Hoe ridderspoor te kweken en te verzorgen

De ridderspoorbloem heeft een identiteitsprobleem omdat het de algemene naam is voor zowel  Delphinium  als  Consolida ajacis,  die ook beide tot dezelfde boterbloemfamilie behoren. Als  Delphinium  wordt ridderspoor beschouwd als een  kruidachtige  vaste plant . Maar als  Consolida ajacis,  of echte ridderspoor zoals het wordt genoemd, wordt het beschouwd als een eenjarige. Deze nauw verwante neven zien er echter bijna identiek uit, met delicate kleine bloemen op opzichtige, puntige stengels die versierd zijn met kantachtig blad.

Als vaste plant draagt ​​ridderspoor gewoonlijk  paarse , blauwe of witte bloemen. Lavendel is de op een na meest voorkomende kleur. U zult af en toe riddersporen met  roze bloemen tegenkomen , en er bestaan ​​andere kleuren, maar deze zijn zeldzamer. Ridderspoor wordt gewaardeerd als een van de traditionele planten voor cottagetuinen . Ondertussen zijn ze nuttig om vlinders en kolibries naar de tuin te lokken. Ridderspoor is een giftige plant . Neem voorzorgsmaatregelen om te voorkomen dat kinderen en huisdieren het inslikken.

Gemeenschappelijke naam	Ridderspoor, reuzenridderspoor
Botanische naam	Delphinium ( soms ook wel Consolida ajacis genoemd)
Familie	Ranunculaceae (boterbloem)
Plantensoort	Vaste plant (soms beschouwd als winterharde eenjarige)
Volwassen maat	1-7 ft. afhankelijk van het type
Blootstelling aan de zon	Vol
Grondsoort	Vochtig, goed gedraineerd
Bodem pH	Licht alkalisch
Bloeitijd	Lente en zomer
Bloemkleur	Paars, blauw, wit, roze of lavendel
Winterhardheidszones	2-9 (USDA, afhankelijk van het type)
Inheemse gebieden	Noordelijk halfrond
Toxiciteit	Giftig voor mens en huisdier

Verzorging van ridderspoor

De meeste ridderspoorplanten worden echter beschouwd als statige vaste planten die ideaal zijn om achter in  een bloemenborder te laten groeien . Het nadeel hiervan is dat u ze moet steunen. Bijvoorbeeld, ‘Cassius’ is een van de hoge soorten  Delphinium . Deze  D. Elatum  -hybride moet absoluut worden gesteund. Als u de voorkeur geeft aan  onderhoudsarme landschapsarchitectuur , kies dan voor dwergtypes.

Hun indrukwekkende hoogte (sommige soorten bereiken een hoogte van 7 voet) maakt ze tot extreem opvallende exemplaren. De hogere soorten ridderspoor zijn het zeker waard om te kweken als u het niet erg vindt om wat onderhoud te plegen.

Met echte ridderspoor hoeft u in de winter niets te doen, omdat sommige soorten eenjarig zijn en andere, die tot de riddersporen worden gerekend, kortlevende vaste planten zijn die vanzelf afsterven voor de eerste vorst.

Licht

Volle zon is het beste voor ridderspoor. De plant heeft dagelijks tussen de 6 en 8 uur zonlicht nodig.

Bodem

Geef ze een vochtige, koele, goed gedraineerde grond. De grond kan koel en vochtig gehouden worden door te voorzien van  mulch .

Water

Geef de planten een of twee keer per week water. Geef de bloemen elke keer dat u water geeft een centimeter water. Als de grond te drassig wordt, geef de planten dan maar één keer per week water.

Temperatuur en vochtigheid

Larkspur prefereert koelere temperaturen, wat ook de bloei stimuleert. De plant prefereert milde zomerse omstandigheden die niet vochtig zijn, maar zaailingen prefereren mogelijk wat vochtigheid.

Kunstmest

Bemest uw ridderspoorplanten elk voorjaar met compost .

