Jak sadzić, uprawiać i pielęgnować kalinę

Kaliny od dawna są jednymi z najpopularniejszych kwitnących krzewów ogrodowych. Dzięki niemal nieskończonej liczbie dostępnych odmian kaliny możesz znaleźć taką, która będzie pasować do każdego ogrodu. W przypadku większości krzewów kaliny okres kwitnienia trwa od wczesnej wiosny do czerwca, po czym pojawiają się atrakcyjne owoce i wyjątkowe jesienne liście. Szybko rosnące kaliny można uprawiać jako krzewy lub małe drzewa.

Nie ma jednego rodzaju liści kaliny. Mogą być zaokrąglone, lancetowate lub ząbkowane, gładkie, aksamitne lub szorstkie. Oprócz wielu  odmian liściastych  o wyjątkowym  jesiennym kolorze , istnieje kilka wiecznie zielonych odmian kaliny . Kwiaty występują w trzech głównych typach: płaskie skupiska kwiatów, płaskie baldachy obrysowane większymi kwiatami przypominającymi hortensje koronkowe oraz skupiska w kształcie kopuły, przypominające kule śnieżne.

Nazwa zwyczajowa	Kalina, krzew żurawiny amerykańskiej, hobblebush
Nazwa botaniczna	Kalina spp.
Rodzina	Piżmaczkowate
Typ rośliny	Krzew
Dojrzały rozmiar	3-20 stóp wysokości, 3-12 stóp szerokości
Ekspozycja na słońce	Pełny, częściowy
Typ gleby	Wilgotny, dobrze odwodniony
pH gleby	Neutralny, kwaśny
Czas rozkwitu	Wiosna
Kolor kwiatu	Biały, różowy
Strefa mrozoodporności	2-9 (USDA)
Obszar rodzimy	Ameryka północna

Pielęgnacja kaliny

Ogólnie rzecz biorąc, kaliny nie są wybredne co do miejsca, w którym rosną, choć preferują dość bogatą, wilgotną glebę. Kaliny nie przesadzają się dobrze, gdy już się ukorzenią, więc najlepszą strategią jest posadzenie dobrze ukorzenionych roślin w pojemnikach i zadbanie o wybór miejsca, w którym krzew będzie miał miejsce do wzrostu. Wczesna wiosna to najlepszy czas na przesadzanie, dając im cały sezon na dostosowanie się.

Sadzenie

Aby zasadzić kalinę, wykop dołek tak głęboki jak pojemnik i dwa razy szerszy. Delikatnie wyjmij roślinę z pojemnika i umieść ją w środku dołka. Wypełnij dołek do połowy, dodaj trochę wody, a następnie wypełnij dołek całkowicie.

Po posadzeniu dodaj 2-calową warstwę ściółki, aby pomóc glebie utrzymać wilgoć. Podczas upałów krzewy należy podlewać co 7 do 10 dni. Wymagane jest niewielkie przycinanie, chociaż niektóre gatunki można wytrenować tak, aby tworzyły rośliny przypominające drzewa, usuwając konkurujące łodygi.

Światło

Kaliny preferują pełne słońce, ale tolerują częściowy cień. W rzeczywistości, w cieplejszych strefach zakresu mrozoodporności rośliny, pożądany jest popołudniowy cień.

Gleba

Te krzewy preferują dość wilgotną, dobrze odwodnioną glebę, ale nie lubią, gdy ich korzenie są zanurzone w wodzie. Kaliny lubią lekko kwaśną glebę, ale wiele gatunków toleruje glebę zasadową.

Woda

Głębokie podlewanie co tydzień jest zazwyczaj wystarczające, albo poprzez opady deszczu, albo nawadnianie. Dobrze ugruntowane rodzime odmiany mają dość dobrą tolerancję na suszę.

Temperatura i wilgotność

Kaliny preferują umiarkowane warunki, choć preferencje różnią się znacznie w zależności od gatunku. Ekstremalnie gorąca pogoda wymaga dodatkowego podlewania, a bardzo niskie temperatury mogą zahamować wzrost rośliny lub spowodować jej zamieranie.

Nawóz

Większość kaliny potrzebuje niewiele więcej niż jednego zastosowania rocznie zrównoważonego, uwalnianego w czasie nawozu wymieszanego z glebą wiosną. Co do ilości, postępuj zgodnie z instrukcją na etykiecie produktu. Po ukorzenieniu się większość krzewów dobrze sobie radzi bez żadnego nawożenia.

Rodzaje kaliny

Ta duża grupa roślin obejmuje liściaste , półzimozielone (mogą zrzucać liście na krótko w chłodniejszych miesiącach) oraz wiecznie zielone krzewy i małe drzewa. Niektóre gatunki mogą być liściaste lub wiecznie zielone, w zależności od obszaru, na którym rośnie roślina.

