11 soorten invasieve wijnstokken

Algerijnse klimop (Hedera algeriensis)

Algerijnse klimop ( Hedera algeriensis) kan zich snel door uw tuin verspreiden als het een kans krijgt in USDA-winterhardheidszones 7 tot en met 11. Het is heel gemakkelijk om te beginnen met stekken en wortels zullen zich vormen langs de stengel waar het de grond raakt. Net als Engelse klimop ( Hedera helix ) kunnen de wortels zich ook hechten aan gebouwen en boomstammen.

Deze plant kan gebruikt worden als kamerplant, waar je hem makkelijk in toom kunt houden. Zolang je de groei in de gaten houdt, kan hij goed dienen als bodembedekker op je schaduwrijke plekken. Algerijnse klimop zou ook een goede keuze kunnen zijn voor landschappen in de buurt van het strand, omdat hij zout goed verdraagt.

Chinese blauweregen (Wisteria sinensis)

Hoewel de blauweregen prachtig is als hij in volle bloei staat, neigt de Chinese blauweregen ( Wisteria sinensis ) ertoe om invasief te worden in USDA-winterhardheidszones 4 tot 9. Hij kan nieuwe wortels vormen bij elke  knoop  en dat doen waar hij de grond raakt, waardoor hij zich verder kan verspreiden. Probeer in plaats daarvan de inheemse Amerikaanse blauweregen ( Wisteria frutescens ) voor betere bestrijding.

Een andere manier om deze liaan te beheren is door hem voorzichtig te snoeien. Met de juiste zorg en aandacht kun je hem veranderen in een meer struikachtige plant.

Een manier om Chinese wisteria van Japanse wisteria te onderscheiden is door te kijken hoe de ranken zich om objecten heen wikkelen. Chinese wisteria kronkelt tegen de klok in, terwijl Japanse wisteria met de klok mee gaat.

De Chinese wisteria verspreidt haar zaden door peulen open te gooien en de zaden eruit te schieten. Het geluid kan behoorlijk luid zijn.

Engelse klimop (Hedera helix)

Engelse klimop ( Hedera helix ) kan worden gebruikt als bodembedekker, vooral op schaduwrijke plekken zoals Algerijnse klimop. Zet je hem echter te dicht bij een gebouw, dan zal hij het snel proberen te bedekken door zijn stengels met worteltjes aan de muur te bevestigen. Hij kan zich ook gemakkelijk een weg omhoog banen langs een boomstam.

We zien Engelse klimop bijna altijd in zijn rankende (jonge) vorm, maar hij kan volwassen worden en een struikvorm aannemen onder de juiste omstandigheden. Hij groeit in USDA-winterhardheidszones 4 tot 13.

De vrucht kan giftig zijn voor mensen.

Vijfbladige Akebia (Akebia quinata)

Hoewel de vijfbladige akebia ( Akebia quinata ) of chocoladewijnstok mooie bloemen en vruchten heeft, zal hij uw tuin overnemen als u niet oppast. De chocoladepaarse bloemen zijn zoetgeurend en intrigerend. De vijfbladige akebia-plant is eenhuizig en produceert eetbare vruchten. Het kan lastig zijn om op natuurlijke wijze vrucht te dragen; u moet het misschien helpen door handmatige bestuiving. U kunt een kwast gebruiken om het stuifmeel op de stempel te verspreiden. Deze plant groeit in USDA-winterhardheidszones 4 tot 8.

Japanse Kamperfoelie (Lonicera japonica)

Veel kamperfoelie kan invasief worden in winterhardheidszones 5 tot en met 8, en de Japanse kamperfoelie ( Lonicera japonica ) is daarop geen uitzondering. De bloemen zijn prachtig en ruiken naar vanille, waardoor bijen en kolibries naar uw tuin komen. Vogels komen ook op bezoek en eten het fruit.

U moet deze kenmerken echter wel echt leuk vinden, want deze wijnstok verspreidt zich door uw hele tuin en is moeilijk volledig te verwijderen. Hij kan zich verspreiden via wortelstokken onder de grond, uitlopers boven de grond en zaden.

Japanse blauweregen (Wisteria floribunda)

De Japanse wisteria ( Wisteria floribunda ) bloeit niet zo goed als de Chinese wisteria, maar is net zo invasief in USDA-zones 4 tot 9. Een onderscheidend kenmerk is dat de bloemen geleidelijk opengaan vanaf de basis. Bij de Chinese wisteria gaan ze allemaal tegelijk open. Een manier om verspreiding te beheersen, is door  uitgebloeide bloemen te verwijderen  , zodat er geen zaden worden gemaakt.

