Jeśli całoroczne liście są dla Ciebie ważne, posadź wiecznie zielone drzewo. Zimozielone rośliny nie zrzucają liści jesienią i nie zapewniają zimowego zainteresowania , ale ich użyteczność wykracza poza to. Są stałym elementem krajobrazu. Zimozielone rośliny stanowią „kość” Twojego projektu i zapewniają tło dla innych roślin. Ponadto wiele z nich jest odpornych na jelenie , co oznacza, że masz duże szanse, że jelenie zostawią roślinę w spokoju.
Czytaj dalej, aby zapoznać się z informacjami na temat wiecznie zielonych drzew, które sprawdzają się w ogrodach i krajobrazach, a także z przydatnymi informacjami na temat ich pielęgnacji i wymiarów po osiągnięciu dojrzałości.
Spis Treści
Co to jest Evergreen?
Roślina wiecznie zielona zachowuje żywe liście przez cały rok, jeśli rośnie w odpowiedniej strefie. Chociaż „zimozielony” i „iglasty” są blisko spokrewnione, te dwa terminy się różnią. Drzewa, które „rodzą szyszki” i zrzucają liście, są „liściaste ”, a nie wiecznie zielone. Wielu uważa, że wiecznie zielone to tylko drzewa lub krzewy, ale wiele roślin wieloletnich, takich jak kępa wieczniezielona ( Iberis sempervirens ), również jest wiecznie zielonych.
Sosna wejmutka ( Pinus strobus ), pochodząca z wschodniej części Ameryki Północnej, jest najbardziej znanym drzewem z rodzaju sosnowatych. Na wolności osiąga wysokość 80 stóp, a starsze drzewa mają głęboko bruzdowaną korę. To drzewo jest dobrym drzewem dającym cień, ale wielu właścicieli domów zazwyczaj chce czegoś niższego. Płacząca sosna wejmutka ( Pinus strobus ‘Pendula’) osiąga wysokość zaledwie 15 stóp.
Sosny mogą być bałaganiarskie, więc unikaj ich sadzenia, jeśli chcesz mieć drzewo o niskich wymaganiach pielęgnacyjnych . Sosny wejmutki wschodniej mają duże szyszki cenione za rękodzieło, ale są też bólem głowy. Drzewa te również zrzucają smołę, co jest szczególnie problematyczne, jeśli parkujesz pod nimi.
Sosna japońska ( Sciadopitys verticillata ) nie jest prawdziwą sosną, ale jest interesującą rośliną do uprawy, która oferuje krajobrazowi nowość. Igły mają 5 cali długości, są ciemnozielone przez większość roku i błyszczące. Zimą mogą nabierać brązowych odcieni.
Aby docenić, co je wyróżnia, trzeba ich dotknąć: mają gumowatą fakturę. Szyszki są małe i zazwyczaj nie stanowią problemu. To rodzime japońskie drzewo rośnie powoli i ostatecznie osiąga wysokość około 25 stóp. Łuszcząca się kora zwiększa jego zimowy urok.
Kolor liści tego dużego drzewa rodzimego dla amerykańskiego Południa jest często żółtozielony. Jego igły sosnowe mają od 8 do 18 cali. Szyszki sosny długoigielnej ( Pinus palustris ) są szarobrązowe, mają od 5 do 12 cali długości i są cenione za ich zastosowanie w rzemiośle. Sosna długoigielna rośnie powoli, ma czerwonobrązową korę z łuskami przypominającymi papier. Zbieraj igły, aby wykorzystać je jako ściółkę „słomianą sosnową”.
Strefy mrozoodporności USDA: od 7 do 9
Kolor liści: żółto-zielony
Światło: Pełne słońce
Wymagania glebowe: tolerancyjny wobec gliny, ale najlepiej rośnie w glebie dobrze zdrenowanej
Dojrzały rozmiar: 80-100 stóp wysokości i 30-40 stóp szerokości
Niektóre wiecznie zielone drzewa są małe i rosną powoli. Posiadanie opcji oznacza, że możesz dostosować wybór drzewa do swoich potrzeb lub specyfikacji. Niewielka wysokość i powolne tempo wzrostu karłowatej sosny wejmutki ( Pinus parviflora ‘Arnold Arboretum Dwarf’) pozwalają na jej uprawę w ciasnych miejscach (takich jak fundamenty domów ), gdzie większe okazy powodowałyby bóle głowy.
