Agressieve planten zijn planten die te enthousiast groeien, meestal omdat ze in hun ideale omstandigheden worden geplant. Hoe vaak planten we iets dat van nature een bodembedekker is, zoals bisschopskruid ( Aegopodium podagraria ) of kameleonplant ( Houttuynia cordata ), aan de rand van een tuin, denkend dat het een mooie border zal vormen? Wat dacht je van geloven dat er zoiets bestaat als een beetje munt? Wiens schuld is het als het zich buiten de grenzen verspreidt, die van de plant of die van de tuinier?
Inhoudsopgave
Invasieve planten versus agressieve kwekers
Niet elke overenthousiaste plant is invasief en planten kunnen invasief zijn op het ene gebied en niet op het andere. Leer welke planten agressief zijn in jouw omgeving en vooral jouw groeiomstandigheden, die een grote invloed hebben op hoe goed een plant groeit. Als je volle zon en zandgrond hebt, zul je geen probleem hebben met Petasites, dat zich wild verspreidt in moerassige gebieden.
Er zijn twee basismanieren waarop planten zich verspreiden en uw tuin overnemen.
Overvloedige zelfzaaiende planten
Agressieve zelfzaaiers zijn meestal een groter probleem in warme klimaten, waar ze niet in toom worden gehouden door lange, bevroren winters. Er zijn er echter verschillende die zich zelfs in koudere zones verspreiden, zoals maagdengras ( Miscanthus ) en vlinderonkruid.
Planten die zich verspreiden door uitlopers
Het zijn de agressieve planten die zich verspreiden via wortelstokachtige wortelstokken die het grootste probleem vormen. Een goede aanwijzing dat een plant een potentiële agressor is, is wanneer deze als krachtig wordt beschreven. Vraag het aan iedereen die ooit bamboe of lintgras heeft geplant. Sommige mensen zijn dol op deze planten en willen deze agressieve verspreiders nog steeds in hun tuin hebben. Als u besluit ze een kans te geven, kan het een voortdurende klus zijn om ze te bestrijden. De volgende technieken helpen om ze te bestrijden, maar ze zullen ze niet volledig inperken.
Verplaats ze naar een plek waar ze niet gedijen.
Verwijder uitgebloeide planten die zichzelf zaaien, voordat ze zaad produceren.
Gebruik planten die zich via wortelstokken verspreiden in potten, als eenjarige planten.
Maak een soort rand in de grond, zodat de wortels zich niet kunnen verspreiden.
Kies hybriden die steriel zijn, zodat ze zichzelf helemaal niet uitzaaien, of die dat in ieder geval minder snel doen.
Kies voor bontbladige soorten, deze groeien doorgaans langzamer.
De lijst met agressieve planten is lang en varieert van gebied tot gebied. Het omvat bomen, struiken, sierplanten en eetbare planten. Er is hier niet genoeg ruimte om ze allemaal op te sommen, maar hier zijn 10 veelvoorkomende tuinplanten die u misschien niet had verwacht.
Monarda is een van die planten die je altijd ziet bij plantenruilbeurzen . Een klein plantje wordt al snel een grote kluit. Als het een kluit was gebleven, zou het niet op deze lijst staan, maar de wortels ervan neigen ernaar om ver en wijd te dwalen en nog meer kluiten te vormen. Planten die zich verspreiden via wortelstokken zijn bijna onmogelijk uit te trekken, omdat elk klein stukje wortel dat in de grond achterblijft, opnieuw zal ontkiemen.
Toch is het een zeer aantrekkelijke plant, met bloemen in roze, rood, paars en bijna wit. Vlinders zijn er dol op, maar veel soorten zijn gevoelig voor echte meeldauw , dus geef ze voldoende ruimte voor luchtstroom.
Monarda-planten zien er na de bloei vaak wat rafelig uit. Wees niet bang om ze terug te snoeien, bijna tot op de grond. Ze zullen weer groeien en waarschijnlijk weer bloeien. USDA-winterhardheidszones 4-9.
De delicate charmes van Bellflower verhullen een ijzeren wil. De wortelstokken van deze plant zullen door asfalt heen groeien. Ze blijven nieuwe variëteiten uitbrengen en ze zeggen vaak dat ze zich beter gedragen, maar tot nu toe is dat niet het geval geweest. Als je ervan houdt en het plant, zul je het met handenvol tegelijk uitrukken. Een beter idee is misschien om het in potten te kweken. Omdat het winterhard is tot zone 4, zou het de winter moeten overleven, met een beetje bescherming. Of probeer een ander geslacht Campanula, zoals de perzikbladige Campanula persicifolia. Ze zijn uitstekende snijbloemen. USDA Winterhardheidszones 4-9.
Het is moeilijk om niet gefascineerd te raken door de bloemen van deze Chinese lantaarnplant . Ze zien eruit als opvallende, oranje tomatillos, een zeer nauwe verwant. De vrucht in de peul is eetbaar en naar verluidt zoet, maar ze worden over het algemeen gesneden en gebruikt in displays. Het is een goed idee om ze te snijden, omdat je het probleem van de overdaad in de tuin niet wilt verergeren door ze zichzelf te laten zaaien. Dit is nog een plant die zich verspreidt door wortelstokken en die erg moeilijk uit te roeien is . Blijf dus snijden. Ze drogen ook mooi op. De oranje lantaarn wordt beige, maar krijgt een kanten uiterlijk waardoor je een blik kunt werpen op de zaadpeul erin. USDA-winterhardheidszones 3-9.
