Hoe je Oostenrijkse dennen kweekt en verzorgt

Als u de ernstige problemen kunt vermijden die de Oostenrijkse den ( Pinus nigra ) soms teisteren, kan het de perfecte conifeer zijn voor een stadslandschap . Het is bestand tegen veel uitdagende omgevingsomstandigheden in een stedelijke omgeving, zoals vervuiling en zoute nevel in de lucht. Het is ook een aantrekkelijke den in het landschap. De boom vormt een piramidale of ovale vorm als hij jong is, en met de leeftijd wordt de kroon rond en vormt een platte of koepelvormige top. De bast van een volwassen boom bestaat uit donkerbruine of grijze gegroefde platen. Elke bundel heeft twee donkergroene naalden van 2 tot 6 inch lang, en de bruine eivormige kegels zijn 2 tot 3 inch lang.

Zoals veel pijnbomen doen Oostenrijkse pijnbomen het het beste als ze in redelijk warme grond worden geplant; de late zomer kan een ideale tijd zijn om een ​​Oostenrijkse pijnboom te planten. U kunt verwachten dat deze pijnboom in de meeste gevallen met een gemiddelde snelheid van 12 tot 18 inch per jaar groeit.

Gemeenschappelijke naam	Zwarte pijnboom
Botanische naam	Oostenrijkse den, Europese zwarte den, zwarte den
Familie	Dennenfamilie
Plantensoort	Groenblijvende conifeer
Volwassen maat	40–60 ft. hoog, 20–40 ft. breed
Blootstelling aan de zon	Vol
Grondsoort	Vochtige, goed gedraineerde grond
Bodem pH	Zuur tot neutraal (verdraagt ​​een licht alkalische grond)
Bloeitijd	Lente
Bloemkleur	Geelgroen (onopvallend)
Winterhardheidszones	4–7 (USDA)
Oorspronkelijk gebied	Centraal- en Zuid-Europa

Oostenrijkse dennenverzorging

Deze boom groeit doorgaans tot 40 tot 60 voet hoog en 20 tot 40 voet breed, dus hij moet voldoende ruimte krijgen in het landschap. In zeldzame gevallen kunnen Oostenrijkse dennen meer dan 100 voet hoog worden. Oostenrijkse dennen hebben dezelfde culturele behoeften als de meeste andere dennensoorten. Hij zal het goed doen op een zonnige locatie met rijke, goed doorlatende grond. In containers gekweekte of bol-en-jute bomen moeten worden geplant in een groot, zorgvuldig voorbereid gat en worden opgevuld met grond die is verbeterd met turf of een ander verzurend organisch materiaal.

Wees u ervan bewust dat deze den een aantal serieuze nadelen heeft voor veel regio’s van het land. Hij is extreem gevoelig voor de tip blight fungus Sphaeropsis ( Diplodia ) – zo erg zelfs dat het planten van de boom in veel delen van de VS ten zeerste wordt afgeraden. Zelfs als u dit ernstige probleem kunt vermijden, is Oostenrijkse den gevoelig voor een verscheidenheid aan andere ziekte- en plaagproblemen. Raadpleeg uw lokale University Extension Service voordat u een Oostenrijkse den plant om te weten te komen hoe goed deze in uw regio groeit.

Licht

Deze boom groeit het beste op een plek die volle zon krijgt, vooral als hij buiten zijn natuurlijke zone staat. Koele, donkere plekken, met name op de onderste takken, kunnen schimmelproblemen ontwikkelen zonder de volle zon.

Bodem

De Oostenrijkse den kan groeien in veel verschillende soorten grond, vooral die welke als moeilijk kunnen worden beschouwd, zoals klei of zand . Hij gedijt echter het beste in diepe, vochtige grond die goed draineert. Hij heeft een betere tolerantie voor alkalische grond dan de meeste dennen.

Water

Geef nieuwe bomen het eerste jaar regelmatig water en tijdens droge periodes de eerste drie jaar. Eenmaal gevestigd, zijn Oostenrijkse dennen redelijk droogtetolerant.

