Een prewar apartment is een term die betrekking heeft op appartementengebouwen die gebouwd zijn voor de Tweede Wereldoorlog. Vooroorlogse gebouwen worden over het algemeen beschouwd als gebouwen die gebouwd zijn tussen 1900 en 1939, maar gebouwen die dateren uit de jaren 1880 worden vaak in de vooroorlogse categorie opgenomen.
Hoewel vooroorlogse appartementengebouwen in veel steden te vinden zijn, wordt de term het meest gebruikt in het jargon van New York City’s vastgoed. Iconische vooroorlogse gebouwen hebben geholpen om de architectonische uitstraling van buurten in de Upper West Side en de West Village van Manhattan te definiëren, maar vooroorlogse gebouwen zijn overal in aangrenzende stadsdelen te vinden.
Vooroorlogse appartementen werden gebouwd tijdens een stedelijke bevolkingsexplosie en variëren in grootte en stijl. De grootste en meest luxueuze vooroorlogse appartementen werden ontworpen als zogenaamde herenhuizen in de lucht om de rijken naar de stad te lokken , terwijl bescheidener vooroorlogse appartementengebouwen werden gebouwd voor middenklassebewoners of kunstenaars. Maar het ideaal van een elegant vooroorlogs appartement gebouwd door legendarische vooroorlogse architecten zoals Emery Roth of Rosario Candela is een appartement met karakter, charme en een goede basis. Enkele gewilde kenmerken van deze luxe vooroorlogse droomappartementen zijn:
Elegante verhoudingen en ruime indelingen
Ingewikkelde architectonische details
Fijn timmerwerk zoals kroonlijsten, plinten en plafondmedaillons
Ingebouwde boekenkasten en kasten
Hoge balkenplafonds
Originele massief houten vloeren, vaak gelegd in een visgraatmotief
Veel grote ramen
Solide constructie met elementen zoals massief houten deuren en met de hand afgewerkte gipswanden
Boogpoorten
Open haarden
Deurklinken van messing
Traditionele formele kamers, speciaal voor dineren
Keukens gescheiden van leefruimtes
Decoratief tegelwerk in badkamers, keukens en open haarden
Mensen die van vooroorlogse appartementen houden, genieten van de meeste van de hierboven genoemde kenmerken, namelijk wonen in een gebouw met een gevoel voor geschiedenis en het bezit van een ouderwets karakter en charme. In tegenstelling tot ruimtes die in de naoorlogse periode en tot op de dag van vandaag zijn gebouwd, behouden klassieke vooroorlogse appartementen een tijdloze aantrekkingskracht en worden ze alleen maar duurder en wenselijker naarmate ze ouder worden. Vooroorlogse gebouwen zijn solide gebouwd, met minder appartementen per verdieping, en constructiedetails zoals gipswanden helpen ze te isoleren tegen geluid.
Maar oude gebouwen vereisen onderhoud dat kan variëren van renovaties tot volledige historische restauraties door vakmensen. Wonen in vooroorlogse gebouwen betekent vaak dat je te maken krijgt met de kosten van het repareren, vervangen en updaten van oude leidingen en defecte bedrading , of het verwijderen van lagen loodverf die delicate lijstwerk verdoezelen. Het kan betekenen dat je slordige renovaties uit het verleden moet corrigeren of ruimtes moet updaten om ze aan te passen aan de moderne smaak.
Om deze reden bewandelen veel architecten en interieurontwerpers in NYC een delicate lijn bij het benaderen van renovaties van voor de oorlog, om de historische charme te behouden en zich tegelijkertijd aan te passen aan de levensstijl van de 21e eeuw. Dit kan het vergroten van badkamers inhouden of het openen van een krappe afgesloten keuken naar woon- en eetkamers om een aangepaste open ruimte te creëren.
Gerenoveerd vooroorlogs appartement ontworpen door StudioLAB uit New York StudioLAB
Vooroorlogse appartementengebouwen kunnen de diensten en voorzieningen missen die hedendaagse gebouwen steeds vaker hebben, zoals klimaatbeheersing of in-house sportscholen. Een gebrek aan centrale airconditioning betekent dat de gevels van vooroorlogse gebouwen vaak worden ontsierd door de aanblik van airconditioningunits die de ramen rommelig maken. En lawaaiige stoomverwarming betekent dat het moeilijk of onmogelijk is om de temperatuur in de winter te regelen. Historische enkelvoudige ramen zijn prachtig, maar niet energiezuinig. En kleine deuropeningen en nauwere gangen betekenen dat vooroorlogse gebouwen mogelijk niet de toegankelijkheid hebben die vereist is voor gebouwen die zijn gebouwd na de Americans with Disabilities Act van 1990 .
Wat is een vooroorlogs appartement?
Een prewar apartment is een term die betrekking heeft op appartementengebouwen die gebouwd zijn voor de Tweede Wereldoorlog. Vooroorlogse gebouwen worden over het algemeen beschouwd als gebouwen die gebouwd zijn tussen 1900 en 1939, maar gebouwen die dateren uit de jaren 1880 worden vaak in de vooroorlogse categorie opgenomen.
Iconische NYC-appartementengebouwen van voor de oorlog
Eyfoto / Getty Images
The Dakota is een legendarische Upper West Side co-op die tussen 1880 en 1884 werd gebouwd op de noordwesthoek van 72nd Street en Central Park West, de thuisbasis van John Lennon voordat hij op beroemde wijze werd vermoord in de boog van het gebouw. Het blijft een bezienswaardigheid in New York City en een toetssteen voor Beatlesfans die samenkomen om hem te rouwen op de verjaardag van zijn dood.
Emilio Guerra / Getty Images
The Apthorp is een appartementencomplex in Upper West Side in Manhattan dat tussen 1906 en 1908 werd gebouwd. Het is sinds 1969 een aangewezen monument van New York City en staat sinds 1978 op de National Register of Historic Places. Dit monumentale vooroorlogse gebouw, gebouwd rond een binnenplaats, is de thuisbasis geweest van beroemdheden als Nora Ephron, Al Pacino, Cyndi Lauper en Joseph Heller.
San Remo-gebouw, NYC Noam Galai / Getty Images
De tweelingtorens van San Remo, een luxe coöperatie met 27 verdiepingen op een blok afstand van The Dakota tussen West 74th Street en West 75th Street, torenen uit boven Central Park. Het opvallende vooroorlogse appartementengebouw werd in 1930 gebouwd door de legendarische Hongaars-Amerikaanse architect Emery Roth.
