Wilgen omvatten meer dan 400 bomen en struiken van het geslacht Salix , een groep vochtminnende planten die inheems zijn in gematigde en koude streken op het noordelijk halfrond. De soorten wilgen variëren in grootte van lage grondknuffelende struiken tot torenhoge reuzen van 90 voet of meer.
Wilgen leven het liefst in natte gebieden en moerassige omstandigheden, maar sommige zijn aanpasbaar genoeg om het goed te doen in droge grond. De meeste hebben lancetvormige bladeren, hoewel sommige smallere bladeren hebben (deze soorten staan bekend als “osiers”), terwijl andere rondere bladeren hebben (de meeste van deze soorten staan bekend als “sallows”). Het hout van wilgenbomen is vaak broos, dus het gebruik ervan in siertuinen is beperkt tot een relatief klein aantal soorten.
In landschappen worden wilgen vaak langs beken geplant, waar de in elkaar grijpende wortels de grond tegenhouden en erosie voorkomen. Wilgen kunnen ook worden gebruikt om levende hekken of zelfs sculpturen te maken, en de takken worden vaak gebruikt bij mandenmakerij en weven, omdat het hout flexibel genoeg is om te buigen als het eenmaal in water is geweekt.
Inhoudsopgave
Waarschuwing
De meeste wilgensoorten zijn vochtminnende planten die ondergrondse leidingen met water opzoeken. Wilgenwortels kunnen een waterleiding of riool binnendringen en duizenden dollars aan reparatie- en vervangingskosten kosten.
Hieronder staan een aantal waterminnende wilgenbomen en struiken die u kunt overwegen.
-
Treurwilg
De treurwilg ( Salix babylonica) is misschien wel de bekendste van alle landschapsbomen met een treurgewoonte . Hij is geschikt om de randen van een vijver of meer te sieren, maar kan ook worden gebruikt als een landschapsspecimenboom in grotere tuinen. De takken zwaaien in de wind, hoewel sterkere winden sommige stammen kunnen afbreken en de grond kunnen bezaaien.
Verwacht dat u de boom over ongeveer 30 jaar zult vervangen, want treurwilgen leven niet lang, maar groeien snel en worden elk jaar ongeveer drie meter langer.
- Naam: Treurwilg (Salix babylonica)
- Oorspronkelijk gebied : Noord-China
- USDA-groeizones : 6 tot 9
- Hoogte : 35 tot 50 voet
- Blootstelling aan de zon : Volle zon
-
Geitenwilg
Geitenwilg ( Salix caprea ) wordt soms ook wel katjeswilg genoemd. Geitenwilg wordt vaak gekweekt vanwege de aantrekkelijke, bolle katjes. Hij wordt nauw gesnoeid gehouden en soms gebruikt voor heggen en schermen of als opvulplant in moerassige gebieden. In tegenstelling tot andere wilgen, vermeerdert hij zich niet gemakkelijk door stekken, dus er zijn een mannelijke en vrouwelijke plant nodig voor bestuiving en zaadproductie.
Andere gangbare namen voor deze plant zijn onder meer grote wilg, Europese wilgenkatjes en Franse wilgenkatjes.
- Naam: Geit, grote wilg, of Europese of Franse wilg ( Salix caprea )
- Oorspronkelijk gebied : West- en Centraal-Azië, Europa
- USDA-groeizones : 5 tot 8
- Hoogte : 12 tot 30 voet
- Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
-
Wilg
De wilg ( Salix discolor ) wordt veel gekweekt voor gebruik in de bloemenindustrie. In landschappen verschijnt hij soms in heggen en regentuinen . In tegenstelling tot de geitenwilg, die struikachtige, meervoudige stengels heeft die uit de grond groeien, kan S. discolor worden gevormd tot een kleine boom of een struik met een centrale stengel.
Andere gangbare namen voor deze plant zijn Amerikaanse wilg, grote wilg en Amerikaanse wilg.
- Naam: Grote, blauwe of Amerikaanse wilg ( Salix discolor )
- Oorspronkelijk gebied : Noord-Amerika, Canada tot het centrale deel van de Verenigde Staten.
- USDA-groeizones : 4 tot 8
- Hoogte : 2 tot 25 voet hoog, afhankelijk van de variëteit
- Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
-
Bebb Wilg
Bebb wilg ( Salix bebbiana ) is een meerstammige struik of kleine boom die van nature groeit in struikgewas langs beken, meren en moerassen. Het is een dominante natuurlijke soort in wetlands in de noordelijke strook van Noord-Amerika, maar wordt zelden gevonden ten zuiden van USDA Zone 4.