Temperatuur en vochtigheid

Deze boom is goed geschikt voor USDA-zones 4 tot 7, winterhard tot -25 graden Fahrenheit. Dit is een soort die de voorkeur geeft aan koele tot koude gematigde klimaten; in warmere, vochtigere klimaten is hij vatbaarder voor meer ziekte- en plaagproblemen.

Kunstmest

Deze boom hoeft niet gevoed te worden. Een 2 tot 3 inch dikke laag mulch onder de kruin zorgt voor langzaam vrijkomende voedingsstoffen en houdt de grond vochtig en koel.

Soorten Oostenrijkse pijnboom

Er zijn verschillende goede cultivars beschikbaar van Pinus nigra , waaronder:

• ‘Austriaca’ : Deze variëteit heeft een stevige groeiwijze met een breed ovale kroon.
• ‘Pyramidalis’: Deze cultivar heeft een meer piramidale vorm dan de soortboom, zelfs als volwassen exemplaar.
• ‘Arnold Sentinel’: Dit is een rechtopgaande, zuilvormige boom die 6 tot 7 meter hoog en 1,8 tot 2,1 meter breed wordt.
• ‘Globosa’: Dit is een langzaam groeiende, dwergvariëteit met een opvallend ronde vorm. Het duurt 10 jaar om uit te groeien tot een exemplaar van 1 tot 5 voet
• ‘ Hornibrookiana’ : Dit is een dwergstruikvariëteit, slechts 30 tot 60 cm hoog, met een spreidende, heuvelachtige groeiwijze.
• ‘ Oregon Green ‘: Dit 6 meter hoge exemplaar is geliefd vanwege de witte, rechtopstaande ‘kaarsen’ van nieuwe groei die in het voorjaar verschijnen.

Snoeien van Oostenrijkse den

Er is weinig snoeiwerk nodig, behalve het verwijderen van dode of zieke takken. De takken hebben echter de neiging om te gaan hangen naarmate de boom ouder wordt, dus er kan wat snoeiwerk nodig zijn om het bladerdak te verhogen waar de takken over trottoirs, opritten of andere leefruimtes hangen. De late winter of het vroege voorjaar is de beste tijd om dit te doen, omdat de boom dan minder vatbaar is voor invasies door insecten of schimmels.

De natuurlijke groeiwijze van deze boom is dat hij takken produceert die helemaal tot aan de grond reiken. Als u ruimte onder de kruin wilt hebben, moet u de onderste takken wegsnoeien. Dit kunt u het beste doen aan het einde van de winter of in het vroege voorjaar.

Oostenrijkse den vermeerderen

Pinus nigra is, net als de meeste soorten uit dit geslacht, moeilijk vegetatief te vermeerderen. Daarom wordt de plant meestal door middel van zaad vermeerderd.

Hoe je Oostenrijkse den uit zaad kweekt

Oostenrijkse dennen worden vermeerderd door zaden die in de kegels zitten. De zaden ontkiemen echter langzaam en ontwikkelen zich langzaam tot jonge boompjes. Het kan wel vijf jaar duren voordat ze in potten groeien voordat ze geschikt zijn voor landschapsbeplanting. Bovendien produceren sommige van de genoemde cultivars geen levensvatbare zaden, dus deze methode werkt het beste voor de inheemse soorten. Als u zaadvermeerdering wilt proberen, is hier een methode die voor de meeste dennen werkt:

1. Verzamel in de herfst een aantal grote kegels die helemaal bruin zijn en nog gesloten. Leg de kegel binnen in een open doos om te drogen.
2. Als de kegels drogen, gaan de schubben open en kunnen de zaden erin worden geschud om ze los te maken. Als de kegels niet willen drogen, kun je ze op een warme plek (100 tot 110 graden) zetten totdat de schubben opengaan.
3. Meng de zaden met vochtig zand, doe ze in een doorzichtige plastic zak en bewaar ze drie tot zeven weken in de koelkast. Deze koude stratificatie vergroot uw kansen op succesvolle ontkieming.
4. Zaai de zaden in kleine potten, bedek de zaden nauwelijks en zet ze op een lichte plek bij een temperatuur van ongeveer 60 graden. Hiervoor moet u ze mogelijk in een kelder of garage onder kweeklampen zetten. De zaden zouden binnen 30 tot 60 dagen moeten ontkiemen; blijf ze in hun kleine potten kweken tot de lente.
5. Verplant de zaailingen in de lente in grotere potten gevuld met potgrond op basis van turf en zet ze buiten. De zaailingen moeten minstens 2 inch hoog zijn voordat ze worden verplant.




