Hoe je een gewone jeneverbes kweekt en verzorgt

De gewone jeneverbes ( Juniperus communis ) is afkomstig uit de koele temperaturen van het noordelijk halfrond en heeft een bijna volledige circumpolaire verspreiding, die van nature voorkomt in delen van Noord-Amerika, Europa en Azië. Dit maakt de gewone jeneverbes tot een van de meest verspreide struiken ter wereld. In de teelt heeft J. communis niet zoveel aandacht gekregen als de Chinese jeneverbes (J. chinensis ), maar er zijn nog steeds tientallen gewone jeneverbescultivars om uit te kiezen. Deze winterharde, groenblijvende coniferen , leden van de Cupressaceae -familie, variëren in vorm, afhankelijk van de cultivar en de omstandigheden waarin ze groeien. De soortvorm is doorgaans een laaggroeiende struik van niet meer dan ongeveer 5 voet hoog en tot 13 voet breed, maar er zijn cultivars met een hoge, boomachtige vorm, evenals kruipende bodembedekkers die slechts een paar centimeter hoog worden. Variëteiten die voor landschapsgebruik worden gekweekt, zijn zelden hoger dan 15 voet en veel zijn veel kleiner. Alle gewone jeneverbessen worden gekenmerkt door korte, naaldachtige, aromatische bladeren en besachtige, groene kegels die donkerpaars/blauw verkleuren als ze rijp zijn. 

Gewone jeneverbes, zoals de meeste coniferen, wordt meestal geplant tijdens het milde weer van de lente of vroege herfst. De groeisnelheid varieert enigszins per soort, maar de meeste zijn langzaam groeiende struiken, die zelden meer dan ongeveer 6 inch per jaar toevoegen.

Gemeenschappelijke naam	Gewone jeneverbes
Botanische naam	Juniperus communis
Familie	Cupressaceae
Plantensoort	Struik
Volwassen maat	6 inch–15 ft. hoog, 1–12 ft. breed
Blootstelling aan de zon	Vol
Grondsoort	Goed drainerend
Bodem pH	Zuur, neutraal, alkalisch
Winterhardheidszones	2-7 (USDA-tarief)
Oorspronkelijk gebied	Noord-Amerika, Europa, Azië

Verzorging van de gewone jeneverbes

Voor het grootste deel zijn gewone jeneverbessen redelijk zelfvoorzienend en hebben ze niet veel aandacht nodig. Het zijn extreem winterharde struiken die zich kunnen aanpassen aan een breed scala aan groeiomstandigheden, waaronder arme grond, droge locaties en zelfs binnenstedelijke omgevingen, aangezien gewone jeneverbessen zeer tolerant zijn voor stedelijke vervuiling. Voor de allerbeste prestaties geeft u ze vochtige maar goed drainerende grond en veel zon.

De planttechniek is typisch voor in potten gekweekte houtachtige tuinplanten: Graaf een gat dat ongeveer twee keer zo breed is als de pot of kluit van de plant; verrijk de opvulgrond met organisch materiaal; plaats de struik in het midden van het gat, op dezelfde hoogte als de struik in de pot; vul het gat vervolgens stevig op en geef het ruim water.

Jeneverbessen hoeven niet zwaar gesnoeid te worden, maar als u ze in vorm wilt brengen, kunt u ze in de late winter licht snoeien , nadat de ergste kou voorbij is.

Licht

Jeneverbes is een zonminnende, groenblijvende plant die het grootste deel van de dag in de volle zon moet staan . Als een jeneverbes niet genoeg licht krijgt, kunt u een vertraagde of vertraagde groei opmerken. Jeneverbessen kunnen niet overleven in volledige schaduw. 

