Hoe je Bur Oak kweekt en verzorgt

Bur oak is een langzaam groeiende, langlevende inheemse eik die 90 voet hoog en breed wordt. Hij is te herkennen aan zijn doffe groene 8-inch langwerpige bladeren met 7 tot 11 lobben, harige geelgroene onderkanten en kurkachtige twijgen. Hij heeft een diep geribbelde grijze bast met diepe groeven die met de leeftijd duidelijker worden. Bur oak groeit het beste in de volle zon met ten minste zes uur zonlicht, kan met veel soorten grond overweg en is een van de meest koudetolerante eiken. 

Gemeenschappelijke naam	Bur eik, mossycup eik
Botanische naam	Quercus macrocarpa
Familie	Fagaceae
Plantensoort	Boom
Volwassen maat	70-90 ft. hoog, 60-90 ft. breed
Blootstelling aan de zon	Vol
Grondsoort	Zanderig, kleiig, leemachtig
Bodem pH	Zuur, neutraal, alkalisch
Winterhardheidszones	3-8 (USDA-tarief)
Oorspronkelijk gebied	Noord Amerika

Bur Oak-verzorging

Om een ​​Bur Oak succesvol te laten groeien, moet u ervoor zorgen dat er voldoende ruimte is, zowel voor de aanzienlijke hoogte en breedte van de boom als voor de wortels. Bur Oaks hebben een diepe penwortel en hun uitgestrekte wortels groeien dieper dan breed. Ze beschadigen trottoirs minder snel, hoewel ze dat nog steeds kunnen doen omdat hun absorberende wortels zich in de bovenste 12 inch van de grond bevinden.

Dit zijn de belangrijkste verzorgingsvereisten voor het kweken van een eik:

• Zet de plant op een plek met veel zon.
• Geschikt voor veel grondsoorten en pH-waarden: zand, zout, klei, alkalisch, zuur en neutraal.
• Heeft regelmatig water nodig totdat de plant goed geworteld is. De lange penwortel zorgt ervoor dat de plant droogtebestendig is.
• Bestand tegen hoge temperaturen en vochtigheid in de zomer en temperaturen onder het vriespunt in de winter.
• Blijf uit de buurt van zoutnevel of steenzout.

Licht

De Bur Oak houdt van een plek met voldoende zon en minimaal zes uur direct zonlicht.

Bodem

De boom kan zich aanpassen aan veel verschillende bodems qua textuur en structuur. Hij groeit in zand, slib en klei en kan verdichte bodems en slechte drainage weerstaan.

Af en toe overstroming van de plantlocatie is geen probleem. De boom zal het echter niet goed doen als er herhaaldelijk en langdurig overstroming is, vooral tijdens het groeiseizoen.

Water

Een pas geplante eik moet minimaal twee jaar na het planten regelmatig en diep worden bewaterd. Als er geen regen valt, moet u de boom ook in het derde jaar water blijven geven om ervoor te zorgen dat hij een sterk wortelstelsel ontwikkelt.

Zodra de boom eenmaal gevestigd is, is hij bestand tegen droogte. Dit komt doordat de boom een ​​penwortel heeft waarmee hij water uit de diepere grondlagen kan halen.

Temperatuur en vochtigheid

Bur oak is goed aangepast aan het continentale klimaat van zijn oorspronkelijke verspreidingsgebied met zijn vochtige zomers en winters onder het vriespunt. De boom is te vinden tot in het noorden van Nova Scotia en tot in Texas. Het is een van de meest koudetolerante eikensoorten. 

Kunstmest

Als de grond bij het planten wordt aangevuld met organisch materiaal, of als de boom start in grond met een goede nutriëntenbalans, dan heeft de eik geen extra meststof nodig. Een meststof met veel stikstof is schadelijk voor de boom.

Soorten witte eikenbomen

De natuurlijke habitat van een bur oak is vochtige bossen, laaglandbossen, prairies en zandheuvels. Bur oaks ( Quercus macrocarpa) zijn lid van de witte eikengroep. Bur oaks hebben dezelfde kenmerken als andere witte eiken, waaronder ronde lobben op de bladeren en het produceren van eikels (vruchten) die in één seizoen rijpen en snel ontkiemen nadat ze in de herfst zijn gevallen.

Andere witte eikenbomen zijn:

• 
  Witte eik
  ( Quercus alba)
  : Wordt 18-30 meter hoog en 15-27 meter breed
• 
  Chinkapin eik
  ( Quercus muehlenbergii ) : Wordt 15 tot 24 meter hoog en 15 tot 21 meter breed.
• 
  Moeraswit
  ( Quercus bicolor ) : Wordt 15 tot 21 meter hoog en 15 tot 21 meter breed.
• Post eik ( Quercus stellata ) : groeit 40 tot 50 ft.; 35 tot 50 ft. breed

Snoeien

Bur oak moet in de late herfst of vroege lente worden gesnoeid. Begin met het verwijderen van dode, zieke of beschadigde takken aan de basis of waar ze een zijtak ontmoeten. Knip alle takken af ​​die naar beneden groeien of die tegen elkaar schuren. U kunt tot 1/3 van de takken in een seizoen wegsnoeien om het bladerdak te openen en beter zonlicht en luchtcirculatie mogelijk te maken.