Soorten ridderspoor

Wanneer de meeste tuinders denken aan ridderspoor, denken ze aan een plant met blauwe bloemen . Zoals u kunt zien, zijn er veel keuzes in blauwe riddersporen. Ze verschillen in termen van hardheid, grootte en de precieze kwaliteit van de blauwe bloemkleur. Hier zijn 10 populaire ridderspoortypen:

• Zwarte ridderspoor (Delphinium ‘Black Knight’): Dieppaarse bloemen, 1,20 tot 1,80 meter hoog
• Galahad Ridderspoor (Delphinium ‘Galahad’); Sneeuwwitte bloemblaadjes, 1,20 tot 1,80 meter hoog
  
  
• Astolat Ridderspoor (Delphinium Astolat Groep): Roze tot lavendelroze bloemblaadjes, 1,20 tot 1,80 meter hoog
  
  
• Guardian Lavender Ridderspoor (Delphinium elatum ‘Guardian Lavender’): Lavendelbloesems, 60 tot 120 cm hoog
• Dwergridderspoor (Delphinium tricorne): Diep violetblauwe bloemen, dwerg, 30 tot 90 cm hoog
• Blauwe Spiegelridderspoor (Delphinium ‘Blue Mirror’): Blauwe en lavendelkleurige bloemen, dwerg, 60 cm hoog
• Cassius Larkspur (Delphinium ‘Cassius’): Blauwe bloemen met zwarte centra, 1,80 tot 2,10 meter hoog
• Zomerse ridderspoor (Delphinium ‘Summer Skies’): lichtblauwe bloemen, 1,5 meter hoog
• Gouden ridderspoor (Delphinium luteum): Zeer zeldzame gele bloemen, 60 cm hoog, groeit alleen in Californië
• Rode Leeuwerik Ridderspoor (Delphinium ‘Red Lark’): Zeldzame rode bloemen, 60 tot 90 cm hoog

Snoeien

Snoei de bloemstelen af ​​nadat de planten zijn uitgebloeid, aan het einde van de zomer of het begin van de herfst.

Na de eerste strenge vorst van de herfst, knipt u de planten af ​​tot aan de grond en verwijdert u de begroeiing van het gebied. Omdat ridderspoorplanten zeer vatbaar zijn voor ziektes, is netheid in de tuin cruciaal voor hen, dus laat de oude begroeiing niet de hele winter liggen. Composteer ook geen plantenmateriaal waarvan u vermoedt dat het besmet is met een ziekte.

Ridderspoor vermeerderen

Als u een ridderspoorplant wilt klonen, kunt u deze vermeerderen met een stek. Stekken werkt het beste bij meerjarige ridderspoor. Neem deze stappen in het voorjaar, of in de zomer na de eerste bloei van de plant, wanneer het het beste is om stekken te nemen:

1. Zoek naar ridderspoorscheuten in uw tuin. Neem een ​​scherp, steriel schilmesje (het makkelijkst te gebruiken voor het snijden van scheuten), trek aarde van de scheut en snijd een scheut weg van de moederplant vanaf de basis van de plant.
2. Dompel het stekje in  wortelhormoon .
3. Vul kleine potten of kopjes met potgrond. Deze bestaat voor de helft uit potgrond en voor de helft uit perliet.
4. Zet potten op een koele en vochtige plek, zoals onder een veranda of terras, maar zet ze niet in een kas waar het warm is. Houd de grond vochtig, maar niet drassig.
5. Je zou binnen een maand wortels moeten zien. Verpot stekken in hun eigen potten of in de grond als het nog koel genoeg is.

Hoe ridderspoor uit zaad te kweken

Een makkelijke manier om veel ridderspoor te vermeerderen is door zaad. Dit zijn de stappen:

1. Zoek zaaddozen op uitgebloeide bloemen in de herfst die niet zijn verwijderd. Open de dozen om zaden te verzamelen.
2. Koud stratificeren  van zaden. Er zijn veel manieren om dit te doen. Je kunt zaden in een vochtige perliet in een afgesloten pot of container doen. Zet de pot ongeveer een week in de koelkast.
3. Kies biologisch afbreekbare zaailingpotten en vul ze met potgrond. Doe een paar zaden in elke pot en bedek ze met een beetje aarde.
4. Geef de potten een klein beetje water, maar zorg ervoor dat de grond niet te drassig wordt.
5. De kieming zou binnen enkele weken moeten plaatsvinden.
6. Plant de zaailingen in potten buiten op een zonnige plek, maar pas nadat de kans op vorst voorbij is.