Te cechy sprawiają, że sosna ta jest mniej wymagająca w utrzymaniu, ponieważ ten rodzimy gatunek japoński rzadko wymaga przycinania. Nazwa gatunku „parviflora” pochodzi od nietypowo małych szyszek rośliny; ta odmiana może nie wytwarzać szyszek.
Strefy mrozoodporności USDA: od 4 do 8
Kolor liści: zielony
Światło: Pełne słońce
Wymagania glebowe: żyzna, dobrze zdrenowana gleba
Wielkość osobnika dorosłego: W wieku 10 lat ma 3 stopy wysokości i 2 stopy szerokości
Odporność na jelenie: dobra
Przejdź do 5 z 25 poniżej
Sosna Aleppo
lostintimeline/Getty Images
Pochodząca z regionu Morza Śródziemnego sosna Aleppo ( Pinus halepensis ) to rodzaj sosny ceniony za odporność na suszę . Jest to doskonały wybór dla obszarów o niskich opadach deszczu, takich jak południowa Kalifornia. Sosna Aleppo to średniej wielkości drzewo (20 do 50 stóp wysokości, o podobnym rozstawie) z pomarańczowo-czerwoną korą i średniej wielkości szyszkami.
Strefy mrozoodporności USDA: od 8 do 11
Kolor liści: żółto-zielony
Światło: Pełne słońce
Wymagania glebowe: dobrze zdrenowana, gliniasta lub piaszczysta, odporna na suszę
Wielkość osobnika dojrzałego: 20–50 stóp wysokości i podobna szerokość
Od dawna używany jako choinka, rodzimy w Szkocji Pinus sylvestris jest również jednym z najlepszych drzew krajobrazowych, jakie można posadzić. Jest długowieczny, rośnie umiarkowanie i ma atrakcyjne cechy. Pień jest długi i prosty, z łuszczącą się korą (rdzawy kolor w pobliżu wierzchołka). Igły są stosunkowo długie (do 4 cali).
Szyszki osiągają długość 3 cali, początkowo są różowoczerwone (później stają się szarobrązowe) i składają się z łusek w kształcie diamentu. Drzewo to rośnie duże (60 do 125 wysokości, 40 stóp szerokości), więc potrzebujesz dla niego dużo miejsca.
Strefy mrozoodporności USDA: od 2 do 9
Kolor liści: zielony
Światło: Pełne słońce
Wymagania glebowe: dobrze zdrenowana, toleruje niską żyzność
Dojrzały rozmiar: 60-125 wysokości, 40 stóp szerokości
Większość roślin zimozielonych ma igły, ale niektóre mają szerokie liście. Ostrokrzew pospolity ( Ilex vomitoria ), pochodzący z południowo-wschodniej części Ameryki, jest małym drzewem (10 do 30 stóp wysokości, o rozpiętości 8 do 12 stóp). Posadź kilka w rzędzie, aby utworzyć żywopłot zapewniający prywatność . Jeśli chcesz, aby samice rodziły jagody, wyhoduj samca jako zapylacz. Czerwone jagody tego drzewa oferują żywy kolor, który niewiele drzew zimozielonych może dorównać.
Strefy mrozoodporności USDA: od 7 do 9
Kolor liści: zielony
Światło: Pełne lub częściowe słońce
Wymagania glebowe: dobrze zdrenowana, piaszczysta
Wielkość osobnika dorosłego: 10–30 stóp wysokości i rozpiętość 8–12 stóp
Odporność na jelenie: Umiarkowana
Co to jest wiecznie zielone drzewo liściaste?
Wiecznie zielone drzewo liściaste kwalifikuje się jako wiecznie zielone w taki sam sposób jak inne. Jedyną różnicą jest wygląd liścia. Wiecznie zielone igiełkowate mają cienkie, igłowate liście, podczas gdy wiecznie zielone drzewa liściaste mają szerokie liście.
