Van kronkelige meubels tot blobvormige tapijten, het is duidelijk dat rondingen een comeback maken in design. Vooral bubbelhuizen zijn en blijven een fascinatie als het gaat om architectuur.
De amorfe structuren springen direct in het oog en trekken al sinds hun ontstaan in de jaren veertig wereldwijd de aandacht.
Benieuwd naar meer? Lees verder om meer te weten te komen over de geschiedenis van deze leuke bouwstijl , hoe bubbelhuizen worden gemaakt en de beroemde huizen die er vandaag de dag nog steeds zijn.
Bubble homes, ook wel bekend als airform homes, werden voor het eerst uitgevonden door de Californische architect Wallace Neff. Nadat hij huizen had ontworpen voor de elite van Hollywood, zocht hij naar een meer betaalbare woonoptie tijdens het woningtekort na de oorlog. Zo ontstond in 1944 het eerste bubble home.
Neff gebruikte een techniek genaamd airform, waardoor het mogelijk was om de huizen snel te bouwen; in feite in slechts 48 uur.
We kunnen gerust stellen dat bubbelwoningen deel uitmaakten van de modernistische beweging, die van de jaren 1930 tot en met de jaren 1960 in de Verenigde Staten plaatsvond.
Het tijdperk werd gekenmerkt door het afschaffen van overdreven luxueuze interieurs en het benadrukken van de functionaliteit van het ontwerp.
De zogenaamde ‘bubble homes’ voldeden aan de eisen: ze waren goedkoop om te bouwen, omdat er maar weinig constructiewerk aan te pas kwam. Bovendien waren ze gemaakt van gunite , een materiaal dat theoretisch tientallen jaren mee zou kunnen gaan, omdat het twee keer zo sterk is als beton.
Het idee van bubbelhuizen werd steeds populairder en vond in de daaropvolgende decennia uiteindelijk zijn weg naar het buitenland, met opvallende huizen die door verschillende ontwerpers werden gebouwd in Frankrijk, Oostenrijk en Nederland.
Bubble houses werden oorspronkelijk gemaakt via een proces dat airform heet. Met deze techniek gieten bouwers beton in een ronde schijf die als fundering van het huis dient . Vervolgens wordt er een koepelvormige ballon bovenop opgeblazen.
Gunite, een mengsel van water en droog cement, wordt bovenop de ballon gegoten, die later wordt leeggelaten zodra de gunite is opgedroogd. Het resultaat? Blob-vormige huizen die razendsnel worden gemaakt.
Tegenwoordig hoeven bubble homes niet per se via dit proces te worden gebouwd. Ze verwijzen naar elk huis met een amorfe, blob-achtige vorm.
Sommige worden nog steeds gemaakt door middel van airform, terwijl andere moderne versies simpelweg zijn geïnspireerd door de geodetische structuur. Meestal hebben bubble houses een koepelachtige vorm zonder verticale of horizontale wanden.
Er is zeker een hernieuwde interesse in bubbelhuizen met de toename van rondingen in de designtijdgeest. De virale interesse zal echter waarschijnlijk niet doordringen tot de alledaagse realiteit, aangezien bubbelhuizen niet de beste woonvertrekken zijn.
Door het gebrek aan rechte muren vonden huiseigenaren het lastig om de huizen in te richten en privéruimtes te creëren toen ze oorspronkelijk werden gebouwd. Veel van Neffs originele bubbelhuizen zijn hierdoor afgebroken. Het bubbelhuis waar hij tot zijn overlijden in Pasadena, CA woonde, bestaat echter nog steeds.
Toch blijft de impact van bubbelhuizen in de media en creatievere wereldwijde architectuur bestaan. Barbie’s Dreamhouse en het koepelvormige landhuis in “Glass Onion: A Knives Out Mystery” zijn uitstekende voorbeelden van de invloed van bubbelhuizen op het idee van futuristische architectuur.
Bovendien bestaan er wereldwijd meerdere opmerkelijke bubbelhuizen, en worden er nog steeds gebouwd.
Het uitgestrekte Palais Bulles in Frankrijk is een van de beroemdste gebouwen. Het werd in 1984 voor Pierre Bernard gebouwd. Het moest ervoor zorgen dat de ronde structuur de lichamen en ideeën binnenin vrijelijk konden stromen.
De experimentele Bolwoningen in Nederland en het kleurrijke Flintstone House in Californië staan er ook nog steeds, beide gebouwd rond de jaren 70. De productieve huizen blijven het hele jaar door de aandacht trekken en bezoekers trekken.
Het meest recente voorbeeld is de Sphere in het Venetian in Las Vegas: een enorm bolvormig gebouw omgeven door videoschermen, zodat het op een planeet of zelfs een gigantische oogbol lijkt.
Deze steeds veranderende vormen van bubbelhuizen bewijzen dat de bouwstijl voorlopig nog niet verdwenen is. Ze zijn een bewijs van Neffs revolutionaire ontwerpstijl en de kracht van rondingen.
