De algemene naam klaproos verwijst naar veel soorten in ten minste 12 geslachten. Ze behoren tot de onderfamilie Papaveroideae, binnen de plantenfamilie Papaveraceae. Ondanks de verwarrende genetische afstamming zijn klaproosbloemen bekend bij de meeste mensen, herkenbaar aan hun vloeipapierachtige bloesems. De kleuren van klaproosbloemen variëren van wit tot felrood en oranje. Er zijn ook crèmekleurige, gele, blauwe en paarse klaprozen.
Hieronder vindt u 10 soorten klaprozen die u moet kennen. Enkele daarvan zijn gemakkelijk te verzorgen en andere zijn lastiger te kweken.
Inhoudsopgave
Waarschuwing
De meeste klaprozen zijn giftig voor mensen en huisdieren vanwege hun alkaloïde verbindingen.
De klaproos wordt als bijzonder beschouwd vanwege zijn betekenis. De rode klaproos symboliseert specifiek herdenking, veerkracht en vrede. Veel mensen dragen klaprozen op herdenkingsdagen voor gevallen soldaten.
Een van de bekendste klaprozen is de Oosterse klaproos, afkomstig uit Azië. Deze vaste tuinplant is een veelvoorkomend kenmerk van noordelijke tuinen, met zijn veerachtige bladeren en oranje, rode of zalmkleurige bloemen die bloeien in juni en juli. Enkele populaire cultivars zijn ‘Allegro’ (een dwergvorm die groeit tot 18 inch), ‘Beauty of Livermere’ (bloedrode bloemen, groeit 2 tot 3 voet), ‘Fatima’ (witte bloemen met roze randen), ‘Patty’s Plum’ (pruimroze bloemen, groeit tot 30 inch) en ‘Princess Victoria Louise’ (roze bloemen, groeit tot 36 inch).
Hoewel mensen doorgaans Oosterse klaprozen kweken vanwege hun prachtige bloemen, is hun veerachtige blad ook aantrekkelijk. Het blad verdwijnt in de zomer als de plant in rust gaat, maar in de herfst verschijnt er een nieuwe set basale bladeren. Deze bladeren overwinteren, waardoor er winterinteresse ontstaat in gebieden waar slechts lichte sneeuwval is.
USDA-winterhardheidszones: 3-9 (afhankelijk van de variëteit)
Deze soort, bekend als de gewone klaproos of Vlaamse klaproos, groeide wild op de slagvelden van de Eerste Wereldoorlog en werd een symbool van de oorlog dankzij de vermelding ervan in het beroemde gedicht “In Flanders Fields”. Burgers van het Verenigd Koninkrijk dragen deze feloranje-rode bloem ter ere van Remembrance Day op 11 november. Een van de eveneens bekende cultivars, de Shirley-papaver, is een populairdere tuinplant, verkrijgbaar in oranje, roze, violet, wit en geel. Hij is inheems in Europa, Azië en Afrika.
Hoewel de Vlaamse papaver en zijn cultivars eenjarigen zijn, zaaien ze zichzelf zo rijkelijk uit dat ze zich op een manier naturaliseren waardoor ze als vaste planten kunnen functioneren. Dit kan een goede keuze zijn voor tuinders in het zuiden die moeite hebben met de koudeminnende vaste soorten. In warme klimaten kunnen de zaden in de herfst of winter worden gezaaid.
USDA-winterhardheidszones: 1-10
Volwassen grootte: 23–46 cm hoog
Licht: Volle, halfzon
Bodemvereisten: goed gedraineerd
Slaapbol (Papaver somniferum)
Lex20 / Getty Images
Hoewel deze papaver tot hetzelfde geslacht behoort als veel populaire klaprozen, kun je deze beter links laten liggen: de slaapbol, waarvan heroïne en andere opiaten worden afgeleid. Deze klaproos uit Turkije heeft opvallende roze, rode, paarse of witte bloemen , heeft opvallend grijsgroen blad en is groter dan de meeste klaprozen.
Papaver somniferum kweken in de Verenigde Staten is alleen legaal voor tuin- en zaadproductiedoeleinden; het is illegaal om opium te produceren uit de papavers. De meeste grote zaadverkopers verkopen papaverzaden en weinigen vermelden legaliteit. Controleer voor het kweken van deze plant bij lokale en nationale autoriteiten of er beperkingen zijn in uw omgeving.
Niet alle papavers zijn zo makkelijk te kweken als de Oosterse papaver. Een voorbeeld hiervan is de IJslandse papaver, ook wel bekend als de Arctische papaver. Dit is een kortlevende vaste plant, maar hij presteert alleen als vaste plant in noordelijke klimaten. Elders wordt hij meestal als eenjarige gekweekt, maar hij groeit misschien helemaal niet in een regio met warme, vochtige zomers.
Er zijn IJslandse papavercultivars verkrijgbaar met felgele, witte, zalmkleurige, roze en roze bloemen.
Himalaya-papavers zijn technisch gezien klaprozen omdat hun geslacht tot de Papaveraceae- familie behoort, maar ze zijn geen leden van het Papaver- geslacht dat de meeste tuinpapavers omvat. Hoewel de papierachtige bloemen de bekende look van klaprozen hebben, hebben ze een ongebruikelijke hemelsblauwe kleur en zijn ze vrij groot – tot wel 5 inch in doorsnee.
