Salomonszegel ( Polygonatum ) is een geslacht van elegante vaste planten die inheems zijn in bosgebieden van verschillende continenten, waaronder Noord-Amerika. Hoewel de kleine, buisvormige bloemen, die in het wit, groen of roze voorkomen, charmant zijn, zijn het de slanke, gebogen stengels en lange, lansvormige bladeren die Salomonszegel zo’n favoriet maken in schaduwrijke tuinen en bosgebieden. Kleine, zwartachtige bessen blijven over nadat de bloemen verwelken, waar vogels vaak van genieten. Eenmaal gevestigd, verspreidt Salomonszegel zich langzaam en creëert een deken van gebladerte dat in de herfst goudgeel kleurt. De meeste Salomonszegelplanten worden één tot twee voet hoog, maar er is een gigantische Salomonszegel ( Polygonatum biflorum var. commutatum ) die ongeveer vijf voet hoog of hoger wordt en echt een statement maakt in de tuin.
Deze planten groeien in een gematigd tempo en het kan een paar jaar duren voordat ze bloeien als ze uit zaad worden gekweekt. Ze worden het beste in de lente of herfst geplant uit potplanten of worteldelingen. Wees u ervan bewust dat Salomonszegel hartglycosidenchemicaliën bevat, die licht giftig zijn voor mensen en dieren. De bessen bevatten de hoogste concentratie van deze toxines.
Gemeenschappelijke naam | Salomo’s zegel |
Botanische naam | Polygonatum soorten. |
Familie | Aspergesfamilie |
Plantensoort | Kruidachtig, meerjarig |
Volwassen maat | 6 inch–7 voet hoog, 1–4 voet breed |
Blootstelling aan de zon | Gedeeltelijk, schaduw |
Grondsoort | Vochtig, goed drainerend |
Bodem pH | Zuur, neutraal |
Bloeitijd | Lente |
Bloemkleur | Wit, groen, roze |
Winterhardheidszones | 3–9 (USDA) |
Oorspronkelijk gebied | Noord Amerika |
Toxiciteit | Giftig voor mensen. , giftig voor huisdieren |
Inhoudsopgave
Verzorging van de Salomonszegel
Salomonszegelplanten zijn inheems in bosgebieden, dus ze groeien het liefst op een plek met wat schaduw en vochtigheid. Tuinders beginnen hun planten meestal met transplantaties of wortelstokken (ondergrondse stengels die nieuwe plantenscheuten produceren).
Salomonszegel hoeft niet te worden verwijderd (verwijder uitgebloeide bloemen). De bloemen zijn klein en vallen er vanzelf af. Bovendien blijft het blad het hele groeiseizoen (lente tot herfst) aantrekkelijk, dus de plant is vrijwel onderhoudsvrij en hoeft niet te worden gesnoeid. De stengels laten zelfs vanzelf los van de wortelstokken na vorst in de herfst.
Licht
Salomonszegelplanten groeien van nature onder grote schaduwbomen in gevlekt licht. Een ideale plantplek in uw tuin zou dus gedeeltelijke tot volledige schaduw moeten hebben . Ze kunnen meer zon verdragen als ze in koelere klimaten worden gekweekt.
Bodem
Deze planten houden van koele grond die rijk is aan organisch materiaal en een goede drainage heeft. Een licht zure tot neutrale pH-waarde van de grond (5,0 tot 7,0) is ideaal. Om de rijkdom van uw grond te vergroten, kan het nuttig zijn om elk jaar een laag compost rond uw Salomonszegel toe te voegen. Door bladafval rond de planten te laten ontbinden, creëert u een rijke, humusrijke omgeving waar de planten van genieten.
Water
Salomonszegelplanten geven de voorkeur aan grond die gelijkmatig vochtig blijft, maar niet drassig. Jonge planten moeten regelmatig worden bewaterd om een consistente vochtigheid in de grond te behouden. Gevestigde planten geven er nog steeds de voorkeur aan om in grond te staan die vochtig aanvoelt, hoewel ze indien nodig korte periodes van droogte kunnen verdragen.
Temperatuur en vochtigheid
De verschillende soorten Salomonszegel zijn over het algemeen winterhard in USDA-winterhardheidszones 3 tot 9, hoewel er enige variatie is tussen soorten. Hoewel ze de voorkeur geven aan koele en schaduwrijke omgevingen met wat vochtigheid, kan Salomonszegel met wat hulp succesvol groeien in hete en droge klimaten. Zorg ervoor dat de planten voldoende bodemvocht en schaduw hebben, evenals bescherming tegen sterke, hete winden. Een laag mulch rond de planten kan helpen om hun wortels koel en vochtig te houden. In de herfst zorgt vorst ervoor dat de planten voor de winter tot aan de wortels afsterven.
