Apartament przedwojenny to termin odnoszący się do budynków mieszkalnych zbudowanych przed II wojną światową. Za budynki przedwojenne uważa się zazwyczaj te zbudowane w latach 1900–1939, ale budynki pochodzące z lat 80. XIX wieku są często zaliczane do kategorii przedwojennej.
Podczas gdy przedwojenne budynki mieszkalne można znaleźć w wielu miastach, termin ten jest najczęściej używany w nowojorskim żargonie nieruchomości. Kultowe przedwojenne budynki pomogły zdefiniować architektoniczny wygląd dzielnic Upper West Side i West Village na Manhattanie, ale przedwojenne budynki można znaleźć w sąsiednich dzielnicach.
Przedwojenne apartamenty budowano w okresie boomu demograficznego i różniły się wielkością i stylem. Największe i najbardziej luksusowe przedwojenne apartamenty były pomyślane jako tak zwane rezydencje w chmurach, aby przyciągnąć bogaczy do miasta , podczas gdy skromniejsze przedwojenne budynki mieszkalne budowano dla mieszkańców klasy średniej lub artystów. Jednak ideałem eleganckiego przedwojennego apartamentu, zbudowanego przez legendarnych przedwojennych architektów, takich jak Emery Roth czy Rosario Candela, jest apartament z charakterem, urokiem i dobrymi fundamentami. Niektóre pożądane atrybuty tych luksusowych przedwojennych wymarzonych apartamentów obejmują:
Eleganckie proporcje i przestronne układy
Skomplikowane detale architektoniczne
Delikatne elementy stolarki , takie jak listwy przypodłogowe, listwy przypodłogowe i medaliony sufitowe
Wbudowane regały na książki i szafy
Wysokie, belkowe sufity
Oryginalne podłogi z litego drewna, często układane w jodełkę
Dużo dużych okien
Solidna konstrukcja z elementami takimi jak drzwi z litego drewna i ręcznie wykończone ściany z tynku
Łuki
Kominki
Klamki mosiężne
Tradycyjne pomieszczenia formalne, szczególnie przeznaczone do spożywania posiłków
Kuchnie oddzielone od przestrzeni mieszkalnej
Dekoracyjne płytki w łazienkach, kuchniach i kominkach
Ludzie, którzy kochają przedwojenne apartamenty, cieszą się większością cech wymienionych powyżej, a mianowicie mieszkaniem w budynku z poczuciem historii i posiadającym staroświecki charakter i urok. W przeciwieństwie do przestrzeni zbudowanych w okresie powojennym i do dziś, klasyczne przedwojenne apartamenty zachowują ponadczasowy urok i stają się tylko droższe i bardziej pożądane z wiekiem. Przedwojenne budynki są solidnie zbudowane, z mniejszą liczbą apartamentów na piętrze, a szczegóły konstrukcyjne, takie jak ściany z tynku, pomagają izolować je od hałasu.
Ale stare budynki wymagają konserwacji, która może obejmować renowacje lub pełne renowacje historyczne wykonywane przez wykwalifikowanych fachowców. Mieszkanie w przedwojennych budynkach często oznacza konieczność radzenia sobie z kosztami naprawy, wymiany i modernizacji starych rur i wadliwego okablowania lub usuwania warstw farby ołowiowej przesłaniającej delikatne listwy. Może to oznaczać korygowanie niedbałych renowacji z przeszłości lub aktualizację przestrzeni, aby odpowiadały współczesnym gustom.
Z tego powodu wielu nowojorskich architektów i projektantów wnętrz balansuje na granicy, podejmując się przedwojennych renowacji, aby zachować historyczny urok, dostosowując się jednocześnie do stylu życia XXI wieku. Może to obejmować powiększenie łazienek lub otwarcie ciasnej, zamkniętej kuchni na salon i jadalnię, aby stworzyć zmodyfikowaną przestrzeń otwartego planu.
Odnowione przedwojenne mieszkanie zaprojektowane przez nowojorską pracownię StudioLAB StudioLAB
Przedwojenne budynki mieszkalne mogą nie mieć usług i udogodnień, które coraz częściej pojawiają się w nowoczesnych budynkach , takich jak klimatyzacja czy siłownie. Brak centralnej klimatyzacji oznacza, że fasady przedwojennych budynków są często szpecone widokiem jednostek klimatyzacyjnych zagracających okna. A głośne ogrzewanie parowe oznacza, że trudno lub niemożliwie jest regulować temperaturę zimą. Historyczne okna jednoszybowe są piękne, jeśli nie energooszczędne. A małe przejścia i węższe korytarze oznaczają, że przedwojenne budynki mogą nie mieć dostępności wymaganej dla budynków zbudowanych po ustawie o osobach niepełnosprawnych z 1990 r .
Czym jest mieszkanie przedwojenne?
Apartament przedwojenny to termin odnoszący się do budynków mieszkalnych zbudowanych przed II wojną światową. Za budynki przedwojenne uważa się zazwyczaj te zbudowane w latach 1900–1939, ale budynki pochodzące z lat 80. XIX wieku są często zaliczane do kategorii przedwojennej.
Kultowe nowojorskie przedwojenne budynki mieszkalne
Zdjęcia Eyfoto / Getty Images
Dakota to legendarna spółdzielnia Upper West Side zbudowana w latach 1880–1884 na północno-zachodnim rogu 72nd Street i Central Park West, w której mieszkał John Lennon, zanim został zamordowany w słynnym przejściu budynku. Nadal jest to nowojorski punkt orientacyjny i kamień milowy dla fanów Beatlesów, którzy zbierają się, aby opłakiwać go w rocznicę jego śmierci.
Emilio Guerra / Getty Images
Apthorp to apartamentowiec w Upper West Side na Manhattanie, który został zbudowany w latach 1906-1908. Od 1969 r. jest uznawany za zabytek Nowego Jorku, a od 1978 r. znajduje się w Krajowym Rejestrze Miejsc Historycznych. Ten monumentalny przedwojenny budynek, zbudowany wokół wewnętrznego dziedzińca, był domem dla takich gwiazd, jak Nora Ephron, Al Pacino, Cyndi Lauper i Joseph Heller.
Budynek San Remo, Nowy Jork Noam Galai / Getty Images
Bliźniacze wieże San Remo, 27-piętrowej luksusowej spółdzielni położonej przecznicę od The Dakota, między West 74th Street i West 75th Street, górują nad Central Parkiem. Ten imponujący przedwojenny apartamentowiec został zbudowany w 1930 roku przez legendarnego węgiersko-amerykańskiego architekta Emery’ego Rotha.