Het hout van de Bebb-wilg wordt vaak gebruikt bij het snijden, bewerken en beveiligen van rivieroevers. Het wordt echter zelden gebruikt in het landschap, omdat het kortlevend is en gevoelig voor schade door insecten en ziekten. Eenmaal gevestigd, is deze soort relatief droogtetolerant .
Andere gangbare namen voor deze plant zijn onder meer snavelwilg, grijze wilg, diamantwilg of langsnavelwilg.
- Naam: Bebb, snavelige, grijze, diamant- of langsnavelige wilg ( Salix bebbiana )
- Oorspronkelijk gebied : Noordelijke helft van Noord-Amerika
- USDA-groeizones : 3 tot 7
- Hoogte : 10 tot 30 voet
- Blootstelling aan de zon : Volle zon tot schaduw
Ga door naar 5 van 12 hieronder -
Kurkentrekker Wilg
Deze kurkentrekkersoort ( Salix matsudana ‘ Tortuosa’) is geliefd vanwege zijn kronkelende takken, die de winter interessanter kunnen maken. Het is een echte boom in plaats van een meerstammige struikachtige plant. De kurkentrekkerwilg wordt ook gebruikt als accent in bloemstukken en als bonsai.
Andere gangbare namen voor deze plant zijn onder andere krulwilg, bolwilg, pekinwilg en gedraaide wilg. Het is nauw verwant aan de treurwilg en ‘ Tortuosa’ is een van de populairste cultivars met gedraaide takken; anderen zijn ‘Golden Curls’ en ‘Scarlet Curls’.
- Naam: Kurkentrekker, krul-, bol-, Peking- of gedraaide wilg ( Salix matsudana ‘ Tortuosa’)
- Oorspronkelijk gebied : Noordoost-China
- USDA-groeizones : 4 tot 9
- Hoogte : 20 tot 50 voet
- Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
-
Smalbladige wilg
Smalbladige of coyotewilg ( Salix exigua ) is een struikachtige wilg, vaak gebruikt om flexibele palen of bouwmaterialen te maken. Rustieke meubels worden meestal gemaakt van de takken van deze plant, die een aantrekkelijke grijze, gegroefde bast hebben. Deze plant heeft een breed natuurlijk verspreidingsgebied in het grootste deel van Noord-Amerika, maar wordt in sommige delen van de oostelijke VS als bedreigd of bedreigd beschouwd
Andere gangbare namen voor deze plant zijn onder meer ‘dark willow’ en ‘gray willow’. Soms wordt hij geplant en gesnoeid als een kleine sierboom en hij is opmerkelijk tolerant voor droogte en langdurige overstromingen.
- Naam: Smalbladige, coyote-, donkere of grijze wilg ( Salix exigua )
- Oorspronkelijk gebied : heel Noord-Amerika, van Alaska tot Louisiana
- USDA-groeizones : 2 tot 9
- Hoogte : 6 tot 15 voet
- Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
-
Gevlekte wilg
Deze gevlekte wilgenstruik ( Salix integra ‘Hakuro-nishiki’) heeft bonte bladeren in tinten van roze, groen en wit. Het roze komt eerst en vervaagt dan naar groen en wit naarmate het seizoen vordert. De takken worden aantrekkelijk rood in de winter. Het werkt goed in struikborders of regentuinen die groeien uit meerdere stammen.
Andere veelvoorkomende namen voor deze plant zijn bonte wilg, Nishiki-wilg, Japanse gevlekte wilg, Japanse bonte wilg, driekleurige wilg en ‘Albomaculata’, een veelvoorkomende variëteit. Het is ook nauw verwant aan
Salix integra ‘ Flamingo ‘, een ander type Japanse wilg.- Naam: Gevlekte, bonte, Nishiki, Japanse gevlekte, Japanse bonte, driekleurige wilg ( Salix integra ‘Hakuro-nishiki’)
- Oorspronkelijk gebied : Rusland, Japan, Korea, noordoostelijk China
- USDA-groeizones : 4 tot 9
- Hoogte : 4 tot 6 voet
- Blootstelling aan de zon : Volle zon tot halfschaduw
-
Perzikbladwilg
Zoals de gewone naam al doet vermoeden, lijken de bladeren van de perzikbladwilg ( Salix amygdaloides ) op die van een perzikboom . Omdat stekken niet gemakkelijk wortelen, wordt de voortplanting gedaan door zaden. Het is een vrij grote boom die snel groeit, maar niet lang leeft. Hij kan worden gebruikt om kale plekken snel op te vullen en erosie te beheersen . In natuurlijke omgevingen is hij vaak te vinden naast populieren.