Verpotten en verpotten van ridderspoor

Vanwege zijn hoogte kan ridderspoor er goed uitzien in een  containertuin  als middelpunt in het midden of op zichzelf als een verticale pottuin. Ze worden hoog en zwaar, dus ze doen het goed in potten met brede bodems. Overweeg potten van elk materiaal die minstens 12 inch breed zijn met meerdere drainagegaten om te voorkomen dat de universele potgrond te waterig wordt. Het is niet nodig om organisch materiaal aan de grond toe te voegen voor ridderspoor.

Overwinteren

Potridderspoor kan de winter overleven als u een paar stappen onderneemt. Knip de stengels terug tot aan de grond, mulch de bovenkant van de container en wikkel hem in jute voor extra isolatie. De wortels doen het het beste als de pot beschut is tegen wind en ijs, maar het is niet nodig om de potten binnen te laten overwinteren.

Veel voorkomende plagen en plantenziekten

Kijk uit voor bladluizen, rupsen, wolluizen, bladmineerders en stengelboorders. Het is handig dat riddersporen  resistent zijn tegen bosmarmotten.  Deze plagen zullen ze hier en daar opvreten, maar de giftige aard van de planten zal ze doden. De schade zal dus niet groot zijn. Ook herten en konijnen eten ze niet graag.

Veel soorten ridderspoor leven niet lang. Dit komt deels door hun vatbaarheid voor ziekten zoals botrytis en kroonrot. Echte meeldauw kan ook een probleem zijn. Om de kans te verkleinen dat uw planten door een dergelijke ziekte worden geïnfecteerd, moet u voldoende ruimte creëren, uw riddersporen mulchen en uw tuin vrijhouden van rommel.

Hoe krijg je ridderspoor in bloei?

Ridderspoor verspreidt misschien geen geur, maar het biedt wel prachtige stengels met kleurrijke, sierlijke bloesems. Het verwijderen van uitgebloeide bloemen en stengels stimuleert de bloei. Gebruik ridderspoor ook als snijbloemen om de plant aan te sporen energie te gebruiken voor meer bloei. Verwelkte stengels met voornamelijk uitgebloeide bloemen kunnen worden verwijderd. Om de planten blij en bloeiend te houden, moet u ervoor zorgen dat de grond vochtig is, maar niet doorweekt, tijdens het bloeiseizoen. Droge grond belemmert het vermogen van de ridderspoor om te ontluiken en te bloeien.

Veelvoorkomende problemen met ridderspoor

Larkspur heeft onderhoud nodig en kan vaak problemen opleveren. Of u nu vaste planten of eenjarige planten hebt, let op deze tekenen van problemen.

Zwarte bladeren

De plant kan besmet zijn met een bepaald type microscopische cyclamenmijt. Het is een doorschijnende mijt die ervoor zorgt dat de plant stopt met bloeien. Dit type mijt is moeilijk te bestrijden en u moet mogelijk een professional inschakelen met het juiste type mijtenbestrijdingsmiddel.

Als de stengel gespleten is en u zwarte strepen op de planten ziet, graaf hem dan op en gooi hem weg. Anders kunnen er nog meer bacteriën en andere problemen in de planten terechtkomen.

Vergelende bladeren

De plant kan last hebben van kroonrot. Kijk ook naar wit webachtig materiaal op de kroon, wat wijst op kroonrot. Vergelende bladeren duiden ook op een virusinfectie.

Misvormde plant

De plant heeft waarschijnlijk een virus, zoals mozaïek. U zult de zieke plant moeten weggooien.