6. Blijf de zaailingen buiten in hun grotere potten kweken totdat ze groot genoeg zijn om in het landschap te verplanten. Afhankelijk van de variëteit kan dit meerdere jaren duren. Potbomen moeten voor de winter naar een beschutte plek worden verplaatst.

Verpotten en verpotten van Oostenrijkse den

Dwergcultivars van dit langzaam groeiende exemplaar kunnen in grote potten worden gekweekt, die minstens twee keer zo breed en diep zijn als de kwekerijcontainer van de boom. Een zware kleipot is het beste, omdat deze niet omvalt. Zorg ervoor dat de container goede drainagegaten heeft en gebruik een potgrond van goede kwaliteit op basis van turf. Het toevoegen van perliet of vermiculiet zal de porositeit van de grond verbeteren.

Plant de boom op dezelfde hoogte als in de kwekerijcontainer, en stamp de grond stevig aan rond de kluit om luchtbellen te verwijderen. Geef langzaam water totdat de potgrond volledig verzadigd is. Een pijnboom in een pot heeft vaker water nodig dan een boom in de grond. En omdat voedingsstoffen sneller uit de grond lekken, zal een pijnboom in een pot een jaarlijkse kleine dosis langzaam vrijkomende meststof waarderen. Vermijd echter zware bemesting, omdat dit de boom te snel kan laten groeien.

Pijnbomen groeien over het algemeen goed met beperkte wortels, dus verpotten is geen frequente taak. Wanneer de boom uiteindelijk wortelgebonden raakt, is de beste verpotstrategie om hem voorzichtig uit de pot te halen, ongeveer een derde van de wortelmassa terug te snoeien en hem vervolgens in dezelfde container te verpotten met verse potgrond.

Overwinteren

Zodra ze volwassen zijn, hebben Oostenrijkse dennen in het landschap doorgaans geen bescherming tegen winterkou nodig als ze binnen hun vastgestelde winterhardheidsbereik worden gekweekt. Jonge bomen hebben baat bij een dikke laag droge mulch die over de wortelzone wordt gelegd voor de winter. Als de herfst droog is geweest, geef dan in de herfst grondig water om uitdroging in de wintermaanden te voorkomen.

Oostenrijkse dennen in potten moeten voor de winter naar een beschutte plek worden verplaatst, zoals een garage of schuur. Een andere optie is om de container tot aan de rand in de grond te begraven voor de wintermaanden. Als de potboom boven de grond en onbeschermd blijft, kunnen de wortels afsterven.

Veel voorkomende plagen en plantenziekten

De Oostenrijkse den is een prooi voor veel schimmelziekten, zoals lophodermium needle cast, diplodia (sphaeropsis ) tip blight, en verschillende houtrot en -verval. Verwijder aangetaste takken zodra u ze ziet. Spuiten met fungicide kan de verspreiding vertragen, maar als een boom eenmaal geïnfecteerd is, is het moeilijk om hem te redden.

Insectenplagen zijn onder andere de Europese dennenzaagwesp, snuitkevers en de Zimmerman-dennenmot. De boom wordt ook vaak beschadigd door geelbuikige sapsuckers die zich voeden met de vele insecten die de boom teisteren. Bespuiten met tuinbouwolie kan de schade door insecten verminderen, hoewel dit moeilijk is bij een grote, gevestigde boom.

De problemen met de Oostenrijkse den zijn zo groot dat het gebruik van de boom in veel regio’s wordt afgeraden.

Veelvoorkomende problemen met Oostenrijkse pijnboom

Afgezien van de gevoeligheid voor ongedierte en schimmelziekten, kan Oostenrijkse den ook gevoelig zijn voor windschade, vooral in de winter als er zware sneeuwval op de takken valt. Snoei dode takken weg zodra u ze ziet. Schud bij jonge bomen zware sneeuw van de takken om het gewicht te verminderen.