unieke en tijdloze ontwerpen. Ik ben zeer adaptief geworden aan mijn omgeving en voel me overal en altijd thuis – vandaar dat mijn merk “Manzili” heet, wat in het Arabisch “mijn thuis” betekent.
Wie of wat zijn jouw grootste inspiratiebronnen op het gebied van design?
Ik haal veel inspiratie uit mijn reizen en verhalen die mensen over de hele wereld met me delen. Ik ben ook een abstract kunstenaar, dus door het idee van het vertellen van een verhaal in abstracte vorm onder de knie te krijgen, kan ik hetzelfde doen in design. Mijn huidige kunststudio is bijvoorbeeld geïnspireerd op de architectuur van de Universiteit van Khartoem, gebouwd in 1902. De geblokte vloeren worden weerspiegeld in het geblokte tapijt dat ik in de kamer heb, de warme tinten lijken op de gangen na een zandstorm en de muren zijn gevuld met vintage lijsten, net als in de bibliotheek.
Hoe beïnvloedt je erfgoed je stijl? Welke elementen daarvan neem je op in je huis?
Als iemand mij vroeg waar ik vandaan kom of “Wat ben je?”, was mijn eerste reactie: “Wil je het korte antwoord of het lange antwoord!” Dit is waar mijn worsteling om mijn erfgoed te communiceren veranderde in het beschrijven van mijn erfgoed door middel van materialen, texturen, meubels en design.
Soedanezen staan bekend om hun gastvrijheid , een soort “opendeurbeleid” waarbij iedereen binnen kan komen en je meteen wordt begroet met een kopje thee. Dus een huis met een open concept was essentieel, plus het gebruik van natuurlijke materialen zoals ze dat thuis doen. Een belangrijk aspect is ook geur! Mijn huis ruikt het grootste deel van de tijd naar sandelhout en oud-wierook.
Zijn er nog andere culturen waar jij ontwerpaantekeningen uit haalt?
Ik ben geboren in het Verenigd Koninkrijk, dus ik vind het geweldig om Europese met Afrikaanse thema’s te mixen . Zoals je kunt zien in mijn eetkamer, heb ik een tafel geïmporteerd uit Europa, gecombineerd met een van mijn meest waardevolle Afrikaanse schilderijen “Path to Light”, dat de schoonheid van het Soedanese volk benadrukt dat samen voor vrede loopt. De schoonheid van de mix van culturen creëert een juxtapositie van stijlen in de meest evenwichtige vorm.
Wat waren de grootste vondsten in jouw huis? Kun je een verhaal achter een van hen delen?
Mijn marmeren eettafel uit de jaren 70, geïmporteerd uit Europa, roept herinneringen op aan mijn zomervakantie in Soedan als zesjarige, waar ik tijdens het avondeten weigerde om bij mijn familie te zitten en buiten wilde zitten en met de huishoudhulpen wilde eten. Ze hadden een rode marmeren tafel die hierop leek, maar lager bij de grond, een zogenaamde “tabliya”, met een groot dienblad vol borden met eten die ze verzamelden en eromheen zetten. Ze vertelden me verhalen en lieten me lachen, dus ik kan het niet helpen om te glimlachen elke keer dat ik er langs loop.
Wat is jouw favoriete designkenmerk of kamer? Wat maakt het uniek?
Mijn favoriete designkenmerk in het huis is de verlichting ! Verlichting met hoge plafonds zorgt ervoor dat onze ruimte zo groots en open aanvoelt. De belangrijkste woonkamer heeft kamerhoge ramen die een prachtig uitzicht bieden op het zwembad en de tuin, dus het voelt altijd alsof we in een kleine oase zijn.
Waar in huis brengt u de meeste tijd door en wat doet u daar meestal?
Als ik niet met de kinderen in de game room speel of aan het koken ben, breng ik het grootste deel van mijn tijd door in mijn studio. Of ik nu aan het schilderen ben, aan 3D visualisaties werk of e-mails beantwoord. Het is de ruimte die ik heb gecreëerd waar mijn geest het helderst en meest geïnspireerd is! Het is mijn kleine “moedergrot”.