Bodem

Als het op grond aankomt, zijn gewone jeneverbessen niet kieskeurig, zolang het medium maar voor een goede drainage zorgt. Ze zijn zeer aanpasbaar aan een breed scala aan grondomstandigheden en ze zijn niet kieskeurig over de pH van de grond – ze geven de voorkeur aan een bereik van licht zuur tot licht alkalisch (4,0 tot 8,0), maar groeien ook goed in zeer zure en zeer alkalische grond. Gewone jeneverbessen staan ​​er ook om bekend dat ze gemakkelijk groeien op een breed scala aan verschillende locaties, waaronder blootgestelde hellingen en plateaus; beboste hellingen; zandterrassen en duinen; maritieme steile hellingen; en droge, open en rotsachtige omgevingen. Dit betekent niet dat u slechte omstandigheden voor deze struiken moet opzoeken, want ze zullen het zeker goed doen in een rijke, vruchtbare, goed drainerende grond. Maar gewone jeneverbes is een beslist tolerantere plant dan Chinese jeneverbes als het op grondomstandigheden aankomt.

Water

Gewone jeneverbessen worden beschouwd als droogtetolerante struiken, maar ze kunnen zich aanpassen aan zowel droge als natte omstandigheden. Ze kunnen echter niet tegen wateroverlast of stilstaand water, dus een goede drainage is noodzakelijk voor de gewone jeneverbes. Wanneer ze in hun oorspronkelijke verspreidingsgebied worden gekweekt, hebben gewone jeneverbessen geen extra water nodig. 

Temperatuur en vochtigheid

Gewone jeneverbessen komen oorspronkelijk uit de koele gematigde klimaten van het noordelijk halfrond en zijn daarom tolerant voor een breed temperatuurbereik. De meeste soorten gewone jeneverbessen worden beschouwd als winterhard in USDA-zones 2 tot en met 7 en kunnen wintertemperaturen tot wel -49 graden Fahrenheit weerstaan. Gewone jeneverbessen zijn minder dol op zeer warme klimaten ten zuiden van zone 7, waar Chinese jeneverbessen een betere keuze zijn.

Kunstmest

Deze winterharde struiken worden beschouwd als lichte eters en hebben geen regelmatige bemesting nodig. Indien gewenst, kunnen gevestigde gewone jeneverbessen profiteren van een jaarlijkse bemesting in de late winter tot vroege lente met een langzaam vrijkomende struik- en boommeststof , maar dit is absoluut niet noodzakelijk.

Soorten jeneverbes

Als tuinplant wordt de gewone jeneverbes soms als inferieur beschouwd aan de Chinese jeneverbes, die vooral in trek is bij liefhebbers van inheemse planten. Deze reputatie is langzaam veranderd, dankzij de extreem tolerante aard van deze plant. Hoewel de beschikbare cultivars nog steeds minder talrijk zijn dan die van de Chinese jeneverbes, zijn er verschillende uitstekende variëteiten van de gewone jeneverbes om te overwegen:

• 
  Juniperis communis ‘Gold Cone’ is een 90 tot 150 cm hoge struik met een zuilvorm en lichtgroene bladeren.
• 
  Juniperis communis ‘Repanda’ is een bodembedekker die 30 tot 60 cm hoog en 24 tot 27 cm breed wordt.
• 
  Juniperis communis ‘Compressa’ is een rechtopgaande, kegelvormige struik die slechts 60 tot 90 cm hoog wordt.
• 
  Juniperis communis ‘Hibernica’ is een mooie zuilvormige struik die tot 4,5 meter hoog wordt.
• 
  Juniperis communis ‘Blue Stripe’ is een 60 cm hoge en 180 cm brede prostaatvorm met bladeren met een kenmerkende blauwe streep.

Er is ook een belangrijke variatie, Juniperis communis var. depressa , die verschillende benoemde cultivars heeft, waaronder ‘Blueberry Delight’ en ‘Copper Delight’. De depressa- variatie komt van nature voor in het oosten van de VS, groeit ongeveer 3 tot 4 voet hoog en tot 12 voet breed. Het wordt meestal gebruikt als bodembedekker voor grote gebieden.