Andere gangbare namen voor deze plant zijn amandelwilg en gewone wilg.
- Naam: Perzikblad-, amandel- of Wright-wilg ( Salix amygdaloides )
- Oorspronkelijk gebied : Noord-Amerika, VS tot zuidelijk Canada
- USDA-groeizones : 3 tot 5
- Hoogte : 30 tot 50 voet
- Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
Ga verder naar 9 van 12 hieronder -
Paarse wilg
De paarse wilg ( Salix purpurea ) is een struik met paarse stengels en blauwgroene bladeren. Hij kan wat schaduw en droge grond verdragen. Hij helpt erosie langs beken en meren te beheersen en kan als haag worden geplant. De paarse wilg moet mogelijk elke drie tot vijf jaar tot op de grond worden teruggesnoeid om de plant krachtig te houden en de juiste sierlijke vorm te behouden.
De aantrekkelijke bloemen en stengels kunnen worden gebruikt voor knutselwerkjes. Deze wilg is gebruikt om pijn te behandelen vanwege salicine, een stof die lijkt op aspirine, in de bast.
Andere gangbare namen voor deze plant zijn onder meer mandwilg, Alaska-blauwe wilg, paarse wilg en blauwe poolwilg.
- Naam: Paarse wilg, mand, Alaska blauw, paars en blauw Arctische wilg ( Salix purpurea )
- Oorspronkelijk gebied : West-Azië, Noord-Afrika en Europa
- USDA-groeizones : 4 tot 9
- Hoogte : 8 tot 15 voet
- Blootstelling aan de zon: Volle zon
-
Witte Wilg
De witte wilg ( Salix alba ) kan soms worden aangetast door schimmels die de kenmerken van de diamantwilg hebben: de bladeren zijn aan de onderkant wit. Dit is een grote en snelgroeiende boom , dus plant hem op een plek met voldoende ruimte.
Het is geen goede boom in de meeste landschappen vanwege zijn zwakke hout en enorme omvang, maar hij wordt soms gebruikt om lage natte plekken op te vullen. Een populaire variëteit, Salix alba ‘Tristis’, wordt verkocht als een gouden treurwilg. De stengels worden vaak gebruikt bij het vlechten van manden.
- Naam: Witte Wilg ( Salix alba )
- Oorspronkelijk gebied : West- en Centraal-Azië, Europa
- USDA-groeizones : 4 tot 9
- Hoogte : 50 tot 100 voet
- Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
-
Scouler’s Wilg
Scouler’s wilg ( Salix scouleriana ) is een meerstammige boom die drogere omstandigheden verdraagt dan veel wilgen. Deze diamantwilg is populair om te snijden. Soms wordt hij geplant als haag om erosie langs een waterlichaam tegen te gaan. Wees echter voorzichtig, want deze plant kan invasief groeien en andere planten overwoekeren, en verschijnt vaak in gemengde bossen. Scouler’s wilg is een belangrijke bron van voedselvegetatie voor herten, elanden en andere wilde dieren.
Andere gangbare namen voor deze plant zijn vuurwilg, zwarte wilg en westelijke katjeswilg.
- Naam: Scouler’s, vuur, zwarte en westelijke wilg ( Salix scouleriana )
- Oorspronkelijk gebied : Westelijk Noord-Amerika, Alaska tot de noordelijke bergstaten van de VS
- USDA-groeizones : 3 tot 9
- Hoogte : 20 tot 50 voet
- Blootstelling aan de zon: Volle zon tot halfschaduw
-
Gele Wilg
Een gele wilg ( Salix lutea ) is een struikachtige vorm die de grootte van een rechtopstaande boom kan benaderen. Het is een favoriet voedsel van elanden, wapiti’s, schapen en bevers. Het komt van nature voor in westelijk en centraal Noord-Amerika en wordt soms geplant om gebieden met overstromingen, erosie of andere problemen te herstellen. Het plant zich gemakkelijk voort, zowel door stekken als door zaden.
- Naam: Gele wilg ( Salix lutea )
- Oorspronkelijk gebied : Noord-Amerika, van centraal Canada tot het westen en midden van de VS
- USDA-groeizones : 2 tot 9
- Hoogte : Kan meer dan 20 voet hoog zijn
- Blootstelling aan de zon: Volle zon