Odmiany Kaliny Liściastej

• ‘Swamp-haw caliburnum’  ( Viburnum nudum ): Ta roślina rośnie w strefach 5 do 9, gdzie osiąga dojrzałą wysokość około 12 stóp i 6 stóp szerokości. Preferuje miejsce z pełnym słońcem lub półcieniem. Ta odmiana wytwarza białe kwiaty pod koniec czerwca, po których pojawiają się skupiska okrągłych pestkowców.
• ‘Hobblebush’  ( Viburnum lantanoides ): dawniej znana jako  Viburnum alnifolium, odmiana ta rośnie w strefie mrozoodporności USDA od 4 do 7. Osiąga maksymalną wysokość około 8 stóp i szerokość 12 stóp.  Pochodzi  z północno-wschodniej do środkowoatlantyckiej Ameryki Północnej, ma tendencję do wzrostu nieco chaotycznego i prawdopodobnie najlepiej nadaje się do naturalizacji. Płaskie baldachy białych kwiatów pojawiają się w maju, po których następują czerwone grona owoców, które z wiekiem przybierają typowy niebiesko-czarny kolor.
• ‘Nannyberry’  ( Viburnum lentago ): Gatunek ten rośnie w strefach mrozoodporności USDA od 2 do 8 do wysokości około 12 stóp i szerokości 10 stóp. Preferuje wilgotny cień, ale przetrwa gorące słońce i suchą glebę. Kwiaty koronkowe w kolorze kremowo-białym pojawiają się w połowie lub pod koniec maja.




• 
  Korean spice caliburnum
  ( Viburnum carlesii ): Ten popularny krzew kwitnący jest aromatyczny, ma różowe pąki, które wiosną zamieniają się w skupiska białych kwiatów o wczesnym różowym kolorze. Jesienne liście stają się czerwone do fioletowych, choć czasami pomarańczowe, zanim opadną.

Odmiany kaliny wiecznie zielonej

• Kalina Dawida ( Viburnum davidii ): Uważana za niski, zwarty krzew, roślina ta ma charakterystyczne skórzaste ciemnoniebiesko-zielone liście. Różowe pąki kwiatowe pojawiają się jako kremowobiałe kwiaty wiosną. Na północy może być rośliną liściastą, co czyni ją półzimozieloną w chłodniejszych klimatach.
• ‘Spring Bouquet’ ( Viburnum tinus ): Ta popularna odmiana osiąga wysokość od 3 do 5 stóp. Pod koniec zimy i wczesną wiosną wytwarza gęste i subtelnie pachnące białe kwiatostany na czerwonych łodygach, które rozwijają się w metaliczne, niebiesko-czarne owoce.
• ‘Emerald Lustre’ ( Viburnum  odoratissimum ): odmiana, znana również jako słodka kalina, rośnie prosto na wysokość od 10 do 20 stóp. Ma różowe nowe przyrosty i białe kwiaty w połowie wiosny na błyszczących i bardzo dużych zielonych liściach. Owoce są czerwone, zmieniające się na fioletowo-czarne, gdy roślina dojrzewa.
• Kalina Waltera ( Viburnum abovatum ): Ta rodzima wiecznie zielona roślina osiąga wysokość 20 stóp i najlepiej sprawdza się w cieplejszych klimatach (strefy USDA 7-10). Białe kwiaty pojawiają się wiosną.

Przycinanie

Wybujałe pędy można przycinać wczesnym latem, aby zachować formę krzewu. Ponieważ kalina kwitnie na starym drewnie, przycinanie należy wykonywać dopiero po okresie kwitnienia. Złamane, martwe lub chore gałęzie należy usuwać natychmiast po ich zauważeniu. Formy drzewiaste tej rośliny mogą wymagać przycinania, aby uzyskać pożądany kształt.

Rozmnażanie Kaliny

Kalinę można rozmnażać z sadzonek zielnych lub liściastych.

