Sommige kamerplanten, zoals lelies, kunnen grote voordelen bieden, zoals luchtzuivering en angstvermindering, maar behoren ook tot de meest giftige planten voor katten. Als u katten hebt, zijn er bepaalde kamerplanten die u niet in huis moet halen vanwege hun giftige eigenschappen en de neiging van een kat om op groen te kauwen. Lees verder om erachter te komen welke kamerplanten giftig zijn voor katten.
Inhoudsopgave
Toxine versus gif
Wanneer er naar planten wordt verwezen, wordt “toxine” gebruikt in plaats van “gif”. Een toxine is een natuurlijk voorkomende giftige substantie, maar het hoeft niet per se een organisme te verwonden of te doden, omdat het varieert van mild tot ernstig. Een gif zal daarentegen waarschijnlijk schade toebrengen aan een organisme.
Tekenen van vergiftiging door giftige planten bij katten
Het eten van giftige planten kan leiden tot nierfalen of een hartstilstand bij katten, afhankelijk van de plant. Als u een van deze tekenen ziet, heeft uw kat mogelijk een giftige plant gegeten en moet u onmiddellijk contact opnemen met uw dierenarts of het dichtstbijzijnde dierenziekenhuis.
Lelies ( Lilium of Hemerocallis spp . ), die tot het geslacht “echte lelie” of Lilium behoren, en “daglelies”, die tot het geslacht Hemerocallis behoren , zijn gevaarlijk voor katten. De hele plant – stengels, bladeren, bloemen, stuifmeel en het water in de vaas – is giftig voor katten en staat erom bekend binnen drie dagen nierfalen te veroorzaken. Het is het beste om planten met het woord “lelie” in hun naam te vermijden; de meeste zijn een dodelijke combinatie in een huis met katten.
Giftige eigenschappen : Onbekend wat de toxine in de plant is
Ondanks hun naam zijn vredeslelies ( Spathiphyllum ) geen echte lelies, maar ze behoren wel tot de meest voorkomende bloeiende kamerplanten. Hun donkere bladeren, witte bloemen en lage onderhoudsvereisten maken ze populair. Vredeslelies bevatten calciumoxalaten die giftig zijn voor katten. Ze zijn alleen gevaarlijk als ze worden ingenomen en zijn veilig om aan te raken.
Aloë vera ( Aloe barbadensis miller) planten zijn een hoofdbestanddeel in veel huizen dankzij hoe makkelijk ze te verzorgen zijn. Aloë vera wordt gekenmerkt door dikke, sappige bladeren met gekartelde randen die omhoog groeien vanuit een rozetachtige basis. Het is giftig voor katten als het wordt ingenomen.
Monstera deliciosa is een van de meest trendy tropische kamerplanten die uitgebreid wordt getoond op sociale media en in huisdecoratie dankzij zijn verbluffende tropische bladeren. Monstera’s, ook wel “gatenplanten” of “gespleten philodendrons” genoemd, zijn relatief onderhoudsarm, waardoor ze een aantrekkelijke toevoeging zijn aan elk huis. Helaas bevat Monstera deliciosa onoplosbare calciumoxalaten, waardoor ze zeer giftig zijn voor katten.
Vanwege het lage onderhoud is pothos ( Epipremnum aureum ) een aantrekkelijke kamerplant voor zowel amateur- als ervaren plantenbezitters. De mooie draperie en het gemak van onderhoud maken het een mooie toevoeging aan uw huis, vooral als u uw interieur op een budget wilt opfleuren. Hoewel pothos volkomen veilig is om aan te raken, is het giftig voor katten.
Jadeplanten ( Crassula ), ook bekend als “geldplanten” of “dollarplanten”, zijn vetplanten die gemakkelijk te kweken zijn en waarvan men denkt dat ze hun eigenaren geluk en voorspoed brengen. Ze worden gekenmerkt door donkergroene, vlezige bladeren en dikke, houtachtige stengels. Er zijn verschillende soorten jadeplanten, die allemaal tot de familie Crassula behoren . Helaas zijn jadeplanten zeer giftig voor katten, honden en paarden.
