Klimop kan een bodembedekker zijn, uitsluitend gekweekt vanwege hun vermogen om een deken van groen te creëren, een klimplant met opvallende bonte kleuren, of genoten als kamerplant en/of in hangende potten met kleurrijke bloemen of herfstbladeren. De vele soorten klimop die er zijn, hebben geleid tot dit scala aan toepassingen.
Om als echte klimop te worden geclassificeerd, moet een plant behoren tot Hedera, een geslacht in de familie Araliaceae. Maar als we ons onderzoek beperken tot deze strikte definitie, zouden we een aantal nuttige en mooie planten elimineren die gewoonlijk worden aangeduid als “klimop”. Om geen geweldige “klimop” uit te sluiten, zullen we planten opnemen in onze lijst die afkomstig zijn uit andere geslachten.
Hedera en Parthenocissus zijn de twee meest gekweekte klimopsoorten in de tuinarchitectuur. Het grote verschil tussen de twee is dat de eerste soort groenblijvend is, terwijl de laatste soort bladverliezend is en je een geweldige herfstkleur geeft. Beide doen het het beste in vruchtbare, vochtige grond die goed draineert. Beide zijn ook tolerant voor verschillende niveaus van zonlicht, hoewel het over het algemeen beter is om ze in ten minste gedeeltelijke schaduw te laten groeien om de schoonheid van hun blad te beschermen tegen verschroeien.
Leer meer over 19 soorten klimop die je kunt kweken, zowel binnen als buiten het geslacht Hedera , en hoe je van een bijzonder ongewenste ‘klimop’ afkomt.
Engelse klimop is een snelgroeiende, groenblijvende klimplant die gewaardeerd wordt om zijn veelzijdigheid. Hij kan in de zon of schaduw worden gekweekt (maar schaduw is beter, om te voorkomen dat de bladeren verbranden), inclusief diepe schaduw (zoals op de noordmuur van een gebouw ), wat meestal een probleem vormt voor groeiende planten. Zijn krachtige groeiwijze maakt hem een effectieve bodembedekker waar je snel een stukje grond bedekt wilt hebben. Maar hij heeft ook luchtwortels waarmee hij een boom of die muur kan beklimmen die je met groen wilt bedekken. Hij kan echter schade toebrengen aan zowel bomen als gevelbekleding (inclusief metselwerk), dus selecteer de gastheer zorgvuldig.
Oorspronkelijk gebied: Europa
USDA-teeltzones: 4 tot 9
Hoogte: 20 tot 80 voet
Blootstelling aan de zon: Gedeeltelijke zon tot volledige schaduw
De bonte cultivars van Engelse klimop zouden over het algemeen iets meer zonlicht moeten krijgen dan de types met volledig groene bladeren om de witte kleur in hun bladeren te bevorderen. Aan het zuidelijke uiteinde van zijn verspreidingsgebied zou ‘Glacier’ echter volledige schaduw moeten krijgen om hem te beschermen tegen de zomerhitte. Deze bonte cultivar van Engelse klimop heeft een centrum met grijze en groene vlekken en randen die crèmewit zijn.
Inheems gebied: Soort die inheems is in Europa
USDA-teeltzones: 4 tot 9
Hoogte: 2 voet
Blootstelling aan de zon: Gedeeltelijke zon tot gedeeltelijke schaduw
Uw keuzes in bonte Engelse klimopplanten zijn niet beperkt tot de cultivars in groen en wit. De bladeren van de ‘Gold Child’-cultivar zijn omrand met goud. Met dit kleurenpatroon zal de plant u doen denken aan een andere populaire bodembedekker, de ‘Emerald and Gold’ wintercreeper ( Euonymus fortunei ). Net als ‘Glacier’ moet deze bonte cultivar in het zuiden volledige schaduw krijgen om hem te beschermen tegen de zomerhitte; geef hem wat meer zonlicht in het noorden om de gouden kleur te bevorderen.
