Architektura Tudorów to majestatyczny i historyczny styl architektoniczny , który rozwinął się w średniowiecznej Anglii i Walii i osiągnął swój odrębny wygląd w okresie Tudorów w XVI wieku. Tradycyjny dom w stylu Tudorów charakteryzuje się fasadą z białymi tynkowymi elewacjami, przerywanymi dekoracyjnym murem pruskim lub ciemną konstrukcją z cegły i kamienia. Ten czarujący styl domu z bajki trafił do Stanów Zjednoczonych w latach 1900., a obecnie budynki Tudorów można znaleźć w wielu dzielnicach w całym kraju.
Spis Treści
Czym jest architektura Tudorów?
Architektura Tudorów częściowo odnosi się do stylu architektonicznego , który rozwinął się w okresie między 1485 a 1603 rokiem, kiedy to rzemieślnicy budowali wyrafinowane dwukolorowe dworki, stanowiące połączenie elementów renesansowych i gotyckich.
Śmieszny fakt
Podczas gdy architektura Tudorów zyskała na popularności w początkowej części dynastii Tudorów, nieco straciła na popularności, gdy do władzy doszła Elżbieta I. Podczas jej panowania nastąpił gwałtowny rozkwit królewskiego, misternie szczegółowego stylu architektury elżbietańsko-tudorskiej, kładącego nacisk na europejskie style renesansowe.
Historia domów w stylu Tudorów
Architektura Tudorów nadal pojawiała się we wsiach w całej Anglii, aż do 1558 r., kiedy to przejęła ją architektura elżbietańsko-tudorska. Ostatecznie tradycyjna architektura Tudorów zanikła. Dopiero kilka wieków później styl projektowania odrodził się w Stanach Zjednoczonych.
Architektura Tudor Revival jest mniej powszechna niż niektóre inne style amerykańskiej architektury, ale ma niepowtarzalny urok. Rewitalizacja tego stylu projektowania rozpoczęła się w latach 90. XIX wieku i trwała do lat 40. XX wieku. Wiele domów w stylu Tudor Revival znajduje się w północnych Stanach Zjednoczonych, ponieważ ich fasady są idealne do chłodniejszych klimatów dzięki stromym szczytom i dachom.
Kluczowe cechy domów w stylu Tudorów
Niektóre niezwykłe, ale uderzające cechy sprawiają, że tradycyjny dom w stylu Tudorów jest stosunkowo łatwy do zidentyfikowania. Te podstawowe elementy mogą pomóc odróżnić dom w stylu Tudorów od innych.
Cechy zewnętrzne
Detale konstrukcji szkieletowych: Długie i ściśle dekoracyjne belki są zazwyczaj układane pionowo.
Elewacja ze stiuku/kamienia: Jaśniejszy stiuk lub kamień wypełnia szczeliny między belkami, tworząc dwukolorową elewację.
Czerwona cegła: Inne fasady w stylu Tudorów wykonane z czerwonej cegły charakteryzują się ozdobnymi detalami ceglanymi wokół okien, kominów i wejść.
Szczyty: Kilka szczytów skierowanych do przodu jest rozmieszczonych w skomplikowanych, asymetrycznych wzorach, każdy ze stromą linią dachu, która może sięgać od najwyższego wzniesienia domu do zaledwie 10 stóp nad ziemią.
Okna: Długie, prostokątne okna są często umieszczane w grupach wraz z oknami wykuszowymi lub wykuszowymi z kilkoma szybami na obu piętrach domu. Witraże i okna z ołowiem są również powszechną cechą domów w stylu Tudorów.
Drzwi wejściowe: Wyeksponowane, niecentralne drzwi wejściowe często mają łuki lub dekoracyjne detale betonowe, dzięki czemu wyróżniają się na tle pozostałej części fasady domu.
Cechy wnętrza
Sufity: Sufity zdobią belki stropowe, które nie są elementami nośnymi, barwione na ciemno.
Ściany: Pokoje mają ściany pokryte białym tynkiem i ozdobione wewnątrz listwami z ciemnego drewna lub są w całości wyłożone panelami z ciemnego drewna w kształcie kwadratów lub prostokątów.
Podłogi: W pomieszczeniach mieszkalnych podłogi wyłożone były płytkami porcelanowymi, drewnem lub cegłą.
Schody: Domy w stylu Tudorów zazwyczaj mają szerokie drewniane schody rozciągające się na kilka pięter.
Rodzaje domów Tudor
Gotyk Tudorów: Termin ten odnosi się do wczesnego okresu Tudorów (rozpoczynającego się w 1485 r.) z elementami średniowiecznego gotyku, który koncentrował się na ciężkich belkach i motywach występujących w kościołach. Tudorowie są uważani za koniec średniowiecznej architektury i początek angielskiego renesansu .
