Jak uprawiać i pielęgnować paproć bostońską

Paproć bostońska ( Nephrolepis exaltata ), znana również jako paproć mieczowata, to popularny gatunek paproci , który rośnie w wielu tropikalnych rejonach na całym świecie. W Ameryce Północnej jest uważana za klasyczną roślinę doniczkową i jest łatwa w pielęgnacji, ponieważ nie wymaga dużo światła słonecznego. Na zewnątrz roślina ta dobrze rośnie na bagnach, wilgotych i zalesionych terenach i jest dobrym wyborem do ogrodów w półcieniu w miejscach takich jak południowa Kalifornia lub Floryda. Jej mieczowate, niebieskozielone liście zawierają drobne listki i rosną wyprostowane, wyginając się tylko wtedy, gdy liście stają się większe. Podobnie jak kilka innych gatunków paproci, paproć bostońska rośnie powoli i najlepiej jest sadzić ją na zewnątrz jesienią lub wiosną, a w pomieszczeniach przez cały rok.

Popularne imiona	Paproć bostońska, paproć mieczowata, paproć drabinowata, paproć boss
Nazwa botaniczna	Nefrolepis wyniosły
Rodzina	Lomariopsidaceae
Typ rośliny	Roślina zielna, bylina
Dojrzały rozmiar	2 do 3 stóp wysokości i szerokości
Ekspozycja na słońce	Częściowe słońce
Typ gleby	Wilgotny, dobrze odwodniony
pH gleby	Kwaśny (6,0 do 6,5)
Czas kwitnienia	Niekwitnący
Kolor kwiatu	Niekwitnący
Strefa mrozoodporności	10 do 12 (USDA)
Obszar rodzimy	Ameryka, Afryka, Polinezja

Pielęgnacja paproci bostońskiej

Paproć bostońska docenia odrobinę troski i miłości. Lubi ciepłe i wilgotne warunki i nie lubi ekstremalnych temperatur na zewnątrz ani przeciągów wewnątrz z klimatyzatorów lub otworów wentylacyjnych. Ważne jest utrzymanie stabilnych warunków wzrostu dla paproci bostońskiej, ponieważ wszelkie wahania w pielęgnacji mogą szybko uszkodzić roślinę.

Podlewaj paproć Boston często, aby zapobiec wysychaniu gleby i regularnie nawoź roślinę w trakcie jej aktywnej fazy wzrostu. Zraszanie paproci pomaga podnieść wilgotność otoczenia i jest koniecznością, jeśli mieszkasz w suchym klimacie. Przycinanie paproci nie jest dużym obowiązkiem. Po prostu usuwaj martwe liście, jeśli to konieczne, aby roślina wyglądała atrakcyjnie. Ogólnie rzecz biorąc, roślina ta pada ofiarą szkodników lub chorób tylko wtedy, gdy jest uprawiana na zewnątrz i zaniedbana.

Światło

Paproć bostońska najlepiej rośnie w miejscu o jasnym, pośrednim świetle . Zbyt dużo cienia może skutkować rzadkimi liśćmi, które wydają się matowe, a zbyt dużo słońca może je spalić. Z tego powodu paproć bostońska jest dobrym wyborem na roślinę na ganku, która otrzymuje rozproszone słońce rano i po południu w cieniu.

Gleba

Paprocie lubią glebę gliniastą, bogatą w składniki organiczne i dobrze odwodnioną. Zazwyczaj zaleca się dodanie kompostu i torfu do ogrodu zewnętrznego przed sadzeniem. W przypadku doniczkowej paproci bostońskiej użyj mieszanki doniczkowej na bazie torfu z dodatkiem perlitu, aby zwiększyć zdolność odwadniania. Źle odwodniona gleba może powodować gnicie korzeni, co ostatecznie zabije tę roślinę.

Woda

Kluczem do udanej uprawy paproci bostońskiej jest utrzymanie gleby lekko wilgotnej — ale nie rozmokłej — wiosną i latem, gdy roślina aktywnie rośnie. Zazwyczaj wymaga to cotygodniowego podlewania roślin domowych i częstszego podlewania roślin uprawianych na zewnątrz w ciepłym środowisku. Regularnie sprawdzaj glebę ręką, aby wybrać odpowiedni harmonogram. Jeśli gleba wyschnie, liście paproci mogą szybko opaść. Jesienią i zimą zmniejsz podlewanie do co drugiego tygodnia, ale upewnij się, że liście nie wyschną w tym okresie uśpienia.

Temperatura i wilgotność

Paproć bostońska preferuje temperatury od 65 do 75 F. Nie toleruje ekstremalnego ciepła ani ekstremalnego zimna. Temperatury powyżej 95 F mogą zaszkodzić roślinie, podobnie jak temperatury bliskie zamarzania poniżej 35 F. Paproć ta dobrze rośnie również przy wilgotności powyżej 80 procent. Możesz odtworzyć te warunki, ustawiając paproć na tacy wypełnionej wodą i kamykami i regularnie zraszając. W warunkach niskiej wilgotności końcówki liści mogą zbrązowieć. Jeśli tak się stanie, skorzystaj z powyższych zaleceń, aby zwiększyć wilgotność.