Inheems gebied: Soort die inheems is in Europa
USDA-teeltzones: 4 tot 9
Hoogte: 3 voet
Blootstelling aan de zon: Gedeeltelijke zon tot gedeeltelijke schaduw
Ga verder naar 4 van 19 hieronder
Baltische klimop (Hedera helix ‘Baltica’)
Brilt/Getty Images
Baltische klimop lijkt erg op Engelse klimop, behalve dat het kleinere bladeren heeft. Net als andere Hedera spp ., is het wortelstelsel een goede keuze als u een bodembedekker nodig hebt voor erosiebestrijding op steile hellingen.
Inheems gebied: Soort die inheems is in Europa
USDA-teeltzones: 4 tot 9
Hoogte: 20 tot 80 voet
Blootstelling aan de zon: Gedeeltelijke zon tot volledige schaduw
Ga door naar 5 van 19 hieronder
Ierse klimop (Hedera hibernica)
fauk74/Getty Images
Terwijl ‘Baltica’ kleinere bladeren heeft dan Engelse klimop, heeft de Ierse klimop bladeren die groter zijn dan de laatstgenoemde. Ook wel “Atlantische klimop” genoemd, naturaliseert het gemakkelijk (vooral in klimaten zoals die van de Pacific Northwest) net als de Engelse, waarmee het ook toepassingen deelt zoals erosiebestrijding (als bodembedekker ) en voor het bedekken van muren.
Oorspronkelijk gebied: Europa
USDA-teeltzones: 5 tot 9
Hoogte: 32 voet
Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
Ga door naar 6 van 19 hieronder
Perzische klimop (Hedera colchica)
SMarina/Getty Images
Perzische klimop is een echte klimop met ovale tot hartvormige bladeren. Niet alleen de bladvorm is anders dan die van Engelse klimop, maar ook de grootte: maar liefst 3 tot 7 inch breed en tot 10 inch lang. Het heeft zijn eigen cultivars: waaronder ‘Dentata’, ‘Dentata Variegata’ en ‘Sulpher Heart’.
Alle planten in het geslacht Hedera kunnen voor vergelijkbare doeleinden worden gebruikt (bodembedekkers, muren bedekken, enz.), maar een gebruik waar u misschien niet meteen aan denkt, is voor topiary . Normaal gesproken associëren we topiary’s met struiken, maar Hedera -wijnstokken kunnen ook worden getraind om over frames te groeien om dierlijke vormen te vormen, enz. Met zijn grotere bladgrootte kan Perzische klimop sneller een groot topiary-frame vullen dan Engelse klimop.
Een andere exotische echte klimop is de Algerijnse. Deze heeft glanzende bladeren (5 tot 8 inch breed) die bestaan uit drie tot vijf ondiepe lobben. De bladeren staan verder uit elkaar langs de stengels dan bij de Engelse klimop, waardoor de plant een aparte uitstraling heeft. Maar deze klimplant is niet zo winterhard als sommige klimopsoorten (alleen tot zone 7).
Oorspronkelijk gebied: Noord-Afrika
USDA-teeltzones: 7 tot 11
Hoogte: 20 tot 40 voet
Blootstelling aan de zon: Gedeeltelijke zon tot gedeeltelijke schaduw
Ga verder naar 8 van 19 hieronder
Bonte Algerijnse klimop (Hedera canariensis ‘Gloire de Marengo’)
ChrisAt/Getty Images
Deze bonte versie van Algerijnse klimop heeft grijsgroene centra en crèmewitte randen. Net als andere soorten Hedera slaat het wortels neer terwijl het zich over de grond verspreidt en is redelijk droogtetolerant als het eenmaal is gevestigd. Gebruik het als bodembedekker of muurbedekking waar u een opvallende bladvertoning wilt.
Oorspronkelijk gebied: Soort afkomstig uit Noord-Afrika
USDA-teeltzones: 7 tot 11
Hoogte: 1 tot 2 voet
Blootstelling aan de zon: Gedeeltelijke zon tot gedeeltelijke schaduw
Net als Hedera spp., klampen Parthenocissus spp. zich vast aan vrijwel elk oppervlak en verdragen schaduwrijke omstandigheden net zo goed als zon. Ook kunnen ze, net als Hedera spp., gebruikt worden als bodembedekkers.