1. W przypadku sadzonek z miękkiego drewna wybierz silną gałąź o długości 4 do 6 cali. Jeśli to możliwe, pobierz sadzonkę rano. Usuń liście z dolnej 1/3. W przypadku sadzonek z twardego drewna wybierz mocną łodygę i odetnij 8 do 10 cali jej długości, usuwając liście z dolnej połowy i upewniając się, że uwzględniłeś co najmniej kilka węzłów.
2. Napełnij małe doniczki wilgotną mieszanką torfu i perlitu, a następnie zrób mały otwór w środku mieszanki.
3. Zanurz łodygę w ukorzeniaczu . Posadź sadzonkę w doniczce.
4. Przykryj sadzonkę plastikową torbą lub kopułą i trzymaj ją w pośrednim świetle, z wilgotną glebą, aż korzenie zaczną się formować w ciągu około czterech tygodni w przypadku sadzonki z miękkiego drewna. Ukorzenianie może być wolniejsze w przypadku sadzonki z twardego drewna, ale nadal powinno nastąpić w ciągu kilku miesięcy.
5. Sprawdź, czy roślina się ukorzeniła, delikatnie ciągnąc za nią. Jeśli występuje opór, roślina zaczyna się ukorzeniać. Usuń folię i umieść ją w miejscu, które zapewnia jasne, pośrednie światło. Przed posadzeniem w ogrodzie stopniowo przyzwyczajaj roślinę do warunków zewnętrznych, umieszczając ją w osłoniętym miejscu na kilka godzin dziennie przez tydzień lub 10 dni.

Jak uprawiać kalinę z nasion

Kalinę można uprawiać z nasion, ale jest to pracochłonny proces. Większość ekspertów sugeruje zamiast tego rozmnażanie z sadzonek.

Przesadzanie i przesadzanie kaliny

Starannie wybierz odmianę do sadzenia w doniczkach; niektóre rodzaje kaliny muszą mieć przestrzeń, jaką zapewnia sadzenie na zewnątrz, podczas gdy inne są idealne do mniejszych siedlisk. Posadź kalinę w dużych pojemnikach z otworami drenażowymi; doniczka powinna być co najmniej 8 cali szersza niż bryła korzeniowa. Ta roślina potrzebuje dobrze przepuszczalnej gleby i pełnego słońca. Aby uniknąć podmokłej gleby, dodaj do mieszanki 10 do 20 procent perlitu.

Zimowanie

Kalina jest odporna, ale może zrzucać liście w chłodniejszą pogodę. Przytnij martwe liście i gałęzie. Wiosną twój krzew się zregeneruje.

Częste szkodniki

Fakt, że niewiele szkodników atakuje kalinę, jest jednym z powodów, dla których stała się tak popularna w krajobrazie. Jednak w 1947 r.  chrząszcz liściowy kaliny  (VLB) przybył do Kanady i w 1996 r. dotarł do stanu Nowy Jork. Chrząszcz liściowy kaliny, Pyrrhalta viburni  (Paykull), jest zdolny do wyrządzania dużych szkód i jest uważnie obserwowany. Najlepszym sposobem walki z chrząszczami liściowymi kaliny jest usuwanie liści zaatakowanych jajami i zachęcanie drapieżnych owadów. Niektóre organiczne pestycydy są również skuteczne, ale należy unikać pestycydów syntetycznych, które również zabijają pożyteczne owady.

Jak sprawić, by kalina zakwitła

Jeśli Twoja kalina nie kwitnie, spójrz na lokalizację — chociaż może znieść trochę cienia, te, które są trzymane w pełnym słońcu, będą łatwiej tworzyć kwiaty. Podlewanie może być również problemem, ponieważ kalina musi rosnąć w dobrze zdrenowanej glebie. Pamiętaj, że zbyt dużo azotu może sprzyjać bujnemu ulistnieniu, ale hamować eksplozję kwiatów. Ponieważ roślina kwitnie na starym drewnie, nie przycinaj jej w stanie uśpienia, ponieważ pozbawi to pąków produkujących kwiaty.

Typowe problemy z Kaliną

Na szczęście, kalina ma niewiele problemów, z którymi muszą zmagać się ogrodnicy. Jeśli jednak zauważysz którykolwiek z poniższych problemów, natychmiast zajmij się problemem, aby zapewnić zdrowie swojej rośliny.

Czarne plamy lub biały nalot na liściach

Często jest to wynikiem choroby grzybowej, takiej jak mączniak prawdziwy , mączniak rzekomy lub grzybicza plamistość liści . Aby temu zapobiec, unikaj podlewania roślin z góry, użyj fungicydu na dotkniętych roślinach i zniszcz części rośliny, które są już dotknięte.

Karłowate lub żółte liście

Może to być wynik zgnilizny korzeni Armillaria, którą można rozpoznać po białym grzybie pod korą i na koronie drzewa lub krzewu. Jeśli problem ten przedostał się do pnia, jedynym rozwiązaniem jest wykopanie i wyrzucenie kaliny.

Martwe, zwiędłe i odbarwione liście

Kalina może być dotknięta rakiem, który jest problemem grzybowym. Często zdarza się to w przypadku drzew, które są już zestresowane. Najskuteczniejszym sposobem leczenia jest przywrócenie roślinie zdrowia, ponieważ prawdopodobnie może ona sama zwalczyć ten konkretny problem.