Wszystko o pomidorach szklarniowych

Większość ogrodników domowych uważa pomidory za uprawę letnią, ale obecnie są one dostępne przez cały rok, głównie dzięki szklarniom. Uprawa owoców i warzyw poza sezonem w ogrzewanej szklarni jest standardową praktyką wśród komercyjnych plantatorów z różnym stopniem powodzenia. Pomidory szklarniowe, pomimo dziesiątek prób i testów, nadal nie dorównują smakiem i konsystencją tym uprawianym w ogrodzie.

Poczyniono pewne postępy, a eksperci nadal starają się je udoskonalić. Małe owoce, takie jak pomidorki koktajlowe i wczesne odmiany śliwkowe, bardziej przypominają pomidory uprawiane latem pod względem smaku i tekstury. Wczesne odmiany sałatkowe są sprzedawane poza sezonem jako „dojrzewające na winorośli” lub „na winorośli”. Nawet odmiany heirloom , znane ze swojego niezmiennie doskonałego smaku, znajdują się na liście upraw do szklarniowego środowiska. Mimo to, w przypadku większości odmian, wydaje się, że natura ma jeszcze do odkrycia sekretny składnik.

Poniżej dowiesz się podstawowych informacji na temat pomidorów szklarniowych, jak się je uprawia i czym różnią się od pomidorów ogrodowych.

Czym są pomidory szklarniowe?

Pomidory szklarniowe są uprawiane, dojrzewają i zbierane w kontrolowanym cieple, w pomieszczeniu zamkniętym poza sezonem, gdy warunki pogodowe nie pozwalają na sadzenie na zewnątrz. Termin „szklarnia” odnosi się tylko do miejsca, w którym uprawiane są rośliny; nie jest to jedna konkretna odmiana pomidora. Każda odmiana pomidora może być pomidorem szklarniowym. Chociaż są uprawiane w kontrolowanych warunkach, owoce są naturalnym wynikiem uprawy i nie są modyfikowane genetycznie . Są po prostu uprawiane pod osłoną.

Szklarnie to sposób, w jaki pozyskujemy pomidory przez cały rok. Małe pomidory, takie jak wiśniowe i winogronowe, odmiany śliwkowe i sałatkowe (często nazywane dojrzewającymi na winorośli lub „na winorośli”), a także duże rodzaje steków wołowych są dostępne zimą dzięki szklarniom.

Podczas gdy smak i konsystencja są nieco gorsze od sezonowych pomidorów uprawianych w ogrodzie, pomidory szklarniowe są lepsze zarówno pod względem konsystencji, jak i smaku od pomidorów przechowywanych do użytku zimowego. Te pomidory to hybrydy opracowane w celu poprawy jakości przechowywania i transportu na duże odległości, a ich smak i konsystencja są zazwyczaj mniej atrakcyjne.

Jak uprawia się pomidory szklarniowe?

Szklarnia to szklarnia zmodyfikowana o cechy, które pozwalają na wierniejsze odwzorowanie warunków uprawy pomidorów na zewnątrz. Nasiona są zazwyczaj wysiewane w płaskich pojemnikach, a następnie przesadzane bezpośrednio do grządek, gdy sadzonki rozwiną odpowiedni system korzeniowy i kilka zestawów liści.

Systemy hydroponiczne są również wykorzystywane do uprawy pomidorów szklarniowych. Tego typu systemy wodne wymagają znacznych nakładów inwestycyjnych, dobrych umiejętności zarządzania i zaawansowanej wiedzy ogrodniczej.

Produkcja w szklarniach jest ściśle kontrolowana za pomocą regulowanego ciepła, higieny, podlewania i intensywnego harmonogramu nawożenia. Rośliny nieokreślone są zwykle przycinane do jednego lub dwóch pnączy z kratownicą nad głową, aby umożliwić długi wzrost. Owoce rosną w górę na pnączach. Dolne liście są usuwane, a pomidory są zbierane w miarę dojrzewania.

Pomidory są samopylne, ale korzystają z zapylania przez wiatr i owady. Ponieważ szklarnie nie pozwalają na wiatr, producenci używają dużych wentylatorów. Inną powszechną metodą jest importowanie trzmieli w celu „zapylenia brzęczącego”. Te duże rodzime pszczoły latają między kwiatami, wibrując skrzydłami, co powoduje przenoszenie pyłku między męskimi i żeńskimi częściami kwiatów. Pszczoły otrzymują schronienie i pożywienie, aby mogły wygodnie pracować w ogrzewanej szklarni.

Pomidory ogrodowe kontra pomidory szklarniowe

W porównaniu do pomidorów ogrodowych, pomidory szklarniowe są prawdopodobnie mniejsze, bez skaz i idealnie dojrzałe. Największe różnice między nimi wynikają z warunków, w jakich są uprawiane.

Pomidory uprawiane na zewnątrz w ogrodzie są narażone na naturalne czynniki, takie jak deszcz, owady i sąsiednie rośliny. Nawet gleba, którą można uważać za niezmienną, ulega wahaniom, gdy rośliny pobierają minerały, które są następnie uzupełniane przez organizmy i mikroorganizmy.

Pomidory szklarniowe uprawiane są w kontrolowanym środowisku bez nieprzewidywalnych wahań. Dużo uwagi poświęca się higienie, aby wyeliminować wiele chorób grzybowych i bakteryjnych, które atakują pomidory. W rezultacie pomidory szklarniowe są bez skazy i idealnie dojrzałe. Z drugiej strony, konkretne inwazje owadów, takie jak mączlik szklarniowy, i choroby, takie jak zgorzel siewek , są bardziej powszechne w środowisku uprawy w pomieszczeniach.

Badania sugerują, że materiały, z których zbudowano szklarnie, mogą blokować lub rozcieńczać promienie ultrafioletowe pochodzące ze słońca, co prowadzi do mniejszych rozmiarów owoców, braku smaku, twardszej skórki i twardszych owoców. Podczas gdy niektórzy plantatorzy zbierają deszczówkę do podlewania roślin, miejskie źródła wody zawierają dodatki, które mogą zmieniać smak i konsystencję produktów uprawianych w szklarniach.