Het vermeerderen van Bur Oak

Hoewel het kweken van een eik uit eikels de meest gebruikelijke manier is, kun je ook een eik vermeerderen door middel van stekken. Dit is hoe:

1. Neem met een scherpe, schone snoeischaar meerdere stekken van hardhout, elk ten minste 6 inch lang, van stengels met ten minste de diameter van een potlood. De stek moet ten minste drie of vier knopen hebben.
2. Knip de bladeren van de onderkant af, zodat er maar een paar aan de bovenkant overblijven. Maak een verse, scherpe snede in een hoek van 45 graden aan de onderkant van de stek,
3. Doop het afgesneden uiteinde in wortelhormoon en plant het in een bak gevuld met potgrond van veenmos en perliet.
4. Houd de grond vochtig en de luchtvochtigheid hoog door een doorzichtige plastic zak losjes om de stek te wikkelen. Zet hem op een warme plek totdat er wortels ontstaan, wat twee of drie maanden kan duren. Houd er rekening mee dat niet alle stekken “aanslaan” en groeien – wees niet teleurgesteld als je er meerdere verliest.
5. Zodra de wortels groeien, zet je de boom het eerste jaar binnen op een zonnige, warme plek. Daarna is hij klaar om in de grond te worden getransplanteerd.

Hoe je Bur Oak uit zaad kweekt

Als je het niet erg vindt om er een paar jaar voor te zorgen voordat de zaailing groot genoeg is om te verplanten, kun je eiken kweken uit eikels. Controleer de eikels op scheuren en gaten en kies alleen volledig intacte eikels. Volg deze stappen om zaailingen te kweken.

1. Laat ze 24 uur weken in water, zodat je holle exemplaren die boven drijven kunt herkennen. Deze moeten worden weggegooid. Verwijder de doppen als ze er nog niet vanzelf af zijn gevallen.
2. Vul een 1-gallon plantcontainer met een drainagegat met dezelfde grond als de locatie waar u de boom wilt planten. Meng er ongeveer een tot twee troffels vol organisch materiaal of compost doorheen.
3. Plaats twee tot drie geweekte levensvatbare eikels in de container, leg ze op hun zijkanten. Bedek met 1 tot 2 inch aarde.
4. Geef regelmatig en diep water. De eikels beginnen na ongeveer een maand te ontkiemen.
5. Zodra de zaailingen opkomen, houdt u alleen de sterkste en trekt u de anderen voorzichtig eruit met hun eikel. Bescherm de jonge wortels tegen wortelverbranding door de buitenkant van de container af te schermen van de zon, hetzij met hout, zware stof of een tweede, grotere pot.

Potten en verpotten van Bur Oak

Wanneer u een bur oak uit een eikel laat groeien, gebruik dan een 1-gallon container met goede drainage. De container lijkt misschien veel te groot in eerste instantie, maar bedenk dat bur oaks lastig te verplanten zijn vanwege hun penwortel. U wilt voorkomen dat u de zaailing naar een grotere pot verplant wanneer deze de originele pot ontgroeit.

Overwinteren

Deze zeer winterharde bomen kunnen temperaturen onder het vriespunt verdragen in hun gebruikelijke groeizones. Jonge bomen die nog in containers staan ​​of net geplant zijn, kunnen profiteren van een laag mulch of stro over de wortels.

Veel voorkomende plagen en plantenziekten

De bur oak wordt aangetast door dezelfde plagen en ziektes die veel voorkomen bij eikenbomen op het noordelijk halfrond. Enkele hiervan zijn eikenbladblaar, die eruitziet als kleine witte blaasjes op de bladeren in de zomer, en bladvlekkenziekte, die kleine zwarte of bruine vlekken op de bladeren veroorzaakt.

Bur oak blight is een schimmelziekte die ervoor zorgt dat de bladeren bruin worden en bladverlies in de late zomer en vroege herfst, en die alleen de kleine-eikelvariëteit van bur oak aantast. Deze drie schimmelziekten kunnen worden behandeld met een fungicide.

Een schimmelziekte met witte rot, soms ook wel kanker genoemd, kan ook de bomen aantasten. In dat geval kun je er niet veel aan doen. De boom verwijderen voordat de schimmel andere planten in de buurt aantast, is de beste behandeling.

Verschillende plagen hebben hun thuis in eiken, zoals rupsen, eikenwormen en schildluizen. Lieveheersbeestjes in het landschap introduceren kan helpen het probleem onder controle te krijgen, net als rupsen met de hand verwijderen. Het gebruik van een insecticide is een laatste redmiddel, maar werkt vaak, vooral bij onvolwassen bomen.

Veelvoorkomende problemen met Bur Oak

Eikenbomen groeien gemakkelijk in verschillende grondsoorten en zijn bestand tegen temperatuurschommelingen en ongunstige omstandigheden.

Groei op Bur Oak

Eikenbomen ontwikkelen vrij vaak korstmos, dat eruitziet als een grijze of groene groei op de stam van een boom of grotere takken. Korstmos kan zich op elk moment in de levensduur ontwikkelen en is geen gezondheidsindicator. Korstmos veroorzaakt geen probleem en kan met rust worden gelaten.

Maretak is een parasitaire plant die zich vaak aan eikenbomen hecht. Je herkent maretak omdat deze groen blijft in de winter, lang nadat de eik al zijn bladeren heeft laten vallen. Om maretak te bestrijden, knip je de aangetaste takken van de boom af, minstens 1 of 2 voet onder de plek waar de maretak vastzit. Bij grote plagen is het mogelijk dat er chemicaliën nodig zijn die speciaal zijn ontworpen om maretak aan te vallen.

Boom produceert geen eikels

Het is misschien niet oud genoeg als uw bur oak-boom geen eikels produceert. De bur oak is een langzaam groeiende, langlevende boom die minstens 35 jaar oud moet zijn voordat hij levensvatbare eikels heeft.