Nawóz

Paproć bostońska jest mało wymagająca, jednak nie oznacza to, że będzie dobrze rosła w złych warunkach glebowych. W przypadku paproci zewnętrznych należy co roku wzbogacać glebę o 2,5 cm kompostu i ściółki, aby utrzymać dobre warunki wzrostu. Paprocie domowe należy nawozić raz w miesiącu wiosną i latem, stosując płynny nawóz do roślin domowych 20-10-20 w połowie stężenia. Późną jesienią i zimą nie jest konieczne nawożenie.

Rodzaje paproci bostońskiej

Paproć bostońska występuje w kilku odmianach, które różnią się wyglądem. Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się na odmianę karłową, taką jak paproć cytrynowa , czy taką z żółtymi liśćmi, pielęgnacja pozostaje taka sama.

Oto kilka popularnych wyborów:

• 
  Nephrolepis exaltata ‘Compacta’ to krótka, zwarta i wyprostowana odmiana głównego gatunku paproci Boston. Ten typ jest mocniejszy niż inne odmiany i wytrzyma trochę ciepła i suszy.
• 
  Nephrolepis exaltata ‘Florida Ruffle’ to średniej wielkości odmiana o pierzastych, pomarszczonych liściach, które rosną w gęstych kępach. Roślinę tę można uprawiać zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz, ale najlepiej rośnie w środowisku o bardzo dużej wilgotności.
• 
  Nephrolepis exaltata ‘Golden Boston’ daje złote liście i można ją uprawiać na zewnątrz w doniczce, a następnie przezimować w pomieszczeniu, aby ponownie przenieść na zewnątrz w następnym sezonie. Ta odmiana jest uważana za mało wymagającą i stanowi wspaniały oczyszczacz powietrza w domu.
• Podobnie jak ‘Golden Boston’,
  Nephrolepis exaltata ‘Rita’s Gold’ ma również żółte, prawie chartreuse’owe liście. Lśni w świetle słonecznym i pasuje do niecierpków i begonii w pojemnikach.
• 
  Nephrolepis exaltata ‘Fluffy Duffy’ to mała, gęsta i drobno teksturowana paproć. Pierzaste liście tej odmiany świetnie wyglądają w wiszących koszach, a codzienne zraszanie przez cały rok przynosi jej korzyści.

Przycinanie

Paproć bostońska dobrze reaguje na drastyczne przycinanie, ponieważ praktyka ta sprzyja krzaczastemu wzrostowi i może korygować problemy z wyprostowanymi roślinami. Najlepszy czas na przycinanie rośliny domowej to moment, gdy jesteś gotowy na jej przesadzenie. Po prostu usuń wszystkie brązowiejące liście i przytnij bezlistne rozłogi. Następnie dobrze przytnij paproć, przycinając boczne liście u podstawy ostrymi nożycami. Nie przycinaj górnej części rośliny, ale przytnij ją wokół krawędzi do pożądanego kształtu.

Rośliny zewnętrzne można przycinać do wysokości czterech cali nad ziemią, aby przetrwały zimę. Mogą stopniowo wypuszczać nowe odrosty zimą, ale rozkwitną wiosną.

Rozmnażanie paproci bostońskiej

Paproć bostońska jest bardzo łatwa do rozmnażania przez podział. W rzeczywistości jest to świetna metoda do wykorzystania w przypadku paproci, która wyrosła ze swojej doniczki lub zajmuje przestrzeń w ogrodzie.

Oto jak rozmnażać paproć bostońską poprzez podział:

1. Przygotuj ostre nożyce ogrodowe, łopatkę ogrodową (do roślin domowych), łopatę (do roślin ogrodowych), doniczkę i ziemię doniczkową (wyłącznie do roślin domowych).
2. Wiosną ostrożnie oddziel część paproci ze zdrowymi korzeniami. Możesz użyć szpadla ogrodowego do rozdzielenia roślin domowych i łopaty do ostrożnego rozdzielenia roślin zewnętrznych. (Uwaga: Nawet małe sekcje mogą stać się nowymi roślinami przy odpowiedniej pielęgnacji.)
3. Napełnij doniczkę do połowy ziemią doniczkową (w przypadku roślin doniczkowych) lub wykop nowy dołek w ogrodzie (w przypadku roślin ogrodowych).
4. Posadź wyciętą roślinę w mieszance lub w gruncie, zwracając uwagę na całkowite przykrycie korzeni podczas zasypywania otworu ziemią.
5. Podlewaj nowy podział i utrzymuj glebę lekko wilgotną przez cały czas. Trzymaj rośliny domowe w ciepłym miejscu, z dala od przeciągów i wahań temperatury oraz bezpośredniego światła słonecznego.
6. Po kilku tygodniach delikatnie pociągnij za podstawę liści. Jeśli poczujesz opór, oznacza to, że paproć zapuściła korzenie.

Jak wyhodować paproć bostońską z nasion

Podobnie jak wszystkie paprocie, paproć bostońska nie wytwarza nasion. Zamiast tego paprocie są uprawiane z zarodników zebranych z dorosłych roślin. Zarodniki paproci można również kupić w sklepie ogrodniczym.