Kunstmest
Omdat deze plant graag groeit in veel organisch materiaal, meng je wat compost door de grond van je tuin als je voor het eerst Salomonszegel plant om hem een goede start te geven. Blijf dan elk jaar aan het begin van het groeiseizoen een organische meststof of compost toevoegen om je plant een boost te geven, vooral als je geen van nature vruchtbare grond hebt. Er is geen andere kunstmatige voeding nodig.
Soorten Salomo’s zegel
Er zijn meer dan 60 soorten binnen het geslacht Polygonatum , hoewel een relatief klein aantal hiervan vaak wordt gekweekt voor gebruik in de tuin. De soorten hebben zeer vergelijkbare groeivereisten, maar kunnen variëren in grootte, kleur en andere factoren. Enkele populaire variëteiten voor toepassingen in de tuin zijn:
-
P. odoratum var. pluriflorum ‘Variegatum’ wordt ongeveer een tot drie voet hoog en de bladeren hebben witte randen. De witte bloemen hebben een zoete geur die doet denken aan lelies. Dit is een van de populairste van alle Salomonszegels en degene die vaak wordt aanbevolen als de beste introductie voor tuinders. Het is inheems in Europa en Azië en winterhard in zones 3 tot en met 8. Andere veel voorkomende cultivars van deze soort zijn: ‘Goldilocks’, met witachtige strepen door de bladeren; ‘Angel Wing’, die brede witte bladranden heeft; Byakko’, met witte vlekken bij de bladvoeten; ‘Double Stuff’, die extra brede randen heeft; ‘Koryu’, met groene bladeren met een verhoogde middenrand; en ‘Spiral Staircase’, met grotere bladeren en licht gedraaide stengels. -
P. biflorum,
ook bekend als gladde Salomonszegel, is een inheemse Noord-Amerikaanse plant die ongeveer 30 tot 90 cm hoog wordt. De bladeren zijn aan beide kanten glad en de plant heeft witgroene bloemen. Het is een goede keuze voor kleine tuinen. Het is winterhard in zones 3 tot 9. Eén variant, P. biflorum var. commutatum (reuzensalomonszegel), wordt 1,95 m hoog en heeft de neiging om in grote groepen te koloniseren. -
P. humile is een dwergsoort die slechts zes tot negen inch hoog wordt. Hij heeft relatief grote bloemen voor zijn grootte, maar is alleen winterhard in zones 6 tot 9. Hij is inheems in China en Japan. -
Polygonatum ‘Prince Charming’ wordt slechts ongeveer een voet hoog, maar spreidt zich uit tot ongeveer twee tot drie voet breed. ‘Prince Charming’-planten bloeien over het algemeen op jongere leeftijd dan veel andere soorten Salomonszegel en hebben groenachtig-witte bloemen. Men denkt dat het een natuurlijke hybride is tussen P. biflorum en P. humile. -
P. multiflorum is een Europese soort. ‘Variegatum’ is een uitstekende korte selectie (minder dan twee voet) met crème en groene bladeren op roodachtige stengels. Het is winterhard in zones 4 tot 8. -
P. odoratum thunbergi,
ook bekend als geurige Salomonszegel of Japanse Salomonszegel, is inheems in Japan. De planten worden 18 tot 36 inch hoog met roodachtige stengels en hebben geurige witte bloemen. Het is winterhard in zones 4 tot 8. Er zijn verschillende cultivars van deze soort, waaronder ‘Fireworks’, ‘Flora Plenum’, ‘Lemon Seoul’ en ‘Variegatum’.
Het verspreiden van het Salomonszegel
Zoals de meeste planten die groeien uit zich verspreidende wortelstokken, is Salomonszegel makkelijk te vermeerderen door middel van wortelstokdelingen. Graaf de moederplant op, snijd simpelweg delen langs de wortelstok af en plant ze opnieuw. Dit is hoe:
- In de lente, als er nieuwe groei ontstaat, of in de herfst, graaft u de moederplant op. Gebruik een scherpe schop of mes om voorzichtig delen van de wortelstok van de plant af te snijden.
- Plant de planten direct een paar centimeter diep horizontaal opnieuw in een tuin die is voorbereid met compost.
- Geef na het planten grondig water en daarna regelmatig totdat de nieuwe scheut goed is aangeslagen.
Delen is niet nodig voor de gezondheid van de plant, maar alleen als u nieuwe planten wilt vermeerderen of als u de vrij langzame verspreiding van een pol wilt beheersen.
Salomonszegel kweken uit zaad
Hoewel het heel goed mogelijk is om de verschillende soorten Salomonszegel te vermeerderen uit zaden die verzameld zijn uit de gedroogde bloemhoofdjes, is het geen eenvoudig proces en duurt het enkele jaren voordat zaailingen de bloeirijpheid bereiken. Daarom wordt het zelden gedaan, behalve voor soorten waar geen levende planten beschikbaar zijn en het kopen van zaden de enige optie is.
