Omgaan met rozenstruiken die zichzelf uitzaaien

Roos van Sharon ( Hibiscus syriacus) , ook bekend als struikalthea , is een veel voorkomende bladverliezende struik die groeit in USDA-winterhardheidszones 5 tot 8. De plant dankt zijn naam aan de bloemen, die sommige mensen doen denken aan het overvloedige bloeipatroon van struikrozen. In werkelijkheid is deze plant een lid van de kaasjeskruidfamilie en van dichtbij bekeken lijken de bloemen meer op die van stokrozen of hibiscus . Deze lange struik groeit tot 12 voet hoog en bloeit krachtig van de vroege zomer tot in de herfst, en daarin ligt het probleem. Veel bloemen betekenen veel zaden, en roos van Sharon staat erom bekend zichzelf enorm te zaaien, wat kan resulteren in tientallen, zo niet honderden vrijwillige zaailingen die overal in de tuin en op het gazon opkomen. Deze zaailingen groeien snel, met als gevolg dat roos van Sharon ernstig invasief kan zijn als u geen maatregelen neemt om de verspreiding ervan te beheersen.

Gelukkig zijn er verschillende methoden om de woekerende zelfzaaiing van de roos te beperken.

Het is ook mogelijk dat u wat Sharonroosplanten wilt laten uitgroeien tot volwassen exemplaren. Als dat zo is, dan maakt het gemak waarmee deze planten zichzelf zaaien het ook heel gemakkelijk om ze opzettelijk te vermeerderen.

Zelf zaaien voorkomen

Er zijn verschillende manieren om te voorkomen dat de roos van Sharon zichzelf uitzaait en spontaan zaailingen in de tuin produceert.

Kies voor cultivars die geen zaad produceren

De meeste soorten Sharonroos zijn van nature krachtige zelfzaaiers, maar als u er een zoekt om te planten, probeer dan een cultivar te vinden die weinig of geen zaden produceert. Enkele populaire keuzes zijn een serie die is ontwikkeld door het US National Arboretum, waaronder ‘Diane’, ‘Helene’, ‘Minerva’ en ‘Aphrodite’. Een andere groep van Proven Winners zijn ook niet-zaaiers: de Chiffon- of Satin-serie.

Verwijder uitgebloeide bloemen

Zaden worden gevonden in de vruchten of zaaddozen die door bloemen worden geproduceerd, en als u de zaadproducerende structuur van de plant verwijdert, verwijdert u ook de bron van de zaden. Bij roos van Sharon bevinden de zaden zich in kleine zaaddozen die net onder de bloemen verschijnen. Het verwijderen van de bloemen en de zich ontwikkelende zaaddozen – een proces dat bekendstaat als deadheading – stopt het zaadproductieproces in zijn sporen en voorkomt daarmee de ongebreidelde zelfzaaiing waar roos van Sharon om bekendstaat.

Wanneer de bloemen van uw struik uitgebloeid zijn, knipt u ze gewoon dood. Dit zal de zaadproductie in de kiem smoren en al die vervelende zaailingen elimineren. Zorg ervoor dat u niet alleen de bloem verwijdert, maar ook de zich ontwikkelende zaaddoos aan de basis. Bij de roos van Sharon ontwikkelen de zaaddozen zich in oktober en duurt het 6 tot 14 weken om te rijpen, dus u hebt nog wat tijd nadat de bloemen zijn verwelkt. Maar als u dit voorzichtig doet, wordt u volgend voorjaar beloond met een tuin zonder ongewenste zaailingen.

Als u deze preventieve bestrijdingsmaatregel niet uitvoert, krijgt u het lastiger om te schoffelen. De volledig ontwikkelde zaaddozen drogen uiteindelijk uit en splijten open, waardoor de zaden bij de moederplant vallen. Op deze manier vormt Sharonroos gemakkelijk klonters of kolonies, wat de reden is dat het nuttig kan zijn als haag, maar ook waarom het in sommige klimaten als invasief wordt beschouwd.