Teunisbloem (Oenothera biennis)
Tsjoesjkin / Getty Images
Als u de teunisbloem als bodembedekker kunt zien en deze uit uw bloemperk kunt houden, ziet u hem misschien niet als een agressieve verspreider. Zorg ervoor dat u hem voldoende grond geeft om te bedekken, want hij gaat jaren mee. U zult hem vaak vrolijk langs de kant van de weg zien overnemen. Dit is een zorgeloze plant — wat betreft de teelt ervan. Hij kan veel consternatie veroorzaken als u besluit hem te verwijderen. Maar de meeste bloeien wekenlang, de hele zomer door. Het is een inheemse wilde bloem met verschillende medicinale toepassingen. USDA Zones 3-11.
Ga door naar 5 van 10 hieronder
Wederik (Lysimachia sp.)
Alison Dunn / Getty Images
Paarse Loosestrife (Lythrum salicaria) staat op de invasieve lijsten van verschillende staten, maar Lysimachia -planten, hoewel niet per se invasief, kunnen zeker reizen. Om eerlijk te zijn, niet alle soorten zijn onruststokers. Verschillende zijn te teer om de koudere winters te overleven. Maar twee soorten waar we voor moeten waarschuwen zijn Gooseneck Loosestrife ( Lysimachia clethroides ) en Purple Leafd Loosestrife ( Lysimachia ciliata ‘Purpurea’ ).
Gooseneck Loosestrife kan eruit zien als een groepje ganzen als het in bloei staat. De bloemen krullen naar beneden en dan omhoog, als snavels. Het duurt meestal een paar jaar voordat het serieus wortelstokken begint te produceren, maar word niet zelfgenoegzaam, het zal uiteindelijk gebeuren.
Purple Leafd Loosestrife is misschien wel de grootste boosdoener van de twee. Het ziet er heel mooi uit als de paarse bladeren in het voorjaar uitkomen. De gele bloemen zijn niet veel om over te spreken en de paarse bladeren verkleuren snel naar groen. En het verspreidt zich. En verspreidt zich. En verspreidt zich. USDA Hardiness Zones Gooseneck Loosestrife 3-8/Purple Leafd Loosestrife 3-9.
Dit is een andere plant die veel tuinders niet als agressief beschouwen omdat ze er zo dol op zijn. Hollyhock mallows zijn perfecte planten voor cottage gardens . Ze bloeien uitbundig en zaaien zichzelf uit. Veel van de nieuwere soorten zaaien niet zo rijkelijk als oudere soorten en worden misschien geen overlast. Zorg er wel voor dat u ervan houdt voordat u erachter komt hoe het in uw tuin gaat. USDA Hardiness Zones 4-8.
Lamsoor is een favoriet in kindertuinen, deels vanwege de naam en deels omdat ze zo zacht zijn als een lamsoor. Als ze bloeien, zien ze er prachtig uit. Maar kort daarna gaan ze achteruit en moet je ze flink terugsnoeien en wachten tot er nieuwe groei is om ze er weer toonbaar uit te laten zien. Sommige tuinders gebruiken deze plant als rand en dat vraagt gewoon om extra werk. Ze verspreidt zich niet gelijkmatig en ze heeft de neiging om snel in het midden van een kluit af te sterven.
Als u vooral geïnteresseerd bent in de bladeren en niet zo veel om de bloemen geeft, moet u ‘Helen Von Stein’ proberen. Deze variëteit is steriel, dus er zal geen zelfzaai plaatsvinden. Hij produceert in het begin niet zoveel bloemen, maar de bladeren zijn groter dan bij andere soorten en ze blijven langer aantrekkelijk. USDA Hardiness Zones 4-10.
Gedurende een paar weken in mei kan Lelietje-van-dalen uw tuin vullen met de meest glorieuze geur. Daarna zal het gewoon uw tuin vullen. Nogmaals, dit is een goede plant – op de juiste plaats. Lelietje-van-dalen is niet voor de tuinborder. Het moet worden beschouwd als een bodembedekker en een verdomd goede. Eenmaal gevestigd, kan het gedijen in droge schaduw of de beste grondsoorten. Het doet het zelfs goed onder bomen, waar niets anders groeit. De roze variant is wat kieskeuriger en veel minder agressief. USDA Winterhardheidszones 3-9.
Wat een verkeerde benaming. De gehoorzame plant heeft een eigen wil. De gehoorzaamheid verwijst naar het vermogen van de stengel om in vormen te worden gebogen, zoiets. Dit is een andere wortelstokachtige uitloper en hij zal jaren nadat je dacht dat je hem had verwijderd, weer opduiken. Ze zijn begonnen met het kweken van beter gedragende variëteiten, zoals ‘Miss Manners’ en je doet er goed aan om ze te zoeken. Maak gebruik van elk voordeel dat je kunt.
Het delicate zilverachtige blad van Artemisia-planten maakt ze terecht populair bij veel tuinders. Ze passen prachtig bij de meeste bloemen en zien er het hele seizoen goed uit. Ze verspreiden zich ook graag via uitlopers en verdringen andere planten. In minder dan ideale omstandigheden zijn ze niet bijzonder agressief en kunnen ze worden gecontroleerd, als je ze een stap voor blijft.
Alsem is het gelukkigst en meest krachtig in de volle zon en goed gedraineerde, matig rijke grond. Het is gemakkelijk om te beginnen met zaad of wortelstekjes. Als u echt meer planten wilt, tilt u de uitlopers gewoon op en verplant u ze ergens anders. USDA Hardiness Zones: Zones 3-9.
Aan de positieve kant is alsem een medicinaal kruid met veel toepassingen, waaronder als ontwormingsmiddel. Het schijnt andere insecten af te weren, waaronder slakken en motten.