Giftige eigenschappen : Onbekende oorzaak van toxiciteit, maar alle delen van de plant kunnen reacties bij katten veroorzaken
Sanseveria ( Dracaena trifasciata ) staat bekend als een van de beste planten voor omstandigheden met weinig licht en ter verbetering van de luchtkwaliteit. Hierdoor is het een zeer veel voorkomende kamerplant. Sanseveria’s zijn niet giftig voor mensen, maar ze zijn wel giftig voor katten en honden als ze worden ingenomen.
Sagopalmen ( Cycas revoluta ) voegen een vleugje tropen toe aan uw huis en kunnen wonderen doen voor de luchtkwaliteit binnenshuis. Hun unieke structuur maakt ze een geweldig gespreksonderwerp en een mooi accentstuk. Deze planten hebben echter een eeuwenoud verdedigingsmechanisme: ze zijn zeer giftig voor onze harige vrienden. Als u katten in huis hebt, vermijd ze dan koste wat kost.
Engelse klimop ( Hedera helix ) heeft kleine, puntige bladeren en zorgt voor een delicate uitstraling. Dankzij de prachtige draperie is het populair als kamerplant die in hangende plantenbakken wordt gekweekt. Deze eigenschap kan het voor nieuwsgierige katten aantrekkelijk laten lijken als snack, wat extreem gevaarlijk kan zijn als het wordt ingenomen.
Dieffenbachia, ( Dieffenbachia amoena ) is een populaire kamerplant dankzij zijn prachtige tropische blad en onderhoudsarme behoeften. Wanneer gekweekt in de juiste omstandigheden, variëren deze planten van 3 voet hoog tot meer dan 10 voet hoog. Helaas is dieffenbachia zeer giftig voor katten wanneer ze worden ingenomen.
Kalanchoe ( Kalanchoë blossfeldiana) kan darmproblemen bij katten veroorzaken en hun hartslag beïnvloeden. Deze inheemse plant uit zuidelijk Afrika, Madagaskar en Australië wordt ook wel mother-of-millions genoemd en is een vetplant die nauw verwant is aan jadeplanten (ook giftig voor katten). Het giftige actieve ingrediënt is bufadienoliden, die lijken op digitalisverbindingen. Ze kunnen een ongeorganiseerde elektrische activiteit van het hart en een verhoogde hartslag veroorzaken, wat kan leiden tot een hartstilstand.
Lelietje-van-dalen ( Convallaria majalis ) is geen echte lelieplant, maar is nog steeds giftig. Ze bevatten cardenoliden, die cardiotoxisch zijn. Alle delen van de plant zijn giftig en kunnen leiden tot braken, onregelmatige hartslag, zwakke pols en meer. Dit abnormale hartritme kan levensbedreigend zijn.
Hyacint ( Hyacinthus orientalis ) bloemen zijn bollen uit de aspergefamilie en zijn giftig. Naaste verwanten zijn waterhyacinten en tulpen. Deze prachtige planten bevatten alkaloïden die gevaarlijk kunnen zijn als katten ze inslikken. De bollen en planten kunnen braken, bloederige diarree, depressie en trillingen veroorzaken.
Giftige eigenschappen: Mogelijk narcisachtige alkaloïden zoals lycorine en calciumoxalaatraphides
Nerium oleander, algemeen bekend als Jericho- roos of rozenlaurier, is afkomstig uit Zuid-Azië en het Middellandse Zeegebied. Alle delen van deze prachtige plant zijn giftig voor katten en hun baasjes. Oleander bevat hartglycosiden die irritatie van het maag-darmkanaal, abnormale hartfunctie, onderkoeling of de dood kunnen veroorzaken.
Taxus ( Taxus ) schors, naalden en vruchten zijn giftig voor mensen, honden en katten. Taxus bevat een giftige component die taxine wordt genoemd. Het kan trillingen, coördinatieproblemen, ademhalingsmoeilijkheden, ernstige maag-darmproblemen, hartfalen of de dood veroorzaken. Een kleine hap van deze plant kan een ramp betekenen voor een kat. Paarden zijn 15 minuten na inname ingestort.