Snoeien

Snoeien is zelden nodig voor jeneverbessen, behalve om gebroken of zieke takken te verwijderen. Als u ze toch wilt snoeien voor de vorm, kunt u dat het beste doen in de late winter, nadat het ergste vriesweer voorbij is. De beste methode: knip afzonderlijke takken terug tot een omhooggroeiende zijtak. Deze snoeimethode is tijdrovend, maar zorgt ervoor dat de plant er jong en natuurlijk uitziet, en is veel beter dan lukraak snoeien.

Het vermeerderen van de gewone jeneverbes

Het vermeerderen van jeneverbessen door takstekken te wortelen is een betrouwbare methode, hoewel u zich ervan bewust moet zijn dat veel rechtopstaande variëteiten geënte bomen zijn. Het vermeerderen van een tak van zo’n variëteit kan een nakomeling opleveren die er heel anders uitziet dan de ouder. Maar de meeste variëteiten zijn vrij eenvoudig te vermeerderen met deze methode:

1. Neem in de late zomer 4- tot 6-inch stekken van de uiteinden van takken. Idealiter hebben de afgeknipte uiteinden van de stekken een zweem van bruin hout.
2. Verwijder de naalden van de onderste helft van de stek en doop de stek vervolgens in stekhormoon.
3. Plant de stek in een pot gevuld met poreuze potgrond, zoals zand of perliet gemengd met een commerciële potgrond.
4. Plaats de stekken in potten op een beschutte, relatief warme plek en houd ze vochtig totdat ze wortels ontwikkelen; dit kan zes tot twaalf weken duren. In koude winterregio’s verplaatst u de stekken in potten naar een beschutte plek (een koude bak is ideaal) om de wintermaanden door te brengen.
5. Laat de gewortelde stek een heel jaar lang in containers doorgroeien. Tegen de volgende herfst zouden de langzaam groeiende planten klaar moeten zijn voor landschapsbeplanting.

Hoe je gewone jeneverbes uit zaad kweekt

Hoewel het een langzaam proces kan zijn dat tot wel drie jaar duurt, zijn gewone jeneverbessen niet moeilijk te kweken uit zaden. Gewone jeneverbessen zijn tweehuizig , wat betekent dat individuele bomen mannelijk of vrouwelijk zijn en in de buurt van het andere geslacht geplant moeten worden om kruisbestuiving te kunnen ondergaan en vruchten te kunnen produceren. Zodra de vrucht van de gewone jeneverbes rijp is (van groen naar paarszwart is veranderd), kunnen de zaden worden geoogst en direct in de tuin worden gezaaid of gedurende de winter worden opgeslagen om in het voorjaar te worden gezaaid.

Als u de zaden niet meteen zaait, moeten ze worden schoongemaakt en aan de lucht worden gedroogd om schimmelvorming te voorkomen. Gewone jeneverbeszaden hebben stratificatie nodig om te kunnen ontkiemen en moeten tot 120 dagen voor het planten in een luchtdichte container worden bewaard bij 20 tot 40 graden Fahrenheit. Omdat de kiemkracht van gewone jeneverbessen notoir slecht is, is het een goed idee om meerdere zaden tegelijk te zaaien voor de beste kans op succes.

Zaailingen groeien vrij langzaam en het kan nog twee jaar duren voordat een zaailing groot genoeg is om in het landschap te planten. De potzaailing moet voor elke overwinteringsperiode naar een beschutte locatie worden verplaatst (maar mag niet binnenshuis worden verplaatst).

Potten en verpotten van de gewone jeneverbes

Kleine rechtopstaande variëteiten van de gewone jeneverbes kunnen vrij goede containerplanten zijn voor op een terras of dek. De container kan van elk materiaal zijn, hoewel zware materialen zoals kleipotten kunnen helpen om kantelen te voorkomen. Een grote pot laat uw jeneverbes twee of drie jaar groeien voordat hij verpot moet worden. Kies een container met een diameter die minstens 8 inch breder is dan de kwekerijcontainer en vul deze met een mengsel van commerciële potgrond en zand of perliet. Deze potgrondmix houdt voldoende vocht vast, maar draineert goed genoeg om wortelrot te voorkomen.