Breng een pre-emergent herbicide aan

Sommige klassen chemische herbiciden zijn bedoeld om preemergent te zijn, door te voorkomen dat zaden in de grond ontkiemen zonder bestaande planten aan te tasten. Producten zoals Preen zijn van dit type. Een preemergent herbicide dat op de grond rond een Sharon-roos wordt aangebracht, voorkomt dat de zaden ontkiemen en wortel schieten.

Wees u er echter van bewust dat deze preemergent herbiciden over het algemeen op alle zaden werken, inclusief de zaden die u opzettelijk in de tuin plant. Het toepassen van een preemergent herbicide voorkomt dat alle zaden wortel schieten, of ze nu gewenst of ongewenst zijn. Het is over het algemeen het beste om niet-chemische middelen te proberen om zelfzaaiing te voorkomen voordat u naar een herbicide grijpt.

Zaailingen verwijderen

Het zorgvuldig en volledig verwijderen van uitgebloeide bloemen is waarschijnlijk de beste manier om te voorkomen dat de roos zich uitzaait. Als u dit echter niet kunt doen, krijgt u te maken met de uitzaailingen die vanzelf opkomen.

Oefen handmatige verwijdering

Zaailingen met de hand uittrekken is de meest tijdrovende en moeilijke manier om met vrijwillige zaailingen om te gaan, maar het is ook het meest milieuvriendelijk. Als je ze vroeg ziet, zijn de zaailingen niet moeilijk uit de grond te plukken. Grotere zaailingen zijn wat lastiger, omdat de wortelsystemen zich snel ontwikkelen, maar ze zijn nog steeds gemakkelijk genoeg uit te graven met een troffel of schop. Je hoeft je echt geen zorgen te maken over zaailingen die opkomen in het gazon, want regelmatig maaien zorgt ervoor dat ze snel verwelken.

Verstik de zaailingen

Kleine gedeeltes van de tuin kunnen worden afgedekt met een zeil, plastic vellen of zelfs karton of kranten. Deze techniek zal de Sharonrooszaailingen (samen met andere planten) binnen een maand verstikken. Dit is niet de meest aantrekkelijke oplossing, hoewel u het zeil kunt bedekken met houtsnippers of mulch om het te verbergen terwijl het zijn werk doet.

Gebruik een herbicide voor houtachtige planten

Natuurlijk kunnen chemicaliën worden gebruikt om Sharonrooszaailingen te doden. Een herbicide dat is samengesteld voor houtachtige planten, zoals Bioadvance’s brush killer of Ortho’s Ground Clear, zal de klus klaren. Dit zijn echter niet-selectieve plantendoders, dus u moet heel voorzichtig zijn met hoe u ze toepast. Ze zullen elke levende plant die ze aanraken doden of ernstig beschadigen. De beste strategie is om wat van het herbicide op de bladeren van de ongewenste zaailingen te “schilderen” en te wachten tot ze doodgaan. Vermijd spuiten als u kunt, aangezien eventuele overspray door de lichtste bries naar andere planten kan worden overgebracht.

Roos van Sharon vermeerderen uit zaad

Het feit dat de Sharonroos zichzelf zo makkelijk uitzaait, betekent dat het ook vrij makkelijk is om hem doelbewust te vermeerderen. Je kunt de natuur gewoon het werk voor je laten doen. Laat de zaden gewoon in de herfst en winter vanzelf op de grond vallen en wacht tot ze in de lente ontkiemen. Graaf vervolgens je nieuwe Sharonroosplanten op en verplant ze naar de gewenste locatie. Of verplant ze in kleine potten om aan anderen weg te geven.

Als alternatief kunt u de zaden verzamelen zodra ze uit de zaaddozen van de struik vallen. Zaden moeten volledig volgroeid zijn om uit te groeien tot nieuwe planten, dus wacht tot ze op natuurlijke wijze uit de zaaddozen vallen. U kunt de dozen bedekken met nylon zakjes om de zaden op te vangen als ze vallen. Plant de zaden in het voorjaar 1/4 tot 1/2 inch diep in humusrijke grond. Geef ze volle zon en geef ze veel water. Pas op voor vogels die blootgestelde zaden eten.