Dąb wirginijski ( Quercus virginiana ) to kolejny przykład liściastego drzewa. Dla mieszkańca północy „wiecznie zielony dąb” wydaje się oksymoronem, ale to drzewo ocieka skojarzeniami z Głębokim Południem (i często także z hiszpańskim mchem), gdzie jest rodzime.
Jest to także niezwykłe drzewo, ponieważ jest szersze niż wyższe (40 do 80 stóp wysokości, 60 do 100 stóp szerokości); pamiętaj o tym przy wyborze miejsca, ponieważ będziesz potrzebować więcej miejsca, niż pozwala na to mały ogródek.
Strefy mrozoodporności USDA: od 8 do 10
Kolor liści: zielony
Światło: Pełne słońce do półcienia
Wymagania glebowe: dobrze zdrenowana, sucha do wilgotnej
Wielkość osobnika dorosłego: 40–80 stóp wysokości, 60–100 stóp szerokości
Innym przykładem szerokolistnego wiecznie zielonego drzewa jest magnolia południowa ( Magnolia grandiflora ). Wiele osób wybiera szerokolistne wiecznie zielone drzewa zamiast iglastych, ponieważ mają kwiaty i jagody, których nie mają iglaste wiecznie zielone drzewa.
To drzewo ma pachnące kwiaty, wśród innych zalet. Jest to duże drzewo (60 do 80 stóp wysokości, 20 do 40 stóp szerokości), więc nie spodziewaj się, że będziesz w stanie uprawiać je na małej działce. Pochodzi z południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych.
Strefy mrozoodporności USDA: od 6 do 10
Kolor liści: zielony
Światło: Pełne słońce do półcienia
Wymagania glebowe: dobrze zdrenowana, wilgotna
Wielkość osobnika dorosłego: 60–80 stóp wysokości, 20–40 stóp szerokości
Hybrydowy zielony olbrzym ( Thuja standishii × plicata ) jest jednym z wyższych gatunków żywotników (40 do 60 stóp wysokości) i szybko rośnie. Jest popularnym wyborem, gdy wymagany jest wysoki żywopłot zapewniający prywatność. Małe szyszki nie są chaotyczne, a bogate, zielone liście są gęste. Jednak, chociaż jest bardziej odporny na jelenie niż większość gatunków, jest podatny na uszkodzenia przez jelenie.
Strefy mrozoodporności USDA: od 5 do 8
Kolor liści: zielony
Światło: Pełne słońce do półcienia
Wymagania glebowe: żyzna, dobrze odwodniona glina lub glina
Dojrzały rozmiar: 40-60 stóp wysokości, 12-18 stóp szerokości
Świerk kłujący ( Picea pungens ) jest powszechnie wybierany na choinki. Oprócz niebieskiego ulistnienia ceniony jest za swoją mrozoodporność (do strefy 2). Jelenie nie zwracają uwagi na tę rodzimą roślinę Ameryki Północnej ze względu na jej kolczastą fakturę i zapach, który ludzie uważają za przyjemny. Szyszki są średniej wielkości i dojrzewają do jasnożółtego koloru.
Strefy mrozoodporności USDA: od 2 do 7
Kolor liści: niebieski
Światło: Pełne słońce
Wymagania glebowe: gliniasta, wilgotna, bogata, dobrze odwodniona
Dojrzały rozmiar: 75 stóp wysokości, 15 do 20 stóp szerokości
Popularnym zastosowaniem tego rodzimego dla Alberty ( Picea glauca ‘Conica’) jest sadzenie w fundamentach. Innym sposobem wykorzystania jego powolnego tempa wzrostu i małych rozmiarów jest zasadzenie kilku w doniczkach, aby flankowały drzwi wejściowe. Niektórzy idą o krok dalej i ozdabiają je ozdobami choinkowymi na święta. Malutkie (1/2 cala długości) zielone igły są aromatyczne. Jego ciasny, gęsto upakowany pokrój nadaje karłowatemu świerkowi z Alberty „puszysty” wygląd. Rzadko wytwarza szyszki; jeśli już, są małe, więc nie ma bałaganu.