In koudere klimaten moeten jeneverbessen in potten mogelijk naar een beschutte plek worden verplaatst of tot aan de rand van de container worden bedekt met mulch voor de wintermaanden. Haal de plant niet de hele winter naar binnen, omdat deze een koude rustperiode nodig heeft. Maar een jeneverbes in pot die goed is gevestigd (twee jaar of langer in de pot), kan tijdelijk naar binnen worden gehaald om te gebruiken als levende kerstboom voor maximaal een week tot 10 dagen. Te veel tijd binnen kan de boom echter doden. Jeneverbessen zijn niet zo geschikt voor dit gebruik als sparren of andere groenblijvende soorten.

Overwinteren

Jeneverbessen worden vaak gekozen voor het landschap omdat ze zo winterhard zijn en zelden problemen ondervinden met wintertemperaturen. Het is echter mogelijk dat sommige cultivars gevoelig zijn voor winterbrand in verre noordelijke klimaten (zones 2, 3). In deze gebieden kunnen een dikke laag droge mulch (zoals schors) en een windscherm van jute of landschapsdoek helpen de struiken te beschermen tegen winterbrand. Als uw struiken echter regelmatig winterschade oplopen, is dit een signaal dat u de verkeerde variëteiten kweekt. Raadpleeg een lokale extensiedienst of arboretum voor advies over jeneverbessencultivars die gegarandeerd goed presteren in uw regio.

Veel voorkomende plagen en plantenziekten

Gewone jeneverbessen zijn vatbaar voor een aantal veelvoorkomende plagen en ziekten. Kijk uit voor ziekten zoals jeneverbesziekte, twijgziekte en cederappelroest, die allemaal kunnen worden aangepakt met snelle en agressieve snoei.

Veelvoorkomende plagen van de jeneverbes zijn onder andere zakdragers , jeneverbesschildluis, bladluizen en meer. Controleer de struik halfjaarlijks op tekenen van plagen en gebruik indien nodig een insecticide om grote plagen onder controle te houden. 

Veelvoorkomende problemen met gewone jeneverbes

Toppen van stervende takken

Verschillende schimmelziekten kunnen dit symptoom veroorzaken (zie hierboven). Tegen de tijd dat dergelijke symptomen verschijnen, is het te laat om nog veel meer te doen dan de aangetaste takken af ​​te snoeien. Vroegtijdig fungicide toepassen kan herhaling voorkomen.

Bladeren sterven af ​​langs één kant van de struik

Dit is een klassiek symptoom van winterbrand, veroorzaakt wanneer zonlicht en harde wind het gebladerte aan één kant van de struik uitdrogen. Veel struiken herstellen, waarbij ze geleidelijk de dode naalden afstoten en vervangen door frisse nieuwe groei, maar een ernstig verbrande struik kan sterven.

Takken sterven af, eens per keer

Als hele takken van een jeneverbesstruik afsterven, is dat vaak een teken van Phytophthora-wortelrot, een schimmelziekte die de watertoevoer naar de struik afknelt. Tegen de tijd dat dit symptoom zich voordoet, is de ziekte meestal al te ver gevorderd om te genezen, hoewel u kunt proberen om beschadigde takken weg te snoeien. Deze ziekte komt normaal gesproken voor in slecht drainerende grond, dus als u besluit om te herplanten nadat u de zieke struik hebt verwijderd, zorg er dan voor dat u de grond aanpast om een ​​betere drainage te creëren.

Naalden worden bruin en vallen geleidelijk af

Naalden die willekeurig bruin worden en afvallen, zijn vaak het resultaat van te veel of te weinig water. Een andere waarschijnlijke oorzaak: schade door huisdieren die op de struik plassen.