Tulpen ( Tulipa spp . ) behoren tot de leliefamilie en zijn giftig voor katten. De hele plant is giftig met alkaloïde- en glycosideverbindingen; de bol heeft echter de hoogste concentratie toxines. Reacties zijn onder meer braken, depressie, diarree en kwijlen. Ernstige toxiciteit kan leiden tot stuiptrekkingen en hartafwijkingen.
Narcissen ( Narcissus spp . ) zijn populaire voorbodes van de lente, maar de bloemen, bladeren en bollen zijn giftig voor katten. Narcissen bevatten giftige stoffen die dodelijk zijn als ze in grote hoeveelheden worden ingenomen. De bollen zijn het meest giftige deel. In kleine hoeveelheden kunnen narcissen maag-darmklachten veroorzaken, wat leidt tot braken, diarree en kwijlen.
Giftige eigenschappen: Lycorine, andere fenanthridine-alkaloïden en calciumoxalaatkristallen
Er zijn twee duidelijk verschillende paradijsvogelplanten, Strelitzia Regniae en Caesalpinia gilliesii. Beide zijn giftig voor katten. De laatste, Caesalpinia gilliesii, is giftiger en kan meer problemen veroorzaken, zoals intense branderigheid en irritatie van de mond, tong en lippen, overmatig kwijlen, braken, diarree en slikproblemen. De Strelitzia-variëteit kan milde misselijkheid en slaperigheid veroorzaken.
Bloeiende moeders ( Chrysanthemum morifolium ) die laat in het seizoen bloeien, zijn de lievelingsbloemen van de herfst, maar zijn giftig voor katten. Ze bevatten verschillende stoffen die, wanneer ze door katten worden ingenomen, braken, diarree, kwijlen of huidirritatie kunnen veroorzaken. Pyrethrine komt van nature voor in moeders en wordt vaak gebruikt in pesticiden, medicijnen tegen vlooien en teken bij honden, shampoos en halsbanden; het is echter giftig wanneer het op katten wordt gebruikt.
Giftige eigenschappen: Sesquiterpeen, lactonen, pyrethrines en andere potentiële irriterende stoffen
Poinsettia ( Euphorbia pulcherrima ) is een vaste struik die oorspronkelijk uit Mexico komt en die licht giftig is voor katten en lang niet zo dodelijk als ooit werd gedacht. Het melkachtige sap van de plant kan mond- en maagirritatie, braken, kwijlen en huidirritatie veroorzaken.
Giftige eigenschappen: Diterpenoïde euphorbolesters en saponine-achtige detergenten
Hebben katten een natuurlijk instinct om geen giftige planten te eten?
Katten hebben niet per se een natuurlijke vermijding van giftige planten, hoewel ze misschien niet iets aanraken dat vreemd ruikt. Onderzoek heeft echter uitgewezen dat katten elk type plant kunnen eten als ze ziek zijn om braken op te wekken.
Hoe voorkom je dat een kat je planten opeet?
Het is moeilijk om te voorkomen dat een kat op planten kauwt. Probeer de plantenbak te omringen met aluminiumfolie of hang je planten aan het plafond, beide kunnen je kat afschrikken. Hoewel je een giftige plant buiten bereik van je kat kunt zetten of hem kunt besproeien met citroenschillen of chilipepervlokken, is het beter om planten te vinden die veilig zijn voor je huisdier om de gezondheid van je kat te helpen waarborgen.
Hoe lang duurt het voordat een giftige plant effect heeft op een kat?
Een giftige plant kan direct of binnen een paar uur schadelijk zijn voor een kat, afhankelijk van de plant.
Magill, Alan J. et al. Giftige planten en waterdieren , Hunter’s Tropical Medicine and Emerging Infectious Disease (negende editie) , pp. 923-937, WB Saunders, 2013. doi:10.1016/B978-1-4160-4390-4.00211-3