Strefy mrozoodporności USDA: od 3 do 6
Kolor liści: zielony
Światło: Pełne słońce
Wymagania glebowe: wilgotna, dobrze zdrenowana gleba
Wielkość osobnika dorosłego: 10–13 stóp wysokości, 7–10 stóp szerokości
Ten szybko rosnący europejski rodzimy ( Picea abies ) jest kolejnym ulubionym elementem dekoracji świątecznych . Jeśli nie przeszkadza Ci bałagan, 4-6-calowe szyszki są bardzo ozdobne i popularne wśród miłośników rękodzieła (na wieńce i dekoracje).
Świerk norweski ostatecznie staje się dużym drzewem (50 do 75 stóp wysokości, 30 do 50 stóp szerokości), najbardziej odpowiednim do dużych podwórek. Dzieli doskonałą mrozoodporność (do strefy 2) ze świerkiem kłującym Colorado.
Strefy mrozoodporności USDA: od 2 do 7
Kolor liści: zielony
Światło: Pełne słońce lub częściowe słońce
Wymagania glebowe: wilgotna, dobrze zdrenowana gleba
Wielkość osobnika dorosłego: 50–75 stóp wysokości, 30–50 stóp szerokości
Cechą charakterystyczną świerka serbskiego ( Picea omorika ) są jego szyszki. Dwucalowe szyszki zaczynają się w kolorze fioletowym, ale z wiekiem stają się czerwonobrązowe, co czyni je interesującymi zimą. Inną zaletą jest to, że drzewo jest odporne na suszę i sól , co sprawia, że nadaje się do nasadzeń ulicznych. Świerk serbski to eleganckie drzewo, które jest wysokie, ale nie za szerokie (50 stóp wysokości i 15 stóp szerokości), więc ten rodzimy bałkański gatunek zmieści się w większości średniej wielkości ogrodów.
Strefy mrozoodporności USDA: od 4 do 7
Kolor liści: zielony
Światło: Pełne słońce do półcienia
Wymagania glebowe: gleba dobrze zdrenowana, średnio żyzna i wilgotna
Dojrzały rozmiar: 50 stóp wysokości, 15 stóp szerokości
Odporność na jelenie: dobra
Świerk piwowarski
pcturner71/Getty Images
Ten rodzimy dla północnej Kalifornii i południowego Oregonu ( Picea breweriana ) gatunek jest uprawiany głównie ze względu na swój płaczący pokrój . Wyzwaniem w opracowaniu tego okazu jest to, że jest on bardzo wybredny w kwestii klimatu. Potrzebuje chłodnych, wilgotnych zim i suchych, ciepłych lat. Jeśli takie warunki nie występują, drzewo ma tendencję do słabego wzrostu. Cylindryczne szyszki zaczynają się jako ciemnoczerwono-fioletowe i dojrzewają do jaśniejszego czerwono-brązowego koloru; są to stosunkowo duże szyszki (około 4,5 cala długości).
Strefy mrozoodporności USDA: od 6 do 8
Kolor liści: zielony
Światło: Pełne słońce
Wymagania glebowe: gleba dobrze zdrenowana
Dojrzały rozmiar: 30-50 stóp wysokości, z nieco mniejszą szerokością
Ta północnoamerykańska roślina rodzima ( Tsuga canadensis ) charakteryzuje się delikatnym ulistnieniem i małymi (do 3/4 cala długości) jasnobrązowymi, wiszącymi szyszkami, które nie są zbyt niechlujne. Ma jednak swoje ograniczenia. Duże drzewo (70 stóp wysokości, 25 do 35 stóp szerokości) nie nadaje się do małych podwórek. Ponadto najlepiej rośnie w chłodnej, wilgotnej, dobrze zdrenowanej glebie. Jej płytki system korzeniowy stanowi kolejne ograniczenie: należy ją uprawiać w miejscu, w którym będzie osłonięta od wiatru.
Strefy mrozoodporności USDA: od 3 do 7
Kolor liści: zielony
Światło: Pełne słońce do półcienia
Wymagania glebowe: wilgotna, dobrze zdrenowana
Dojrzały rozmiar: 70 stóp wysokości, 25 do 35 stóp szerokości
Wschodni czerwony „cedr” jest rodzajem jałowca ( Juniperus virginiana ); tylko członkowie rodzaju Cedrus są prawdziwymi cedrami. Być może wiarygodność jego fałszywego roszczenia do przynależności do rodzaju daje fakt, że jego pachnące, czerwonobrązowe drewno bielaste jest często używane do produkcji skrzyń cedrowych.