Styl Tudorów elżbietańskich: Styl Tudorów przypada na ten okres (rozpoczynający się w latach 1558–1603), w którym tradycyjna architektura Tudorów w Anglii i Walii została wzbogacona o bogate detale renesansowe, dodatkowe szczyty i większą liczbę okien.
Wskazówka
Często słyszy się termin „Tudor jakobiński” używany zamiennie z architekturą elżbietańską i renesansową. Ta faza Tudorów, która miała miejsce, gdy Jakub I był królem Anglii (1603–1625), jest często określana jako „Tudor jakobiński”. Ze względu na niejasności architektoniczne historycy twierdzą, że styl Tudorów jakobińskich zanikł w Anglii w połowie lub pod koniec XVII wieku, nakładając się na architekturę barokową, co utrudnia rozróżnienie znaczących cech stylu.
Amerykański styl Tudorów: Architektura stylu Tudorów jest rozszerzeniem domów Tudorów, które można było znaleźć w Anglii w XV i XVI wieku, a które przeniesiono do Stanów Zjednoczonych pod koniec lat 90. XIX wieku na początku XX wieku. Ten typ domu charakteryzuje się ceglaną elewacją z akcentami z drewna, dużym szczytem na dachu krytym gontem i tradycyjnymi oknami z mullionami.
Styl Tudorów: Nowy dom wybudowany w stylu i cechach tradycyjnego domu w stylu Tudorów.
Więcej o architekturze Tudor Revival
Skomplikowane i niestandardowe układy
Po rewolucji przemysłowej domy budowano szybciej i taniej niż kiedykolwiek. Na przykład amerykański Foursquare był popularnym typem domu, ponieważ jego symetryczny zarys był praktyczny i wygodnie pasował do działek miejskich. Wręcz przeciwnie, nie ma nic typowego w domu w stylu Tudor Revival. Miały złożone i często niestandardowe układy, które najlepiej sprawdzały się na większych działkach. Plany pięter musiały być sformatowane w taki sposób, aby nadawały sens wyglądowi zewnętrznemu domu. Z tego powodu te domy były droższe w budowie i znajdowały się w bardziej znanych przedmieściach.
Znani jako „Maklerzy giełdowi Tudorowie”
Kilku architektów wykształconych w Europie zaprojektowało i zbudowało te domy dla zamożnych rodzin, szczególnie w latach 20. i 30. XX wieku. Nabywcy i wielbiciele domów w stylu Tudorów ukuli nawet termin „Stockbroker Tudor” jako hołd dla ludzi, którzy budowali domy za swoje nowo zdobyte bogactwo z giełdy.
Rozmiary domów Tudorów
Chociaż domy w stylu Tudorów były drogie w produkcji, nadal można je znaleźć w różnych rozmiarach, od małych domków po rozległe rezydencje. Każdy rozmiar nadal będzie miał główne elementy projektu, które czynią go domem Tudorów.
Popularność Tudorów
Ten wyszukany styl domów ostatecznie wyszedł z mody po II wojnie światowej, gdy napięte budżety wymagały prostego sposobu życia. Jeśli przejeżdżasz przez starszą dzielnicę podmiejską, łatwo jest wskazać ulicę, która została zbudowana przed II wojną światową lub po II wojnie światowej. Przed wojną można było znaleźć wiele ceglanych domów w stylu Tudorów, ale w latach 50. wiele z tych domów zostało zastąpionych wydajnymi i prostymi domami w stylu Cape Cod .
Często zadawane pytania
Co dokładnie definiuje dom w stylu Tudorów?
Dom Tudorów można zdefiniować najbardziej szczegółowo poprzez jego fasadę z muru pruskiego. Mur pruski odnosi się do poziomych i pionowych drewnianych belek osadzonych w cegle, kamieniu, murze lub stiuku, aby stworzyć dwukolorową dekoracyjną elewację domu.
Jakie są główne cechy architektury Tudorów?
Główne cechy architektury Tudorów obejmują strome dachy dwuspadowe, grupy małych okien z witrażami, prawdopodobnie z geometrycznymi wzorami, oraz fasady z muru pruskiego. Inne cechy mogą obejmować wieżyczki i wieże, opisując gotyk Tudorów, który zawiera elementy z okresu gotyckiego architektury średniowiecznej.
Czy architektura Tudorów i elżbietańska to to samo?
Okresy Tudorów i Elżbiety nakładały się na siebie (królowa Elżbieta I była ostatnią monarchinią z rodu Tudorów, która rządziła Anglią w latach 1558–1603). Wiele stylów architektonicznych jest podobnych. Wczesna architektura elżbietańska charakteryzowała się większymi oknami niż budynki Tudorów i ewoluowała w kierunku europejskiego renesansu z filarowymi wejściami i innymi mniej inspirowanymi średniowieczem elementami.