Hoewel het niet zo gevaarlijk is om op muren te groeien als Engelse klimop, kan Boston klimop houten gevelbekleding, goten en daken beschadigen. In de meeste delen van Noord-Amerika is Boston klimop een minder agressieve groeier dan Engelse klimop.
Maar Boston ivy is een bladverliezende klimplant. Het geeft een geweldige rode herfstkleur ; zelfs in de lente zijn de nieuwe bladeren roodachtig. Het blad verandert in de zomer naar groen voordat het in de herfst weer rood wordt.
Oorspronkelijk gebied: Azië
USDA-teeltzones: 4 tot 8
Hoogte: 30 tot 50 voet
Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfzon
Ga verder naar 10 van 19 hieronder
Fenway Park Boston klimop (Parthenocissus tricuspidata ‘Fenway Park’)
Cristianoalessandro/Getty Images
Deze cultivar van Boston ivy verschilt van de soort in bladkleur. Het blad begint goudkleurig in de lente. In de zomer verandert het in chartreusegroen. De herfstkleur is rood, net als bij de soort. Geef hem in het noorden zoveel mogelijk zon, wat zijn opvallende kleuren bevordert. Maar aan de zuidkant van zijn verspreidingsgebied kan hij profiteren van schaduw in de middag.
Oorspronkelijk gebied: Soort afkomstig uit Azië
USDA-teeltzones: 4 tot 8
Hoogte: 24 inch
Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
Nauw verwant aan Boston ivy is five-leaved ivy (beter bekend als “Virginia creeper”), maar de laatste is favoriet bij inheemse plantenactivisten in Noord-Amerika. Deze grote en krachtige klimplant wordt vaak aangetroffen in zijn oorspronkelijke Noord-Amerika, waar hij in het wild groeit langs wegen, in bossen en in de achtertuinen van mensen. Hij heeft een opvallende herfstkleur (rood) en kan voor dezelfde doeleinden worden gebruikt als Boston ivy en het geslacht Hedera .
Oorspronkelijk gebied: Noord-Amerika
USDA-teeltzones: 3 tot 10
Hoogte: 30 tot 50 voet
Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
Glechoma hederacea is een wijdverspreid onkruid in Noord-Amerika. Het produceert paarse bloemen en aromatisch blad, maar de meeste huiseigenaren proberen er toch vanaf te komen. De bonte versie wordt echter verkocht als sierplant en wordt gewaardeerd om zijn aantrekkelijke bladeren. Gebruik het als randplant waar een ongewoon exemplaar nodig is.
Tree ivy is een kruising tussen een struik en Engelse klimop. De glanzende, donkergroene, vijflobbige, groenblijvende bladeren zijn afkomstig van de Engelse klimopouder. Maar deze vaste plant heeft zijn struikachtige gewoonte van de andere ouder. U kunt bonte cultivars kopen, zoals ‘Variegata’, als u opvallender blad wilt.
Klimopgeranium is populair in het noorden als plant voor hangmanden en bloembakken. Het is niet alleen geen echte klimop, maar het is zelfs geen echte geranium . Wat wij gewoonlijk een “geranium” noemen, is eigenlijk een Pelargonium, een soort eenjarige. Echte geraniums zijn daarentegen vaste planten. Hoe dan ook, klimopgeraniums zijn opvallende planten die het waard zijn om buiten te kweken tijdens de zomermaanden in koude klimaten. Het blad is glanzend en de bloemen (die er in roze, wit en lila zijn, naast rood) zijn opvallend; roodbloemige soorten zijn het meest effectief als u de aandacht op een plantenbak wilt vestigen.