Ma niezwykły stożek, który jest mały i niebieskawy, i jest zjadany przez różne gatunki dzikich ptaków. Ten rodzimy dla wschodniej Ameryki Północnej gatunek może osiągnąć 65 stóp wysokości i 25 stóp szerokości, ale częściej rośnie na 30 stóp wysokości i 8 stóp szerokości. Liście przypominające łuski są atutem.
Strefy mrozoodporności USDA: od 2 do 9
Kolor liści: niebiesko-zielony
Światło: Pełne słońce
Wymagania glebowe: gleba dobrze zdrenowana
Dojrzały rozmiar: 30 do 65 stóp wysokości, z rozpiętością 8 do 25 stóp
Cedr Libanu ( Cedrus libani ) jest przykładem prawdziwego cedru. Ten rodzimy śródziemnomorski gatunek ma wyprostowane szyszki o długości do 4 cali. Początkowo są zielono-fioletowe, a dojrzewają do czerwonobrązowych. To duże drzewo (40 do 100 stóp wysokości, 40 do 80 stóp szerokości) potrzebuje przestrzeni.
Strefy mrozoodporności USDA: od 5 do 9
Kolor liści: zielony
Światło: Pełne słońce
Wymagania glebowe: gleba dobrze zdrenowana i wilgotna
Wielkość osobnika dorosłego: 40–100 stóp wysokości, 40–80 stóp szerokości
Ten prawdziwy cedr ( Cedrus atlantica ) jest popularny ze względu na swoją mniejszą, płaczącą odmianę, ‘Glauca Pendula.’ Ta odmiana osiąga 12 stóp wysokości i szerokości i lepiej nadaje się do małych ogrodów. Można ją wytrenować tak, aby opadała, tworząc zainteresowanie w krajobrazie.
Drzewo tego gatunku jest średniej wielkości, ma około 40 do 60 stóp wysokości, a jego rozpiętość wynosi 30 do 40 stóp. Pochodzi z gór Atlas w północno-zachodniej Afryce. Jest jednopienne, z odrębnymi szyszkami męskimi i żeńskimi na tym samym drzewie. Szyszki męskie są cylindryczne i mają od 2 do 3 cali długości; szyszki żeńskie są beczkowate i mają 2 cale na 3 cale.
Strefy mrozoodporności USDA: od 6 do 9
Kolor liści: niebiesko-zielony
Światło: Pełne słońce
Wymagania glebowe: gleba dobrze zdrenowana
Wielkość osobnika dorosłego: 40–60 stóp wysokości i 30–40 stóp szerokości
Innym przykładem prawdziwego cedru jest Cedrus deodara, szybko rosnące drzewo (40 do 70 stóp wysokości, o rozpiętości 20 do 40 stóp). Ma opadające gałęzie i pochodzi z zachodnich Himalajów. Podobnie jak niebieski cedr atlaski, jest jednopienny; ma większe szyszki niż niebieskie szyszki atlaski.
Strefy mrozoodporności USDA: od 7 do 9
Kolor liści: niebiesko-zielony lub szaro-zielony
Światło: Pełne słońce
Wymagania glebowe: gliniasta, wilgotna, dobrze zdrenowana
Wielkość osobnika dorosłego: 40–70 stóp wysokości i rozpiętość 20–40 stóp
Innym popularnym drzewem bożonarodzeniowym jest Abies concolor, rodzimym drzewem północnoamerykańskim, średniej wielkości (40 do 50 stóp wysokości, z rozpiętością 20 do 30 stóp). Szyszki w kształcie beczki mają długość od 3 do 6 cali; zaczynają się od zielonych do jasnoniebieskich, ale dojrzewają do brązowych lub fioletowych. Szyszki mogą pojawić się dopiero po wielu latach.