Vergis je niet: dit zijn lastige planten om van begin tot eind te kweken. De zaden kunnen moeilijk ontkiemen en de planten hebben constant vocht nodig (maar hebben een hekel aan wateroverlast) en gematigde temperaturen in zowel de zomer als de winter (niet te warm, niet te koud). Tenzij je de omstandigheden van hun oorspronkelijke Himalaya-omgeving kunt nabootsen – bosrijk terrein gehuld in koele mist – zijn je kansen op succes klein. Als je slaagt, heb je echter een opmerkelijke opschepperij verdiend.
USDA-winterhardheidszones: 3-7
Volwassen grootte: 3-4 ft. hoog
Licht: Gedeeltelijk
Bodemvereisten: vochtig, goed gedraineerd
Pluimpapaver (Macleaya cordata)
De spar / Evgeniya Vlasova
De pluimpapaver is een andere onkarakteristieke papaverbloem. De bloemen hebben niet de gebruikelijke bekervorm, maar vormen in plaats daarvan lange pluimen (pluimen) van witte bloemen, naast grote gekartelde bladeren.
In plaats van mooi en moeilijk te kweken zoals de Himalayapapaver, is hij minder aantrekkelijk en vrij eenvoudig te kweken – zo eenvoudig zelfs dat hij overgaat in de invasieve categorie . Deze vaste plant uit Azië verspreidt zich agressief via wortelstokken en zelfzaaiing (als hij niet wordt uitgebloeid). Dus voor velen blijkt de pluimpapaver een van die prachtige barbaren te zijn – een mooie maar gevaarlijke plant die uiteindelijk een ongewenste plant in uw tuin blijkt te zijn.
USDA-winterhardheidszones: 6-8
Volwassen grootte: 1,20-2,70 meter hoog
Licht: Vol, gedeeltelijk
Bodemvereisten: vochtig, goed gedraineerd
Grote Stinkende Gouwe (Chelidonium majus)
David Beaulieu
Een veel voorkomende klaproos langs de weg, de stinkende gouwe, wordt zelden opzettelijk geplant. Deze enigszins compacte tweejarige bloeit met gele bloemen van mei tot augustus en zaait zichzelf zo agressief uit dat het moeilijk is om hem uit te roeien, zelfs in een goed onderhouden tuin. In een groot deel van het Midwesten en het Noordoosten is hij gevaarlijk invasief en verdringt hij inheemse soorten, en is hij bovendien giftig.
Maar verwar deze soort niet met de kleine stinkende gouwe ( Ranunculus ficaria ), die tot de boterbloemfamilie behoort, niet tot de papaverfamilie. Hij lijkt een beetje op een dotterbloem en moet over het algemeen ook worden vermeden, hoewel sommige cultivars zijn gekweekt om zich beter te gedragen.
Wildflowerwatchers zijn soms verrast als ze horen dat bloedwortel tot de papaverfamilie behoort. Dit is een laaggroeiende, stengelloze plant waarvan de bladeren en bloemstelen direct uit de grond komen. Hij bloeit met witte bloemen, soms met een roze tint, in het vroege voorjaar.
In tegenstelling tot de meeste papavers, die van de zon houden, prefereert deze soort schaduwrijke omstandigheden, waardoor het een geweldige keuze is voor tuinders die op zoek zijn naar een inheemse soort voor een schaduwrijke locatie . De algemene naam is afgeleid van de roodachtig-oranje kleur van het sap wanneer de wortels worden doorgesneden.
In tegenstelling tot Oosterse klaprozen is de Californische klaproos in de meeste regio’s een eenjarige plant die zijn levenscyclus in één groeiseizoen voltooit. Deze bloemenpracht kan in de vroege zomer grote gebieden bedekken met hun heldere, zijdeachtige bloemblaadjes en blauwgroene, varenachtige bladeren. Deze inheemse Noord-Amerikaanse planten zijn droogtetolerant, goedkoop om te kweken en kunnen groeien in arme grond, waardoor ze uitstekende kandidaten zijn voor wilde bloementuinen .
De Matilija-papaver wordt ook wel een boompapaver genoemd. De naam is afgeleid van Chief Matilija, een hoofd van een van de inheemse stammen in de 19e eeuw die leefden in de regio Californië en Noord-Mexico waar de plant groeit. Het is een witte bloem met zes rimpelige bloemblaadjes en felgele meeldraden die bijen in de lente aantrekt. Het is een agressieve groeier en verspreidt zich ondergronds via wortelstokken. Het groeit in droge, woestijnachtige klimaten en is droogtebestendig. Deze hoge schoonheden kunnen een prachtige aanvulling zijn op uw tuin, maar overweeg om containers te gebruiken om hun verspreiding onder controle te houden.
USDA-winterhardheidszones: 8-10
Volwassen grootte: 6-10 ft. hoog
Licht: Vol
Bodemvereisten: Goed drainerend
Klaprozen zijn er in verschillende opvallende bloemkleuren en zijn populaire sierplanten. Ze worden al meer dan 5000 jaar gekweekt door oude beschavingen vanwege hun medicinale eigenschappen, prachtige bloemen en maanzaad. Afhankelijk van het type en uw groeizone kunnen klaprozen eenjarigen zijn (die na één groeiseizoen afsterven), vaste planten (die elk jaar terugkomen) of tweejarigen (die hun levenscyclus in twee groeiseizoenen voltooien). Sommige sterven zelfs na de bloei en de meeste verwelken bij het snijden, waardoor ze geen goede bloem voor een vaas zijn.