Oorspronkelijk gebied: Zuid-Afrika
USDA-teeltzones: 10 tot 11
Hoogte: 12 tot 18 inch
Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
Zweedse klimop wordt in het noorden gekweekt als kamerplant, waar het ook populair is voor hangmanden die in de zomer op veranda’s en patio’s worden tentoongesteld. U kunt uw Zweedse klimop een bossigere, compactere plant maken door hem regelmatig te knijpen. Zo’n regime helpt deze kruidachtige vaste plant om nieuwe takken te ontwikkelen. En de wijnstok is zacht genoeg dat knijpen heel gemakkelijk is.
Terwijl de soort plant gewaardeerd wordt om zijn glanzende, felgroene bladeren, wordt deze bonte cultivar gewaardeerd om zijn rijkgroene centra met een crèmewitte rand. De bonte versie zal eerder opvallen in een gemengde plantenbak, met zijn opvallende contrast van groen en wit, dan de soort plant.
Oorspronkelijk gebied: Soort afkomstig uit Zuid-Afrika
Beter bekend als pothos, is duivelsklimop een andere tere plant die veel wordt gekweekt als kamerplant in het noorden, vooral in hangmanden. Er bestaan verschillende cultivars, waaronder wit-groene types als ‘Marble Queen’ en ‘Pearls and Jade’, een zilveren variant genaamd ‘Silver Satin’ en de chartreuse ‘Neon’.
Het wordt gezien als een van de gemakkelijkst te kweken kamerplanten en is dus een goede keuze als u weinig onderhoud nodig hebt en/of geen ‘groene vingers’ hebt.
Oorspronkelijk gebied: Zuid-Pacifische Oceaan
USDA-teeltzones: 10 tot 12
Hoogte: 20 tot 40 voet
Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
Net als Zweedse klimop en duivelsklimop is druivenklimop een tere plant die in het noorden meestal als kamerplant wordt gekweekt. U kunt hem ook in een hangmand voor op het terras kweken in de zomer. Hij is een goede klimmer, dus u kunt hem ook op een klein trellis binnenshuis kweken. Omdat hij goed is aangepast aan omstandigheden met weinig licht, is hij gemakkelijk te kweken als kamerplant.
Cissus , Epipremnum, Glechoma , Hedera en Parthenocissus zijn allemaal in zekere mate giftig voor mensen.
Ga door naar 19 van 19 hieronder
Duitse klimop (Delairea odorata)
silviopl/Getty Images
Duitse klimop bloeit niet altijd, maar als het wel bloeit, is het spectaculair. In het noorden van de Verenigde Staten wordt het vooral gewaardeerd om zijn bladeren. Het wordt in de zomer vaak buiten in hangmanden gekweekt. Maar het is ook een populaire kamerplant. Omdat het gemakkelijk verwildert in warme klimaten en daar invasief kan zijn, raden velen aan om het uitsluitend als kamerplant te kweken. De bladeren zijn niet alleen interessant vanwege hun gekartelde randen, maar ook omdat ze groot zijn (tot 4 inch). Net als Hedera spp. vereist de plant meer verzorging als hij binnen wordt gekweekt dan als hij buiten wordt gekweekt.
Oorspronkelijk gebied: Zuid-Afrika, waar het altijd groen is
USDA-teeltzones: 9 tot 12
Hoogte: 2 voet (langer in zijn oorspronkelijke gebied)
Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
FAQ
Is klimop gemakkelijk te verzorgen?
Als een klimop geschikt is om buiten te groeien in uw regio, dan is de beste manier om klimop onderhoudsarm te houden door hem buiten te laten groeien. Als hij binnen groeit, heeft klimop meer aandacht nodig.
Hoe snel groeit klimop?
De meeste soorten klimop groeien snel buiten. Binnen groeien ze over het algemeen langzamer. Engelse klimop kan bijvoorbeeld een jaar of langer nodig hebben om te groeien en een groeispurt te maken als je hem binnen kweekt.
Wat is “gifsumak?”
Eén klimop die u absoluut wilt vermijden is Toxicodendron radicans, de beruchte ” poison ivy “. Deze inheemse Noord-Amerikaanse plant is eigenlijk helemaal geen klimop. Het wordt eerder beschouwd als een van onze grootste hinderlijke planten. Hier leest u hoe u deze plant veilig van uw land verwijdert .