Kudzu (Pueraria montana var. lobata)

Kudzu ( Pueraria montana var. lobata ) is een schoolvoorbeeld van waarom je voorzichtig moet zijn met het importeren van planten. Deze halfhoutige klimplant werd naar de VS gebracht en aan boeren voorgesteld als een potentieel voedergewas en erosiebestrijder. Ze werden aangemoedigd om het te planten totdat mensen zich realiseerden dat het overal de overhand nam en hun gewenste planten verstikte. Het is nu wijdverspreid in het zuidoosten van de Verenigde Staten en groeit in zones 5 tot 10.

Er zijn genoeg kudzu-wijnstokken in de Verenigde Staten, dus vermijd het planten hiervan om welke reden dan ook. Als u er een paar hebt, kunt u het wijze “advies” volgen dat u op ​Floridata : “Mulch met cinder blocks, bemest met Agent Orange en snoei dagelijks.” Natuurlijk wilt u Agent Orange niet echt gebruiken, maar u zult zwaar geschut moeten inzetten om deze soort uit te roeien.

Oosterse bitterzoete (Celastrus orbiculatus)

Deze klimplant wikkelt zich om bomen en kan uiteindelijk hun ondergang veroorzaken. Hij werd oorspronkelijk in de Verenigde Staten geïntroduceerd, zoals bij veel invasieve planten, vanwege zijn potentiële voordelen. Voor Oosterse bittersweet ( Celastrus orbiculatus) was het feit dat het helpt bodemerosie tot een minimum te beperken. Helaas sloeg hij snel over naar sommige Amerikaanse klimaten (USDA-zones 4 tot 8) en verspreidde zich als een lopend vuurtje.

Deze wijnstok is  tweehuizig . Sommigen planten hem zodat ze de kleurrijke bessen in gedroogde arrangementen kunnen gebruiken. Soms kan hij een struik worden.

U zult heel geduldig moeten zijn als u van de Oosterse bittersweet af wilt komen. Zodra u zeker weet dat het deze soort is en niet de inheemse bittersweet ( Celastrus scandens ), snijdt u alle wijnranken af ​​en verwijdert u ze. U zult waarschijnlijk meerdere verwijderingssessies nodig hebben. Glyfosaat zal betere resultaten opleveren, maar zelfs dat is niet waterdicht.

Gifsumak (Toxicodendron radicans)

Naast het feit dat het behoorlijk invasief is, is gifsumak ( Toxicodendron radicans ) giftig voor veel mensen , net als veel leden van de cashewnotenfamilie. Ze bevatten een substantie die bekendstaat als urushiol. Deze klimplanten kunnen uitgroeien tot een struikvorm en gedijen goed in zones 4 tot 8. Planten van het geslacht Toxicodendron werden vroeger tot de
sumaksoorten gerekend   en worden soms nog steeds aangetroffen onder de naam  Rhus .

Het kinderrijmpje om gifsumak te vermijden is: “Bladblaadjes drie, laat ze met rust. Als het harig is, is het een bes.”

Porseleinen bes (Ampelopsis brevipedunculata)

Porseleinbessen ( Ampelopsis brevipedunculata ) komen in ongebruikelijke tinten paars en turquoise, waardoor ze een aantrekkelijke plant zijn voor de herfstkleur. U zult ze wat ondersteuning moeten geven. Ze verspreiden zich gemakkelijk in USDA-zones 4 tot 8, dus controleer bij uw uitbreidingskantoor of ze invasief zijn in uw omgeving.

Winterkruiper (Euonymus fortunei)

Wintercreeper ( Euonymus fortunei) wordt meestal gebruikt als bodembedekker in het landschap. Deze heeft zowel jonge (wijnstok) als volwassen (struik) vormen die lijken op klimop en de gewoonte om worteltjes te gebruiken om langs stammen en muren te klimmen. Deze twee planten behoren echter tot verschillende families.

De plant is een probleem geworden in het oosten van Noord-Amerika, in de zones 4 tot en met 9. Neem contact op met uw plaatselijke tuincentrum of tuincentrum voordat u gaat planten, zodat u kunt beoordelen hoe de plant in uw omgeving zal gedijen.