Oto jak wyhodować paproć bostońską z zarodników:

1. Przygotuj kartkę papieru, słoik, ziemię doniczkową i doniczki (w przypadku roślin domowych) lub kompost i torf (w przypadku roślin ogrodowych).
2. Trzymaj papier pod liśćmi dorosłej paproci. Delikatnie potrząśnij liśćmi, aby pomóc zarodnikom spaść ze spodniej strony liści.
3. Zbierz zarodniki do słoika i wybierz ciepłe miejsce do sadzenia.
4. Przygotuj doniczkę z ziemią doniczkową lub przygotuj przestrzeń na zewnątrz, stosując mieszankę kompostu i torfu.
5. Zwilż glebę i rozrzuć zarodniki po powierzchni doniczki lub działki ogrodowej. Spryskaj lub delikatnie podlej glebę, aby była cały czas wilgotna.
6. Po około tygodniu sprawdź doniczkę lub ogród pod kątem cienkiej zielonej mgiełki (prothallia), która zawiera plemniki i jajeczko. Kontynuuj zraszanie, aby przyspieszyć zapłodnienie.
7. Zraszaj często, aż zobaczysz, że prothallia wykiełkują, a następnie podlewaj sadzonki regularnie, aby utrzymać wilgotne podłoże.

Sadzenie i przesadzanie paproci bostońskiej

Paproć bostońska preferuje pojemniki, które schną dłużej, np. plastikowe lub glazurowane doniczki z dużą ilością otworów drenażowych. Przesadzanie najlepiej wykonać wiosną, gdy korzenie wystają z gleby. Wybierz doniczkę o rozmiarze nieco większym niż bryła korzeniowa rośliny lub powiększ ją o 2 cale. Delikatnie wyjmij paproć ze starej doniczki i przesadź ją na tę samą głębokość, używając świeżej mieszanki doniczkowej. Zadbaj o zakopanie wszystkich korzeni, a następnie dobrze podlej paproć wodą. Umieść doniczkę w ciepłym miejscu w domu, z dala od bezpośredniego światła słonecznego.

Zimowanie

Paproć Foxtail przechodzi okres uśpienia zimą, więc niektórzy ogrodnicy wolą wnieść swoją doniczkową paproć do domu. Jednak próba kontynuowania cyklu wzrostu w pomieszczeniu często skutkuje garstką brązowych liści na dywanie. Zamiast tego przytnij roślinę doniczkową do 4 cali nad ziemią i przechowuj ją w chłodnym, suchym miejscu, takim jak piwnica lub garaż. Podlewaj paproć raz w miesiącu do wiosny, a następnie przenieś ją na zewnątrz na kilka godzin każdego dnia, gdy temperatura na zewnątrz się podniesie.

W przypadku paproci ogrodowych należy wykonać późną jesienią przycięcie i wstrzymać się z nawożeniem. Rozłóż cienką warstwę kompostu i ściółki u podstawy rośliny i podlewaj ją przez całą zimę, w razie potrzeby, aby gleba była ledwo wilgotna.

Częste szkodniki i choroby roślin

Paproć Boston uprawiana na zewnątrz może stać się celem mączlików, mączlików i owadów żujących, takich jak ślimaki, ślimaki nagie i gąsienice. Mączliki można znaleźć na spodniej stronie liści, gdzie wysysają soki z rośliny i pozostawiają lepką pleśń. Podobne objawy występują w przypadku inwazji mączlików. Owady żujące pozostawiają za sobą śluzowaty ślad i powodują dziury w liściach.

Mączliki najlepiej kontrolować, redukując populację za pomocą kilku podmuchów z węża ogrodowego. Może to wymagać kilku zabiegów. Mączliki można punktowo traktować rozcieńczonym roztworem alkoholu izopropylowego. Przeprowadź test punktowy, aby upewnić się, że roztwór nie jest wystarczająco silny, aby spalić liście rośliny. Ślimaki i gąsienice można kontrolować, zbierając je ręcznie lub zapewniając szorstką powierzchnię wokół rośliny, aby odstraszyć mięczaki. Można to osiągnąć, posypując podstawę rośliny żwirem, pokruszonymi skorupkami jaj lub fusami po kawie.

Paprocie domowe i zewnętrzne mogą również cierpieć na zarazę, infekcję grzybiczą, która pozostawia roślinę pokrytą przypominającą pajęczynę grzybnią. Ten stan można leczyć naturalnie, po prostu przesadzając roślinę do sterylnego pojemnika i wyrzucając chorą glebę. Traktuj roślinę środkiem grzybobójczym tylko wtedy, gdy wszystkie inne metody zawiodły.

Typowe problemy z paprocią bostońską

Nadmierne podlewanie paproci bostońskiej może skutkować gniciem korzeni, co powoduje, że liście paproci stają się szare, a korzenie brązowe. Najlepszym sposobem na ten problem jest przesadzenie i usunięcie chorej gleby. Gniciu korzeni można również zapobiec, zapewniając odpowiedni drenaż i przepływ powietrza do korzeni paproci.