Strefy mrozoodporności USDA: od 3 do 7
Kolor liści: Jasnoniebiesko-zielony
Światło: Pełne słońce
Wymagania glebowe: dobrze zdrenowana, piaszczysta
Wielkość osobnika dorosłego: 40–50 stóp wysokości i rozpiętość 20–30 stóp
Tak jak istnieją prawdziwe cedry i fałszywe cedry, tak istnieją prawdziwe cyprysy i fałszywe cyprysy. Cyprysik Leylanda (× Cuprocyparis leylandii ), hybryda, jest fałszywym cyprysem. Roślina ta jest bardzo popularna w południowo-wschodniej części Ameryki, szczególnie jako roślina żywopłotowa.
Szybko rośnie, ma spłaszczone kępy liści na wyprostowanych gałęziach. Małe szyszki są ciemnobrązowe. Rośnie wysoko bez przycinania, ale pozostaje stosunkowo wąski (60 do 70 stóp wysokości, 10 do 15 stóp szerokości), więc zmieści się w średniej wielkości ogrodzie.
Strefy mrozoodporności USDA: od 6 do 10
Kolor liści: zielony
Światło: Pełne słońce do półcienia
Wymagania glebowe: gleba dobrze zdrenowana, żyzna, wilgotna
Wielkość osobnika dorosłego: 60–70 stóp wysokości, 10–15 stóp szerokości
Cyprysik fałszywy, hinoki ( Chamaecyparis obtusa ), to wolno rosnący gatunek, który osiąga wysokość od 40 do 75 stóp i szerokość od 10 do 20 stóp. Ten azjatycki gatunek charakteryzuje się rozłożystymi poziomymi gałęziami, które opadają na końcach. Ponieważ jest tak gęsty, jest używany do ekranów prywatności i jest również ulubionym gatunkiem w ogrodach japońskich. Kuliste stożki mają średnicę od 1/3 do 1/2 cala.
Strefy mrozoodporności USDA: od 5 do 8
Kolor liści: zielony
Światło: Pełne słońce
Wymagania glebowe: dobrze zdrenowana, wilgotna
Dojrzały rozmiar: 40 do 75 stóp wysokości i 10 do 20 szerokości
Pochodzący z południowo-zachodniej części Ameryki ( Cupressus arizonica ), ten prawdziwy cyprysik jest doskonałym wyborem dla ciepłych obszarów z niewielkimi opadami deszczu. Umiarkowanie szybko rosnący osiąga wysokość od 40 do 50 stóp i rozpiętość od 15 do 30 stóp, dzięki czemu nadaje się do średniej wielkości ogrodów.
Liście są atrakcyjne, składają się z małych, łuskowatych liści w kolorach od zielonego do szarozielonego i niebieskozielonego. Podobnie jak wschodni czerwony cedr, drzewo wydaje szyszki, ale szyszki różnią się od szyszek sosen, świerków, cykut itp. Te kuliste szyszki mają średnicę 1 cala i są szarobrązowe.
Wymagania glebowe: dobrze zdrenowana, odporna na suszę
Wielkość osobnika dorosłego: 40–50 stóp wysokości i rozpiętość 15–30 stóp
Odporność na jelenie: Umiarkowana
Przejdź do 25 z 25 poniżej
Cis irlandzki
Mario Krpan/Getty Images
Taxus baccata ‘Fastigiata’ lub cis irlandzki to wiecznie zielone drzewo do małych ogródków. Ta wolno rosnąca odmiana kolumnowa pochodzi z Wielkiej Brytanii. Cisy są dwupienne (albo męskie, albo żeńskie, ale nie obydwa) i od dawna służą jako ozdoby świąteczne. Cisy są iglaste, ale ich „szyszki” są niezwykłe: przybierają formę czerwonych, jagodowych obiektów, inaczej zwanych „osnkami”.
Strefy mrozoodporności USDA: od 7 do 9
Kolor liści: ciemnozielony
Światło: Pełne słońce do półcienia
Wymagania glebowe: Dobrze zdrenowana
Wielkość osobnika dorosłego: 15–30 stóp wysokości i rozpiętość 4–8 stóp
Odporność na jelenie: słaba
Ostrzeżenie
Kora, igły i owoce cisu są toksyczne dla ludzi i zwierząt domowych.
