Echte meeldauw: behandeling en bestrijding bij planten

Echte meeldauw is een van de meest voorkomende plantenziekten. Hoewel vrijwel geen enkele plantensoort immuun is, zijn bepaalde soorten vatbaarder dan andere. Gelukkig zijn er effectieve behandelingen tegen echte meeldauw die de ziekte kunnen helpen bestrijden.

Echte meeldauw kan in een vroeg stadium worden behandeld met fungiciden zoals kaliumbicarbonaat, neemolie, zwavel of koper. Huismiddeltjes zoals baking soda en melk kunnen succesvol zijn als ze correct worden toegepast.

Hieronder leest u meer over het herkennen van echte meeldauw, de behandelingsmogelijkheden en hoe u kunt voorkomen dat het ontstaat.

Identificatie en symptomen

Zoals de naam al doet vermoeden, manifesteert echte meeldauw zich als stoffige vlekken van wit of grijs poeder op de bladeren en stengels van geïnfecteerde planten.

Hoewel echte meeldauw verschillende soorten planten kan aantasten, is elke schimmelinfectie ‘gastheerspecifiek’. Dit betekent dat de schimmelsoort die de plant infecteert specifiek is voor die soort. Met andere woorden: de echte meeldauw op uw seringen verspreidt zich niet naar andere plantensoorten in uw tuin.

Symptomen van echte meeldauw op uw planten kunnen zijn:

• Vlekken op het bladoppervlak: dit zijn vaak de meest zichtbare tekenen van echte meeldauw. De ziekte begint echter meestal aan de onderkant van de bladeren, vaak op de stengels, bloemknoppen en zelfs vruchten.
• Verwelkende en gele bladeren : Dit gebeurt omdat echte meeldauw belangrijke voedingsstoffen uit de plant kan onttrekken.
• Afgevallen bladeren: Als een groot deel van het bladoppervlak bedekt raakt met echte meeldauw, wordt de fotosynthese verstoord en vallen de geïnfecteerde bladeren voortijdig van de plant.
• Verminderde smaak: Bij eetbare planten, zoals fruit en groente, kan onvoldoende fotosynthese de hoeveelheid geproduceerde suikers verminderen, wat uiteindelijk de smaak beïnvloedt.

Oorzaken van echte meeldauw

Echte meeldauw kan overal worden aangetroffen, maar de omstandigheden die hiervoor gunstig zijn, zijn een hoge relatieve luchtvochtigheid ‘s nachts, een lage relatieve luchtvochtigheid overdag en temperaturen van 21-27 graden Celsius. Deze omstandigheden heersen in de lente en de herfst.

De sporen worden verspreid door luchtstromen en insecten zoals wollige bladluizen en kiemen op het bladoppervlak bij langdurige warme temperaturen in combinatie met droge omstandigheden. De schimmelsporen bevinden zich in plantknoppen. Ze kunnen ook overwinteren in plantenresten en via wind, insecten en opspattend water naar uw planten worden vervoerd.

Behandeling van echte meeldauw

Hoewel het verwijderen en vernietigen van alle geïnfecteerde planten de ideale oplossing is, is het niet erg praktisch. Gelukkig zijn er minder drastische maatregelen die u kunt nemen om uw tuin van deze vervelende schimmels te ontdoen. Lees hieronder meer over deze maatregelen.

Verwijder geïnfecteerde delen van planten

Voordat u fungiciden gebruikt, moet u eerst de geïnfecteerde delen van uw planten verwijderen. Hieronder vindt u de juiste stappen:

• Verwijder of snoei eerst de delen van uw planten waar echte meeldauw zichtbaar is. Gebruik hiervoor een plantenschaar.
• Verwijder de losse bladeren van de aangetaste planten. Gooi ze niet op de composthoop, want dan kunnen de sporen zich verspreiden.
• Was uw handen en maak uw tondeuse schoon met alcoholdoekjes. Zo voorkomt u de verspreiding van de ziekte.

Breng een fungicide aan

Verwijder echte meeldauw op planten met fungiciden die specifiek echte meeldauw bestrijden. Zoek naar een middel met kaliumbicarbonaat, neemolie , zwavel of koper. Zelfgemaakte behandelingen tegen echte meeldauw zijn ook een optie, zoals:

• Azijn: Azijn kan fungicide werken omdat het azijnzuur in de azijn de pH-waarde van de schimmel verandert, waardoor de ziekte verdwijnt. Meng vier eetlepels azijn met vier liter water tot een spuitmengsel. Breng de azijnfungicide elke drie dagen opnieuw aan totdat de ziekte verdwenen is.
• Melk : Melk kan echte meeldauw behandelen en voorkomen. Maak simpelweg een plantenspuitmengsel van melk en water, met een verhouding van 40/60 melk en water, en giet dit in de plantenspuit om op je planten te spuiten.
• Kaliumbicarbonaat: Je kunt kaliumbicarbonaat gebruiken als effectief fungicide door een oplossing te maken. Meng 1 eetlepel kaliumbicarbonaat en een halve theelepel vloeibare zeep in 3,8 liter water. Doe dit in een plantenspuit en gebruik het naar behoefte.

Voor continue bescherming dient u de fungiciden elke zeven tot veertien dagen opnieuw aan te brengen en de instructies op het etiket te volgen, zowel wat betreft de toepassing als wat betreft de wachttijd voordat u fruit en groente oogst.

Beperk verspreiding met zuiveringszout

Je kunt baking soda gebruiken om de verspreiding van echte meeldauw te beperken. Hoewel baking soda op zichzelf niet effectief is tegen echte meeldauw, werkt het wel goed als preventief middel in combinatie met vloeibare, niet-reinigende zeep en water. Spuit de baking soda-spray over de hele plant.

Het is minder effectief als geneesmiddel als de schimmel eenmaal aanwezig is.

Hoe voorkom je echte meeldauw?

De beste verdediging tegen echte meeldauw is het volgen van de volgende best practices om een ​​omgeving te creëren waarin meeldauw niet kan groeien:

• Kies gezonde planten en zorg ervoor dat ze gezond blijven: Gestreste planten, bijvoorbeeld door droogte, overbewatering of andere slechte groeiomstandigheden, zijn een uitnodiging voor ziektes.
• Koop cultivars die resistent zijn tegen echte meeldauw. Dit is vooral belangrijk als uw tuin zich in een gebied bevindt waarvan bekend is dat het gevoelig is voor echte meeldauw.
• Plant gevoelige plantensoorten niet in de schaduw. Planten die vochtig blijven, vormen een ideale plek voor de groei van sporen.
• Verbeter de luchtcirculatie in uw tuin: dun elke plant uit en snoei hem totdat hij voldoende “ademruimte” heeft. Dit kan de verspreiding en groei van reeds aanwezige schimmels helpen voorkomen.
• Bemest de aangetaste planten pas als de echte meeldauw-uitbraak onder controle is. De sporen zijn gunstig voor jonge, sappige planten. Als u de plant bemest terwijl de infectie nog aanwezig is, kan dit de verspreiding bevorderen.
• Geef planten geen water van bovenaf : natte bladeren kunnen de groei van meeldauw bevorderen. Sommige soorten echte meeldauw worden geremd door vocht op de bladeren, terwijl andere juist worden bevorderd door vocht op het bladoppervlak

Planten die waarschijnlijk besmet zijn met echte meeldauw

Planten die hier bijzonder gevoelig voor zijn, zijn onder meer seringen, bloeiende sierappelbomen , hoge tuinfloxen , monarda , rozen , pompoenen , komkommers en zinnia’s .