Salomonszegelzaden krijgen over het algemeen een koude stratificatieperiode van een maand in de koelkast en worden vervolgens gezaaid in zaaibakjes, waar ze warm en vochtig worden gehouden totdat ze ontkiemen, wat enkele maanden kan duren. Zodra de zaailingen zijn opgekweekt tot een grootte waarop er meerdere sets echte bladeren aanwezig zijn, kunnen ze buiten worden getransplanteerd. Na nog eens twee of drie jaar zullen de planten beginnen te bloeien.
Overwinteren
Deze zeer winterharde vaste planten in het bos hebben geen voorbereiding op de winter of bescherming tegen de kou nodig. Het is zelfs het beste om tuinafval gewoon te laten liggen en te laten ontbinden om de planten van voeding te voorzien.
Veel voorkomende plagen en plantenziekten
Gezonde Salomonszegelplanten die in optimale omstandigheden groeien, hebben weinig last van plagen en ziekten. Als het weer extreem vochtig is, kunt u tekenen van een schimmelziekte zien, die zich kan uiten als verkleuring van het blad. Zorgen voor een goede luchtcirculatie rond de plant kan helpen dergelijke problemen te voorkomen en te bestrijden.
Salomonszegel is ook gevoelig voor bladaaltjes, die zich meestal openbaren als bruine strepen op de bladeren. Dezelfde aaltjes kunnen hosta’s en varens aantasten. De enige remedie is om aangetaste plantendelen onmiddellijk te verwijderen. Slakken en naaktslakken kunnen ook een probleem vormen, dus kijk uit voor gaten in de bladeren en stengels.
Hoe je het zegel van Salomo tot bloei kunt brengen
Deze planten worden normaal gesproken gekweekt voor hun blad. Maar als u zich zorgen maakt over het gebrek aan bloemen, kijk dan naar culturele problemen, zoals te veel zon of de aanwezigheid van ziekteverwekkers zoals bladnematoden of schimmelziekten.
Eenvoudig geduld lost soms een bloeiprobleem op. Onlangs verdeelde of pas vermeerderde planten kunnen behoorlijk wat tijd nodig hebben voordat ze gevestigd zijn en volwassen genoeg om te bloeien.
Veelvoorkomende problemen met het Salomonszegel
Salomonszegel is grotendeels probleemloos en wordt beschouwd als een van de gemakkelijkste vaste planten in het bos om te kweken. Maar bij extreme hitte of te zonnige omstandigheden kunnen de bladeren bruin en knapperig worden. Zorg ervoor dat u tijdens de hete zomermaanden ruim water geeft, vooral als de planten wat middagzon moeten verdragen.
-
Hoe komt deze plant aan de naam “Salomo’s zegel”?
Als u de wortelstokken inspecteert, ziet u ronde littekens waar de stengels van het vorige jaar aan vast zaten. Men denkt dat deze littekens lijken op de twee omgekeerde driehoeken die het zegel van koning Salomo waren.
-
Hoe lang leeft het zegel van Salomo?
Zoals veel langzaam groeiende vaste planten kan een gevestigde Salomonszegelplant tientallen jaren leven. In inheemse bosgebieden wordt gedacht dat sommige kolonies eeuwenoud zijn.
-
Hoe kun je deze plant het beste in het landschap gebruiken?
Salomonszegel wordt over het algemeen gebruikt als bladplant voor schaduwrijke gebieden en wordt vaak gekozen vanwege de architectonische aantrekkingskracht van de bladschikking. De bloemen zijn niet onaantrekkelijk, maar ze zijn niet de reden om Salomonszegel te planten.
Salomonszegel combineert goed met bloedend hartje ( Dicentra ), varens, hosta’s,
longkruid ( Pulmonaria ), varkenskruid ( Bergenia ), wilde gember ( Asarum canadensis en A. europaeum ) en astilbes. Bonte soorten zijn uitstekend om donkere plekken op te fleuren. -
Zijn er nog andere planten bekend onder de naam Salomonszegel?
Twee planten die soms ook verward worden met Polygonatum -soorten zijn Disporopsis pernyi, met glanzend groen blad, en Maiathemum racemosum (valse Salomonszegel), die erg op Polygotum lijkt , maar dan met eindbloemen.
-
Is het zegel van Salomo invasief?
Nee. De plant groeit en verspreidt zich vrij langzaam, dus het is makkelijk genoeg om de verspreiding te controleren door planten op te graven die ontspringen uit zwervende wortels. Maar de plant verspreidt zich zo langzaam dat dit geen grote last is. Veel mensen laten Salomonszegel zich verspreiden en koloniseren zoals hij wil, aangezien er maar weinig planten zijn die makkelijker te kweken of te verzorgen zijn.